MY ANGEL (EXO BAEKHYUN FF)

01.

"Sigurado ka bang aalis kana Ella?"

"Oo Mitch eh! Kailangan, nahihiya nako kanila tita. Dagdag pasikip lang ako sa bahay nyo pag di ako umalis"

By the way my name is Ella Jenine Kim, 18 years old girl and a half pinay and half korean. Purong pilipina ang mother ko while ang father ko is purong koreano naman. Sa ngayon Andito ako sa Seoul South korea nakatira, Wala na kase akong pamilya in short ulila nako, they're passed away because of the accident that time 14 years old palang ako.

Simula nang mamatay sila mom and dad, buti nalang anjan ang Tita Zeny ko na willing kupkupin ako that time. Wala narin kase akong malalapitang ibang kamag-anak bukod tanging si Tita zeny ko lang ang pinaka malapit at close relatives nila mom.. may 3 anak si Tita Zeny si Michael, Faith and ang pinaka close kong pinsan si Mitch matanda ng isang taon saken..

At tama kayo aalis na nga ako sa bahay dahil ilang years rin nung simula akong kupkupin ni Tita na parang tunay na nyang anak..napag isip-isipan ko naring mag sarili what they called maging 'INDEPENDENT'.

alam kong masakit saken na iwan sila Tita at ang mga cousins ko but my shyness forces me to do this. Nahihiya na kase akong tumira sa bahay nila Tita at feeling ko palamunin lang ako even if im a Working Student, oo sa hapon after class pumapasok ako sa trabaho ko bilang barista sa isang exclusive na Coffee Shop dito sa Seoul.

Sa ngayon kausap ko si mitch sa labas ng bahay at halata sa mukha nya ang lungkot na aalis nako after 4 years for being with them and treated them like my new family. Syempre sa side ko masakit din yun, pero kailangan eh! Tutal malaki nako and nasa right age nako para tahakin ang makabago at mapag isang landas..

"Ella, pls! Wag ka munang umalis ngayon, next week nalang pwede? Di pa kase ako ready na umalis kana eh! And sila mommy im sure ma sha-shock yun sa desisyon mo" pagpupumilit ni mitch, kung pwede lang di nako umalis eh..kaso, tulad nga ng sinabi ko Kailangan, and gusto kong maranasan pano nga ba maging independent.

"Mitch..napag usapan na natin to diba dati? So...buo na ang desisyon ko aalis nako ngayon sa bahay, And about naman kanila Tita i will talk to them later"

"Haist' bahala ka..so...buo na ba talaga ang desisyon mo? Di naba pwedeng mabago?"

"Hindi na, napag isip isipan ko na din to before but now im ready. Im ready to become a Independent woman" sabay pilit kong ngiti kay mitch.
Buo na nga ba talaga ang desisyon mong aalis Ella? Gusto mo nga ba talagang maging independent? Tanong kaya mo ba??

"Wala naman akong magagawa sa desisyon mo kundi umagree, basta Ella ah! Wag mo kaming kalimutan nila mommy..always remember if you need help we're here to help you kahit ano pa yan!" Sabay yakap saken ni mitch and she started to cry. Basang basa na yung balikat ko sa mga luha nya eh! Aish! This girl ~ :(

"Thank you talaga sa inyong lahat mitch also to Tita, kung di nya siguro ako kinupkop before..asan na kaya ako ngayon? So..again thanks a lot mitchiee, mami-miss kita ng supeeerr~" at sinuklian ko rin sya ng yakap. Haist' mami-miss ko talaga sila tita at sila michael and faith, and syempre eto ring si mitch super duper ko mami-miss. Para ko na nga syang kambal eh! Sa sobrang closeness namin sa isa't-isa.

"Me too Ella tots" aish! Yan na naman sya sa Ella tots nya, pero pag tinatawag ko naman syang Mitchi tots napipikon sya. Wahahaha!

Maya-maya narinig namin ang busina ng bus at this is it...Aalis na nga talaga ako.

*beep beep!*

"Oh! Anjan na pala yung bus na sasakyan mo. Oyy basta ah! Mag ingat ka! Tawagan mo kami araw-araw kung kamusta kana" at bumitaw na nga kami sa yakap scene namin ni mitchi tots..

"Syempre naman, o sige na mauna nako! Ba- bye! Mitch! Ingat kayo nila tita ah! Pakisabi sorry kong di nako naka pag paalam sa kanila na aalis nako. Masyado kaseng napaaga ang alis ko eh!" Sabi ko. that time kase mamamaalam nako kanila Tita kaso biglaan rin silang umalis sa bahay, nag karoon daw kase ng kaunting problema sa poultry farm nila kaya kailangan nila iyon unahin gawin. Kaya yun! Di ako naka pagpaaalam tuloy ng maayos sa kanila.

"Basta ako ng bahala about dun! Sige na sumakay kana hinihintay ka na ng bus oh!"sabay turo sa bus na sasakyan ko papunta kay independent..

"Oo nga pala, o sige na. Sasakay nako bye! Mitch! Ingat!" At agad na nga kong sumakay ng bus at umupo sa pwestong malapit sa bintana, syempre gusto ko munang masilip si mitch bago ako umalis. Kase hindi ko pa alam kong makikita ko pa sila ulet o hindi na. Binabalak ko kaseng mag trabaho sa abroad bilang barista again, dun lang kase ako magaling sa pag gawa ng mga kape..

"Bye! Ella! Ingat ka den!!~~" at yun na nga umandar na ang bus at nagsimula na kaming magkalayo ni mitch.

Habang naka sakay ako sa bus, di ko maiwasang di mapag isip...

Ano kaya ang magiging buhay ko ngayon lalo na't mag-isa nalang ako? yung feeling na mag isa ko lang itataguyod ang sarili ko na walang kasama..

At kung makikita ko pa ba sila Mitch....

*******

Sorry for Lame na First Chapter,
Yun lang kinaya ng imagination ko eh!
I hope naman na nagustuhan nyo rin kahit papano kahit ang totoo nyan HINDI naman talaga..joke 😝 ㅋㅋㅋㅋㅋㅋ

Again thank you sa lahat ng mga nagbasa for this first chapter.. i will do my best to improve this Story..

Next 01. ➡➡➡➡

-MissPinkGorgeous😉