Playing Innocent (Playboy Series 2)

Chapter 2

Naalimpungatan ako nang dahil sa tunog ng alarm. Its a saturday kaya wala akong trabaho. I can finally have time to be with my kids for the whole day. Ilang araw na din kasi akong busy kaya dapat bumawi ako sakanila.

After doing all my morning rituals i went down to the dining and saw my parents with the kids eating breakfast.

Agad na tumakbo si Nhaire sakin and give me a hug and a kiss.

"Good morning Mommy!" She greeted.

"Good morning too baby, did you sleep well?" I asked.

"Yes mom!"

Lumapit ako kina Mommy and greeted them a good morning. Ganun din sila Lexus and gave me a hug. Mukhang wala yata sa mood ang lalaki ko.

"Well its a saturday are you planning to bond with the kids?" Mom asked.

"Opo Mom, i might bring them to the mall." I said and eat breakfast.

"Okay, you should bring Lily with you para hindi ka na mahirapan." She reminded.

After the silent breakfast ay pinagbihisan ko ang mga anak ko but after that kinausap ko muna si Lexus. Kahapon pa daw kasi itong matamlay. Kahit hindi man niya sabihin i know there's something wrong.

"Hey young man, are you excited to go to the mall?" Umpisa ko.

Tumango lang siya habang nakayuko.

I sighed.

"Son, is there any problem?" I asked.

Pero hindi siya nagsalita.

"You know you can always tell mommy your problem."

Pero hindi niya pa rin ako kinikibo.

Huminga ako ng malalim at lumuhod sa harapan niya.

"Lexus anak. Kung may problema ka man nandito lang si Mommy. I always love you." I said.

Pero nagulat na lang ako sa sinagot niya sakin.

"Where is dad, Mom?"

Ito ang tanong na halos tatlong taon ko ng pinagdarasal na sana hindi nila itanong pero mukhang wala na akong kawala pa sa kapalarang ito.

"Ichiro told me that youre not my real mom because if you are i should also have a dad. Mom are Nhaire and I adopted?"

Kita ko sa mga mata ang anak ko ang pagkainosente. Wala silang alam sa mga nangyayari at labas sila sa mga nangyari noon. Hindi ko rin maiiwasan na maalala ang ama nila. Lexus is like his mirror.

"Anak, ganito kasi yun. I Daddy nasa malayo. He is working kaya wala siya." Pagsisinungaling ko.

Ayoko samang gawin to pero ayoko rin namang paasahin ang mga anak ko na makukumpleto pa kami. I dont want them to get hurt.

"Can we go and visit him?" He asked.

"We cant anak eh. The place where daddy is working is very far."

"But Mommy when will i see him?"

Siguro sa lahat ng tanong na pwedeng itanong ito na ang pinakamahirap na sagutin. Pakiramdam ko ay umurong ang mga dila ko.

"In right time anak. Not now." I just said.

"I hope in my birthday he can come. I want to see him mom." I can see longing in his eyes. He is very eager to see his dad.

"Well, i hope he can. So can we go now? Baby Nhaire is waiting."

Tumayo na kami at lumabas ng kwarto.

Im sorry Lexus pero mukhang hindi mo na makikilala ang Daddy mo. He doesnt even know that you and youre sister exists. Sabi ko na lang sa isip ko.

Nagiguilty akong magsinungaling sa kanila pero wala akong choice. Ito ang kailangan kong gawin para sa ikabubuti ng lahat.

------------------

Nang makaratibg sa mall agad kaming pumunta sa toy section. Sina Lexus at Nhaire halos gustong bilhin ang lahat na nakikita pero syempre pili lang ang binili ko. I dont want to spoil them a lot. Ayokong palakihin silang mga brat at nakukuha lahat ng gusto.

"Mommy can we but the doll house? Please.. i want it so badly." Pakiusap ni Nhaire.

Kasi naman hindi ko binili yung doll house na gusto niya. Puro kasi teddybear at dolls lang ang binili namin.

"Maybe next time sweetheart. We cant carry it." Ang laki naman kasi ng pinapabili niya doll house.

"Mommy i want ice cream!" Sabi naman ni Lexus kaya pumunta kami sa isang ice cream shop.

"Baby Nhaire what flavor do you want?" i asked.

"Chocolate mommy!"

"I want want vanilla mom!" Sabi naman ni Lexus.

"Eh ikaw yaya?"

"Kahit ano na lang po Maam."

"Okay, Miss three chocolate and one vanilla gelato please." Sabi ko sa cashier.

Nang makuha namin ang order ay agad kaming umupo at kumain.

Masaya lang kaming namamasyal nang biglang tumawag sakin si Mom.

"Mom?"

"Anak i know youre enjoying with the kids but you need to go home right now." Sabi niya.

Bigla naman akong kinabahan.

"Bakit po? May nangyari po ba?" I asked.

"Ill just explain here everything basta umuwi na kayo." She said and ended the call.

Sinabihan ko na si Yaya na umuwi na kami. Okay lang naman sa mga bata atleast nag enjoy kami.

Pagkarating namin sa bahay pinaakyat ko muna sina Lexus sa kwarto nila pagkatapos ay hinanap sina Mom.

"Aya nasaan sina Mom?" Tanong ko sa maid namin.

"Nasa opisina po Maam." Sabi niya.

Tumungo naman ako agad sa opisina ni Dad at doon ay bumungad sakin ang malulungkot nilang mukha.

"M-mom, Dad." I utter.

Napatingin sila sa direksyon ko at agad akong niyakap ni Mom.

"M-may problema po ba?" I asked.

"Candice ang Lolo mo." Iyak niya.

"P-po? Anong nangyari kay Lolo?!"

"He had an heart attack at sabibng doctor critical na daw ito. A-anak it might cause your Lolo's death." At tuluyan na siyang napahagulgol.

Hindi ko na rin napigilan pang umiyak. Ang lolo ko. Siya ang halos nagpalaki sakin, ang palaging nandiyan kapag malungkot ako. He is my hero. And now he is dying.

"W-what should we do Mom?" Iyak ko.

"Your Lolo needs us Candice. I know he is wanting to see all of us before his life ends." Sabi ni Dad.

"Ano po ang ibig niyong sabihin?"

"Candice babalik tayo ng Pilipinas. As soon as possible."

At doon na nilamon ng kaba ang puso ko.