ORMAN'DA KAYBOLMA!

25 6 0
                                    

Ben nasıl eve gittiğimi bilmiyorum. Kapıyı tıklatım. Kapıyı Murat açtı. Murat bana bağırmaya başladı. Beni dinlemeden üzerime yürümeye başladı. Ben hemen odaya. Kapıyı kilitledim. Daha sonra annem geldi yanıma. Kapıyı açtım. Annem yanıma oturdu. Anlatmaya başladı;

-Murat seni bir erkeğin arabasından inerken görmüş.

  Duyduğum şey ile kendime çok kızdım. Buraya kadar getirmemeliydi beni. Anneme nasıl yalan söylesem de bana inansa. Hemen bi yalan bulmam lazım. Aklıma gelen ilk yalanı söyledim.
 

  "Anne o beni bırakan Fatma'nın babasıydı."

   Annem inandı. Sonuçta ben kızıyım. İnanır. Annem arnımdan öpüp aşağıya inerken bende telefonu elime alıp hemen Fatmayı aradım. Olanları yalan yalnış anlatıp , kapatmam gerektiğini söyledim. Yani Murat ya da annem ararsa ben bıraktım diyecekler. Bizim kızları bu yönden çok seviyorum. Telefonu kapatıp hemen güzel bir duş aldım. Üzerime ayıcıklı pijamamı giyip yatağa girdim. Tam uykuya dalacaktım ki pencere tıklatıldı. Korka korka pencerenin yanına gittim. Pencerenin önünde beklemeye başladı. Pencereyi açıp açmamak arasında kalsamda dayanamayıp açtım ve ben şok. Berdan ağızında çiçek bekliyo. Hemen pencereyi açtım. Hiç beklemeden içeri girdi. Ben gülmemek için kendimi zor tutuyorum. Burnu kızarmış, elleri üşümüş. Bi baktım benim yatağımın içine girdi.

" Napıyon?"
- Körmüsün ?
"Hemen kalk"
- Biraz ısınayım be Nefes
"İyi tamam"

" Onu öyle görünce çok mutlu oldum. Ben bu çocuğa aşık mı oldum ne? Sanırım evet. Çok seviyorum. Şimdi yanımda ama bir kaç ay sonra askere gidecek. Nasıl dayanacağım?"

İç sesim ile düşünürken Berdan'ın sesi ile kendime geldim.

- Nefes. Aloo ordamısın?
"Yok bakkalda"

Ben öyle cevap verirken Berdan yine gülüyordu. Tabi o mutlu olunca bende mutlu oluyorum.
- Nefes seni yarın bir yere götürecem.
" Yok gelemem".                               
-Sen gelmezsen ben götürürüm.
"Ya bugün sen bıraktın ya Murat görmüş."
-Kızım yarın haftasonu bişey olmaz.
"Bakalım. Belki gelirim."

Ben öyle deyince Berdan sırıtmaya başladı ve ayaklandı. Pencereden çıkarken beni ikinci defa yanağımdan öptü. Ben yine şok.

-Saat 14:15 de almaya gelirim. Hadi iyi geceler NEFESİM..

O bana nefesim mi dedi? Ay bana bir şeyler oluyor. Neden onun yanında kendimi çok mutlu hissediyorum. Çok uykum geldiği için hemen yatağa yattım
Berdan'ın aldığı çiçek çok güzel kokuyordu. Ha bide Berdan'ımın kokusu yatağa sinmişti. O kadar güzel kokuyordu ki , ben şimdiye kadar nasıl onun kokusu olmadan uyuya bilmişim?
Bi an önce uyuyup sabah olmasını diledim.

Sabah annemin güzel sesi ile uyandım. Her zaman ki rutin işlerimi halledip aşağıya indim. Güzel bi kahvaltı yapıp evi dip bucak temizledim. Çok yorulmuştum. Saate baktığımda 13:58 di. Hemen nasıl kalktım. Odaya gittim. Bilmiyorum. Hemen üstüme uzun tunik, altına yüksek bel pantalon. Ayakkabı olarak beyaz spor bir ayakkabı giydim. Tabi bu arada şalı unutmayalım. Sonuç olarak kapalı bir genç kızım. Hemen aşağı inip annemden izin aldım. Sağ olsun izin veriyo. Allah' tan Murat yok. Daha fazla oyalanmadan dışarı çıktım. Berdan çoktan gelmiş. Beni bekliyor. Hemen yanına gittim. Arabaya binip uzaklaştık. Yol boyi hiç konuşmadık. Kısa süre sonra araba durdu. Geldiğimiz yer ormandı. İnanın ki şu an aklımdan neler geçiyor. Bir bilseniz.(İÇ SESİM):
" Acaba beni kullanıp öldürecek mi? Yoksa canlı canlı yakacak mı?"

İç sesim böyle derken , iç sesimden kurtulup Berdan'a döndüm ama hala korkuyorum.

Berdan ile birlikte yürüdük. Daha sonra oturduk. Sonra Berdan benim yanımdan kalkıp , arabaya doğru ilerledi. Bende peşinden. Fakat Berdan beni durdurdu.
- Sen otur ben geliyorum.
"Tamam"

Ama hala deli gibi korkuyorum. Her neyse 10 dakika oldu Berdan yok.25 dakika oldu yok. Hemen ayaklandım. Berdan'ı aramaya başladım. Yalnız bi sıkıntı var. Berdan'ı bulayom derken kendim kaybolmuştum.

ARKADAŞLAR İYİ OKUMALAR. BEĞENİ VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM:):)

Sensiz OlmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin