Ayın Sırları - KEHANET

4. Bölüm " Canavar "

Multimedia daki elbise kırmızı olacak arkadaşlar

Elimde bulunan tepsideki bulaşıklarla birlikte mutfağa doğru ilerliyordum. Bugün mutfak çalışanı gelmiş olduğundan dolayı işime kaldığım yerden devam ediyordum.

Böyle güzel bir kafede çalışmak ciddi anlamda gurur vericiydi. Zorlukları olsa da burayı bu haliyle de seviyordum. Joanne ve Tyler ile birlikte çalışmak ise tahmin ettiğim kadar zor bir şey değildi. Eskiden olduğu kadar yalnız hissetmiyordum. Bu da demek oluyordu ki değişiyordum. Günden güne.

Kafedeki diğer çalışanlarla o kadar da yakın değildim. Elaine vardı. Onu da sayarsak kafede arkadaş diyebileceğim topu topu üç kişi vardı. İlerde diğerleriyle kaynaşabilme ihtimalim de vardı doğrusu. Fakat bunu isteyeceğimi sanmıyordum.

Elaine " Biraz dalgınsın galiba. Âşık mı oldun yoksa?" dedi şakacı bir tavırla. Joanne de ona katılınca buradan sağ kurtulup kurtulamayacağımı düşünmeye başlamıştım. Bir kaç gündür benimle uğraşıyorlardı. Kötü anlamda değildi elbet. Her şey beni Nicholas'a içeceğini servis ederken gördüklerinde başladı. O zamandan beri bıkmadan usanmadan benimle uğraşıyorlardı.

"Saçmalamayın." Tabi onlar hemen başımdan savılmaya çalışıldıklarını anlamıştı.

" Şu kafeye sürekli gelen çocuğa bakılırsa saçmalamıyoruz." Bu sefer ki diğerlerinden de zorlu olacak gibi gözüküyordu.

"Çok yakışıklı olduğu su götürmez bir gerçek." Hınzır bir şekilde dedi Joanne.

"Öyle bir şey olduğu falan yok." Gerçekten yoktu. Nicholas ve ben tuhaf bir şekilde tanışmış olabilirdik fakat şuan ise birbirimizi gördüğümüzde selamlaşıyorduk o kadar. Tıpkı tanıdık insanlara verilen bir selam gibi. Şu sıralar bizim kafeye geliyordu, neredeyse her gün. Gerçekten tuhafmış.

" Utanmana gerek yok. Bize her şeyi anlatabilirsin. Her şeyi"

" Bize anlatacağın günleri merakla bekliyor olacağız." Dedikten sonra beni yalnız bıraktılar.

Yeni arkadaşlarımda eski arkadaşımı buluyordum. Bu biraz saplantılı bir duruma dönüşmeye başlamıştı farkındaydım, fakat ondan başka gerçek arkadaşa geçmişimde hiç sahip olmadığımdan dolayı onları karşılaştırmam elimde değildi.

Tyler " Haftaya Cuma günü olacak kostümlü partiye geliyorsun değil mi Eva?" dedi.

" Ne partisi?"

" Hadi ama bunu bilmiyor olamazsın. Bu parti şehir geleneklerimizden biri. Her yıl yapılır. Mutlaka duymuşsundur."

"Üzgünüm." Dedim.

"Olmalısında. Bu efsanevi parti geleneğimizden bihaber olman saçmalığın daniskası çünkü."

"Neden ki?"

" Çünkü bu partiler efsanevidir. Ülkenin dört bir yanından insanlar buraya sadece bu parti için geliyorlar. Şehrin turizm kaynağı denilebilir. Cuma günkü partiye kadar. O kadar yoğun olacak ki tuvalete girecek zaman bulamayacaksın. Tabi bunun faydasını ay sonunda görüyoruz. Şişkin bir maaş."

"Kulağa güzel geliyor ama gitmek isteyeceğimi sanmıyorum." Ben bu tür ortamlara gerekmediği sürece girmeyi sevmeyen bir insandım.

"Neden?"

" Ben parti insanı değilim, hem parti için bir partnerim bile yok."

"Hadi ama illa ki buluruz bir partner lütfen gel. Hem biraz sosyalleşmenin zararı olmaz." Sosyalleşme dediği bu parti hiç mi hiç ilgimi çekmiyordu. Bu tür ortamların kızı değildim ben.