Uzay Gözlü Kız

Bölüm 1 "Medusa"

Bölüm 1 "Medusa"

Siz hiç kaçmak zorunda kaldınız mı?Ya da o his nedir bilir misiniz?Saklanmak,bulunamamak hatta ve hatta soyutlanmak?...Ben biliyorum...Çünkü ben sahip olduğum özel gücü koruyabilmek adına saklanmak,kaçmak zorundayım...

Ben 'Medusa' hayatını kaçmaya adayan,acının güçlü kıldığı bir bedenim...Neden mi 'bedenim' diyorum? Çünkü 'Ben bir insanım' diyemiyorum, gözlerimi diktiğim her insanı istediğim gibi yönetebiliyorum ve işin zor yanı ben gücü kontrol etmeyi bilmiyorum!Siz böyle birine insan diyebilirmiydiniz?

Maviden siyaha akan saçlarım,uzay renginde gözlerimle kelimenin tam anlamıyla bir 'ucube'yim..

Gene saklanmak için psikopat sayılacak tiplerin olduğu klasik mahallelerden birindeydim...Artık böyle uç yerler seçmek çokta anormal bir durum değildi benim için.Bunlar artık hayatımın rutini haline gelmişti garipsemez olmuştum...

4 katlı bir binanın 2.katındaydım.Evime ruhumu yansıttığım için siyah ve gece mavisi tonlarından başka pekte bir renk yoktu.Hah gerçi parkelerim açık renk!Yani grimsi bir ton...

Odalarım siyahın en güzel tonlarını barındırırken yatak odam da değişiklik yapıp gecenin en koyu en özel tonunda döşemiştim...Gece mavisi çarşaflar, uzay desenli biblolar, yani odam evimin zıttı bedenimi yansıtıyordu...

Uyuyamadığım bir geceydi gene, içimde ki yakalanma korkusunu atlatamamıştım henüz...Gerçi 17 yaşında ki bir kız için bu korku normaldi.Sonuçta onlar hafife alınacak kişiler değildiler ki,ve benim gücüm onlara aktarılırsa bütün dünya gerçekten kötüye kullanılabilirdi...Geceden beri tam karşımda olupta bana göz kırpan aynanın karşısına geçtim.Ürkek bedenimi ve hafif çökmüş yüzümü inceledim...

Orta boylu,iyi bir fiziğe sahip güzel bir kızdım normal boyutta dudaklarım ona uygun burnum ve çıkık elmacık kemiklerim vardı ,tek ürkütücü yanım gözlerimdi.Gerçekten gözlerim uzay gibiydi binlerce küçük yıldız gibi olan beyazlıklar vardı iğne ucu kadar ama kendini belli edecek şekilde.Zaten onları saklamanın da yolunu bulmuştum.Siyah bir lens gözlerimin uçsuz derinliklerine gölge düşürebiliyordu,ayna da ki paspal görüntüme daha fazla dayanamayıp dolabımın karşısında geçtim...5-6 dakika sonra üzerimde siyah kapşonlu,uzun kollu arkası ayak bileklerime kadar uzanan tişört,altımda siyah hafif tüllü bir etek,farklı şekilleri olan çoraplarım ve çorabımın bitiminden 1 karış aşağıda biten siyah kalın topuk çizmelerimle gerçekten iyi duruyordum.

Daha fazla kendime bakıp vakit kaybetmemin bir anlamı yoktu,gerçi kaç dakikam kalmıştı ki yaşayacak?Belkide sokağa attığım ilk adım ölüme atılmış son adım olacaktı kim bilir?O yüzden hızlı yaşamalıydım herşeyi,benim yavaş yaşamaya vaktim yoktu,eğer bulunursam arkamda keşkeler bırakmak istemiyordum...En başında ben gerçekten ben olmak istiyordum,insanlara karşı felan değil gerçekten aynanın karşısına geçtiğim de bu gerçekten benim demek istiyordum,ama şu an bunu yapamıyordum,yansımam bile bana benim ben olmadığımı söylüyordu sanki,gerçekten geriye kalan dakikam varsa onlarda benliğimi bulabilir miydim?

Evden çıkıp yeni kayıt olduğum liseye ilerlemeye başladım,ve unutmadan yuvarlak güneş gözlüklerimle, gözlerimi tekrardan kamufle ettim,

Karışık yolları bir müddet sonra kafamda toparlayıp normal insanların bulunduğu liseme vardım.Etrafa bakmaya başladım...

Çok gösterişli olmayan sıradan liselerden biri gibiydi.Çevre de ki öğrenci yoğunluğuna bakılırsa tenefüs vaktiydi..
Gözlerim çevrede dolanmaya devam ediyordu,

Ta ki öğrencilerden biri dikkatimi çekene kadar...Kızılın ateşte hakimiyet sürdüğü tonda saçlar ve koyuluğun mükemmeliyete ulaştığı rengin, sisli grimsi gözleri...Keskin yüz hatları ve donuk bakışlar...

Ama dikkatimi sadece bunlar çekmemişti,diğerlerinden farklıydı yani farklı olduğu duruşunda ki özgüvenden belliydi.Eminim bu özellikler herkezin dikkatini çekmiştir ama bir insan çevreye bu kadar boş bakamazdı birşey vardı,hem o bakışlarında hemde boynunda buradan belli olduğı kadarıyla ince detaylı dövmesinde...

Sanki çevresinde yayılan bir tabaka vardı ve o tabaka "Gizem" diye bağırıyordu...

Madem buraya saklanmaya geldim bunu en iyi şekilde yapmam gerekirdi değil mi?Belkide kötü çocuğun gizemini çözme peşinde ki masum kız rolünü oynamalıydım?