SİYAH KAN (Tamamlandı)

Lanet-10

İyi okumalar

*******************

Mekselina 'dan

Rüzgar - Aras - Egemen - Yağmur - Rabia ve ben ; Ateş, Gökçe ve Büşra 'nın gittikleri yönün tersine doğru gitmeye başladık.

Nereye gittiğimizi, ne yaptığımızı, ne yapacağımızı ve ne olacağını bilmiyordum.

Kimsenin bildiğini de sanmıyordum .

Kafamdaki ' burdan nasıl çıkacağız, siyah kan nasıl kırmızıya dönüşecek? ' sorularının cevapları da yoktu.

Tek bildiğim her ne olacaksa , ondan sonra hiç bişi aynı olmayacaktı.

Büşra ' ya eskisi gibi güvenemezdim. Onunla yeniden kardeş olabileceğimizi de sanmıyordum. Belki sıradan iki arkadaş olacaktık, belki de hepimiz ölecektik.

Bi kapı gıcırtısı beni, fazla dalmış olduğum düşünce denizimden çekip çıkardı.

Kapıyı açan Rüzgar ' dı. Bi lider edası ile konuştu.

" Herkesin dinlenmeye ihtiyacı var. Aras, Egemen ve ben sırasıyla nöbet tutarız. Herkes uyumaya çalışsın. İlk nöbeti ben tutarım. "

Egemen " Kardeş, sen de yoruldun. İlk ben tutarım."

Rüzgar " Şimdi uyuyabileceğimi sanmıyorum. "

Aslında ben kimsenin uyuyacağını sanmıyordum .

Ama Rüzgar haklıydı. Uyumasakta dinlenmeye ihtiyacımız vardı.

Egemen, Rüzgar ' ı başı ile onayladıktan sonra herkes girdiğimiz sınıfta bi sıraya oturdu.

Egemen, Rabia ' ya sarılmış, Rabia ise onun kollarında gözlerini kapatmıştı.
Ama uyumak istese de bunu başaramadığı kirpiklerini kırpıştırmasından belli oluyordu.

Ben de arka sıralardan birine oturdum. Sol kolumu sıraya koyup başımı kolumun arasına gömdüm.

Gözlerimi kapattım. Ne düşüneceğimi bile bilmiyordum.

Her şey o kadar üst üste gelmişti ki kafamda neyi düşünmeye başlasam ; ayrı bir dert. İlkokuldaki yaramaz öğrencilerin ' Hocam ben? ' dediği gibi ' beni de düşün ' diye bağırıyordu resmen.

Bi 20 dakika kadar geçmişti. Bi elin omzumu dürtmesi ile kafamı kaldırdım.
Karşımda gördüğüm kişi ile küçük çaplı bir şok geçirdim.

Onun ne işi vardı burada. Hala ne yüzle gelebiliyordu!!

" Konuşmamız lazım " dedi sanki hiç birşey olmamış gibi.

" Seninle konuşmak istemiyorum Büşra!"
Diye net bi cevap verdim ama o ısrar ediyordu.

Büşra " Ya bu aramızda geçenlerle ilgili bişi değil..... "

" Neyse ne! Banane bundan. Git Gökçe' ye anlat derdini "

Büşra " Mesele bu mu Mekselina? "

Ben " Hayır, mesele falan da yok . Konuşmak istemiyorum o kadar! "

İnatçı olduğumu bildiği için benden pas çıkmayınca Rabia 'nın yanına gitti.

İkisi bişeyler konuşuyordu ama ekran kalitesi düşük izleme yerimden görüntü var, ses yoktu.

Ne oldugunu da merak etmiyor değildim hani . Kesin önemli bir şey vardı.

Orta yerimden çatlamak üzere iken Rabia ; Büşra 'yı bırakıp bana doğru yaklaşmaya başladı.