Lanet-5

1K 201 16
                                    

Merhaba. Multimedia da Yağmur var. Resmini atmamıştım. O yüzden şimdi atıyorum. Bölümler biraz geç geliyor. Onun için kusura bakmayın. Okuyan yorum yapan arkadaşlara çok teşekür ediyorum. Bundan sonra bölümleri bir hafta arayla yayınlamaya çalışacağım.

Ve eski ayna şuan gözlerimin önündeydi.

_________________________________________

Bu aynaya bakarken aklıma burada kilitli kalan kız geldi. Aynada kendisi yerine başkasını gördüğünü söylemişti.

Demek ki kızın aynada gördüğü kız, Alara 'ydı. Alara bu kızdan da yardım istemiş olabilirdi.

Acaba o kız gibi burada tek başıma kalsaydım ne yapardım? Diye düşünürken kişiliğimın ona ne kadar çok benzediğini farkettim.

Geçen sene bende okulun en zeki kızıydım. ( Hatta lise başladığından beri öyleydim. ) Ama bu kızı nedense hiç hatırlamıyorum.

Fakat kız bana baya - acaip bir şekilde - benziyordu. Bu benzerlikler onun başına gelenlerin, benim de başıma gelebileceği hissini uyandırıyordu.

Korkmaya başlamıştım. Ya burdan çıkmazsak? Ya da çıktığımızda kimse bize inanmazsa. ! Ya biz de deliler hastanesine kapatılırsak!

Daha da kötüsü o kıza en çok benzeyen kişi BENİM!! Ya sadece ben delirirsem. !
Deliler hastanesinde, sevdiklerimden uzakta, yapayalnız ölmek istemiyorum!

Belki de buradan çıktığımızda hiç kimseye bir şey anlatmamalıyız.

"Kendi kendine ne konuşuyorsun sen? "

Arkama baktığımda Mekselina ' nın şaşkın yüz ifadesi ile karşılaştım. Benim için endişeleniyordu.

" İyi misin? " diye sordu.

Başımı salladım.

"Emin misin? " dedi emin olmak ister gibi.

Bir sorun vardı. Ve ben her ne yaparsam yapayım Mekselina 'dan bir şey saklayamıyordum.
"Hayır " dedim cok kısık çıkan bir sesle.
Koşarak ona sarıldım.

Sarılmama karşılık vererek " Korkuyor musun? " dedi. Sesi anne şefkatini anımsatıyordu.

" Evet " dedim. Yalan söylemek istemiyordum.

" Peki, ama neden? " Tam da tahmin ettiğim soru buydu.

" O kıza çok benziyorum ve......- "

" Şşşhh!!" diyerek konuşmama engel oldu. " O kız gibi değilsin. O burada yanlızdı. Ama bak ben varım. Ben her zaman senin yanındayım. Tek değilsin. Diğerleri de var. Veeee en önemlisi Rüzgar var " deyip güldü.

Sonlara doğru bana laf çarpmıştı cesur kızımız. Yavaşça koluna vurdum.

" Hiç te bile. Böyle düşünmeye devam edersen valla bak döverim seni " dedim çocukça bir ifade ile.

"Tabi canım tabi " diye umursamaz bir sesle karşılık verdi.

Biz böyle atışırken Aras " Hadi kızlar gidelim mi artık? " dedi.

Mekselina 'nın cevap vereceğini umarak sustum. O da beni şaşırtmayarak " Tamam gidelim " dedi. İster istemez yüzümde bir gülümseme oluştu. Her şeye rağmen. ..

Bodrumun kapısına gidecektik. Orada buluşmak için sözleşmiştik. İlerlemeye başladık.

Aras ve Mekselina konusmaya başladığında biraz geriden yürümeye karar verdim.

SİYAH KAN (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin