Σήμερα ξύπνησα με πολλή ενέργεια.Σκεφτόμουν να τηλεφωνήσω στην Έρση να πάμε για ψώνια, αλλά πρώτα πρέπει να κατέβω κάτω να φάω πρωινό.Ντύθηκα και βάφτηκα ελαφρά δηλαδή μόνο μέικ απ, κραγιόν,λίγο ρουζ και μάσκαρα τα απαραίτητα για φαίνομαι φρέσκια και περιποιημένη.Καθώς κατέβαινα τις σκάλες επικρατούσε ησυχία.Όμως όταν βγήκα έξω δηλαδή στο χώρο που παίρνουν το πρωινό υπήρχε πολύς κόσμος δεν υπήρχε τραπέζι να καθίσω. Απογοητεύτηκα και ήμουν έτοιμη να φύγω όμως άκουσα από πίσω μια φωνή να λέει το όνομα μου και φυσικά ήταν η γνωστή φωνή του Κωνσταντίνου.Σήμερα ήταν τελείως διαφορετικός χωρίς κουστούμι απλά με ένα πουκάμισο ανεβασμένο ψηλά.Αν κάποιος το έβλεπε έτσι θα είχε τελειώς διαφορετικη αντίληψη, τα χέρια του ήταν γεμμάτα με τατουάζ και φαινόταν αρκετά πιο νέος και χαλαρός.
-Καλημέρα, του είπα
-Καλημέρα κάθισε μαζί μου δεν νομίζω να βρεις αλλού τραπέζι.
-Ευχαριστώ.
Ήρθε η σερβιτόρα.
-Καλημέρα κ.Οικονόμου τι θα θέλατε;
-Έναν εσπρέσο και μάφιν καλαμποκιού
-Εσείς;απευθύνθηκε σε εμένα τώρα η σερβιτόρα.
-Ένα φυσικό χυμό και ένα κρουασάν βουτύρου παρακαλώ.
-Δεν σου αρέσει ο καφές;
-Όχι απλά δεν μου αρέσει να πίνω καφέ μόλις ξυπνάω.
-Χθες μου είπες πως έμενες εδώ όταν ήσουν μικρή.
-Ναι η μητέρα μου είναι από εδώ.
-Άρα ξέρεις αρκετά καλά τα Χανιά;
-Έτσι νομίζω αλλά γιατί με ρωτάς;
- Να σκεφτόμουν αν φυσικά δεν έχεις και εσύ κάποια υποχρέωση να σου έδειχνα το αγαπημένο μέρος μου στο παλιό λιμάνι όταν φάμε το πρωινό μας.
-Θα πήγαινα με μία φίλη μου για ψώνια αλλά δεν έχουμε κανονίσει κάτι οριστικά ακόμα...
-Δεν θέλω να δεχθείς από ευγένεια.
-Θα έρθω και δεν το κάνω από ευγένεια.
Φυσικά δεν το κάνω από ευγένεια να βγω για βόλτα με έναν τόσο γοητευτικό άνδρα.
Αφού τελειώσαμε το πρωινό μας πήραμε δύο ποδήλατα του ξενοδοχείου και κατευθυνθήκαμε προς τα στενάκια της παλιάς πόλης.
- Πού είναι το αγαπημένο μέρος σου;
- Ήταν κοντά στο ξενοδοχείο απλά ήθελα να κάνω την βόλτα μαζί σου πιο μεγάλη.
Τι να πω τώρα μετά από αυτό, μπορώ να πω κάτι;
-Νομίζω πως κατάλαβα ποιο είναι το αγαπημένο σου σημείο.
-Έχεις πάει.
-Ναι αλλά έχω να πάω πολλά χρόνια.
Όταν φτάσαμε στο αγαπημένο του σημείο δεν ήταν κανείς.Είναι ένα πάρκο με μερικά παγκάκια αλλά απίστευτη θέα φαίνονται σχεδόν όλα τα Χανιά λόγω του ότι είναι λίγο υπερυψωμένο.Συνήθως εδώ έρχονται ζευγαράκια αναζητώντας λίγη ιδιωτηκότητα.
-Σου αρέσει;
-Πολύ,πρέπει να έχει μεγάλη σημασία για σένα αυτό το μέρος.
-Ναι ερχόμουν εδώ συνέχεια όταν κάναμε διακοπές με τους γονείς μου.Δεν αντέχω τον τρόπο ζωής τους μου προκαλεί σύγχυση.
-Αλλά να μην μιλάμε για τους γονείς μου πες μου εσύ, θέλω να μάθω πράγματα για σένα, είπε και κάθισε στο παγκάκι.
Δεν του αρέσει φαίνεται να μιλάει για την οικογένεια του.
-Είμαι φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου,σπουδάζω Δίκαιο.
-Έχω φίλους στο Λονδίνο, έρχομαι συχνά.Σε πια περιοχή μένεις;
-Στο Κένσινγκτον.Εσύ που σπούδασες;
-Αρχικά εγώ σπούδασα οικονομικά στο Μίσιγκαν και οι γονείς μου επέμεναν να πάω στο Χάρβαρντ...Σε ποιόν χρόνο είσαι;
-Μου μένει ένα εξάμηνο ακόμα.
Κοιτάζει το ρολοί του και βγάζει ένα επιφώνημα.
-Πήγε κιόλας 11 πρέπει να φύγω.Σε ευχαριστω πολύ που δέχτηκες να έρθεις να μαζί μου.Αλλά σε μισή ώρα έχω ένα σημαντικό ραντεβου.
Αφού έφυγε πήρα τηλέφωνο την Έρση.
-Καλημέρα Έρση.
-Καλημέρα τώρα θα σε έπαιρνα.
- Τι λες για καφέ και ψώνια;
- Μέσα.
-Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί,έχω νεα.
YOU ARE READING
The guy in three-piece(Greek)
RomanceΜια τύχαια συνάντηση αλλάζει την ζωή της Αμαρυλλίς και του Κωνσταντίνου.