DESIRE.

Welcome Home

Valerie's POV

'Louis τι κάνεις εδώ;'μουρμουριζω τριβωντας τα μάτια μου για να διαλυσω την θολούρα που βλέπω. Τι θέλει τέτοια ώρα;

'Κοιμησου..'ψυθιριζει και συνεχίζει να ψάχνει μανιωδώς το συρτάρι.

'Αν μου πεις τι ψάχνεις μπορούμε και οι δύο να πάμε να κοιμηθουμε'του λέω και μουγκριζει όμως ξέρει πως έχω δίκιο.'Που είναι η βούρτσα που σου έδωσε ο Harry;' ρωτάει σοβαρός αν και λίγο εκνευρισμενος.

'Τι την θες;'

'Εμ..πφφ.. Απλά πες μου που την έχεις'

'Δεν πρόκειται να σου πω αν δεν μου πεις τι την θες'

'Δωσε μου την σκατοβουρτσα Valerie'

'Γιατί;'

'πω έχε χάρη που βαριέμαι να σε ακούω να γκρινιαζεις αλλιώς δεν θα σου έλεγα'μου λέει τελικά και κάθεται δίπλα μου στο κρεβάτι.

°°°°°°

'Ο Harry είναι τόσο ηλιθιος!'φωναζω τελικά σταυρωνωντας τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου'αληθεια; Μου έδωσε μια βούρτσα για να πάρει δείγμα DNA;'

'Ναι Valerie..'

'Δεν πρόκειται να του την δώσω.'

'Οχου Valerie σε παρακαλώ δώσε την. Όσο πιο γρήγορα την δώσεις τόσο πιο γρήγορα θα φύγεις'μου λέει κοιτώντας το πάτωμα ενώ το το πόδι του κουνιεται νευρικα. Είναι γλυκός ακόμα και γι εκνευρισμενος. Χτυπάει το πόδι του με έναν πολύ χαριτωμένο τρόπο.

Valerie συγκεντρωσου.

'Θα φύγω;' επαναλαμβάνω εκπληκτη και εκείνος σηκώνει το βλέμμα του από το πάτωμα. Τα μάτια του ρίχνουν φως στα δικά μου, με αποσπουν από την ένταση που με κυριευει.

'Ναι. Θα σε πάμε για αλλού'

'Που δηλαδή;'

'Μαζί μου..'ψυθιριζει και τριβει το σβέρκο του με το χέρι του. Είναι φανερό πως ντρέπεται και φυσικά το ίδιο και γω. Με τον Louis; Δεν πάνε 24 ώρες που φιληθηκαμε και θα μείνω και μαζί του;

'Τι; Ποιος το αποφάσισε αυτό;Εμένα με ρωτήσατε;' νιώθω πως θα εκραγω. Με κρατάνε που με κρατάνε θα με κάνουν και βαλίτσα τώρα;

'Εμείς το αποφασίσαμε'

'Εμένα με ρωτήσατε'

' Χαχα έλεος Valerie.Περίμενες να σε ρωτήσουμε κιόλας. Θα μπορούσα να σε βάλω στο αμάξι μου και να σε πήγαινα όπου γούσταρα. Να εκτιμάς και που στο ανακοινωσα'