Bir gün, kardeşim ile okula gidecekken kardeşimin ayakkabısının geçenlerde yırtıldığı aklıma geldi ve ben ayakkabımı giymesi için ona verdim ve anneme üzülmesin diye de ;
-Anne bugün biraz halsizim de okula gitmeyeceğim dedim .
Anneme yalan söylediğim için pişmanım ama mecburdum zaten annem anlamıştı .
Ekmek alma bahanesi ile dışarı çıktım çöpte yeni atılmış ayakkabı gördüm ve hemen ayakkabıları aldım. bakkaldan da ekmeyi alırken renkli kese kağıdı aldım ve anneme görünmeden eve götürdüm.
Banyoda hemencecik ayakkabıları hediye paketiymiş gibi kese kağıdı ile kapladım.
Çekyatın altına koydum ki anneme de sürpriz olsun.
Neyse yemek yedik ,kardeşim okuldan geldi ben hemen çekyatın altına koyduğum ayakkabıları getirdim kardeşime verdim.
Kardeşim o kadar sevindi ki gözlerinden göz yaşları akmamak için zor dayandı.
Annem ise ayakkabı meselesini anlamasa bile şimdi anlamış oldu ve ben tüm aileme birer buse kondurarak işe gitmek için dışarı çıktım...
İşte biraz yorulmuştum ama genelde ne kadar çok yorulsam bile belli etmezdim anneme annemin üzülmesini hiç ama hiç istemezdim, bu seferde böyle yaptım iş çıkışı eve geldiğimde güler yüzümü ailemden hiç eksik etmezdim.
Onlarla biraz vakit geçirince çekyata uzandım ve uykunun kapımı çalmasını bekledim bekledim bekledim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
siz hiç hayallerinizden SIFIR aldınız mı?
Novela JuvenilBen bu dünyaya iki kanatlı gelmiştim. İlk önce babamı kaybettim bir kanadım kırıldı. Tek kanatlı nasıl yaşayacağımı öğreten annemi de kaybettim kanatsız bir kuş misali bu dünyada yapayalnız kaldım. SORARIM SİZLERE KANATSIZ BİR KUŞ ÖZGÜRLÜĞE...