Fotoğraftaki Ozan
~Gece Gökdoğan
Sabah üşüyerek uyandım. Uyurken deliler gibi yattığımdan dolayı, yorgan üzerimden düşmüş olmalı. Yavaşça yataktan doğruldum ve ayağa kalktım. Gardolabıma doğru yürüyüp okul kıyafetlerini ve gri-siyah kapşonumu üzerime geçirdim. Çorapları da giyip saçlarımı üzerinde durmadığım dağınık bir topuz haline getirdim. Çantamı da alıp kapıyı açmak için ilerledim ama o anda bir şey hatırladım. Şu an kendi odamdaydım ve Anıl'ın odası tam sağ tarafımdaydı. Onu görmek istemiyordum. Onu duymayı bile istemiyordum şu an.
Yavaşça kapı kolunu çevirip odamdan çıktım. Sol tarafımda ki banyoya doğru hızla gittim. Çünkü Anıl her an uyanıp odasından çıkabilirdi. Banyoya gidip aynaya baktım ve göz kalemimle siyah farımı sürdüm. Sonra da neredeyse patlayacak olan mesanemi boşaltıp alt kata indim.
-Günaydın Gece.
Ses çok tanıdık gelmişti. Sesin geldiği tarafa baktım. Fatih'ti ve Eslem yanındaydı.
-Bizi beklemeyecek misin? Diye sordu Fatih.
-Üzerinde neden bizim okulun forması var? Sen üniversiteli değil miydin? Diye sordum ona sorar bakışlarla.
-Ben sınıfta kaldım. O yüzden 12. Sınıfa gidiyorum HALEN.
-Peki ya Eslem?
Eslem gözlerini ovalayıp şefkatle bana baktı:
-Ben de 12 sınıfım. Fatih ile aynı sınıftayız aslında.
-Oww. Dedim elimi alnıma koyarak.
O sırada merdivenlerden ayak sesleri geldi. O tarafa döndüğümüzde Anıl, bakışlarını başka bir tarada yönlendirmiş psikopat bakışlarını yeniden takınmıştı.
-Vayy kuzen bizde tam çıkıyorduk. Dedi Fatih kocaman bir gülümseme ile.
-Tamam çıkalım. Dedi Anıl ifadesizce bakarken.
O bana bakamıyordu. Ben de ona bakamıyordum. Fatih ile Eslem'de önümüzden yürüyorlardı. Çok şükür ki o sıra da servis geldi.
Servise doğru ilerledik. Fatih ile Eslem yan yana oturdular. Anıl arkadaşlarının yanına oturdu ve ben de o sıra Ozan'ı gördüm. Onun yanına oturdum ve hemen söze başladım:
-Selamunaleyküm!
-Aleykûmselam. Naber?
-İyi Ozan iyi. Senden?
-İyi. Bu gün arkadaşlarımla tanışmayı ister misin?
-Umm... Bu pek bana göre değil.
-Hadi ama Gece. Fazla arkadaşın olmadığını biliyorum. Benim kiler çok iyi dostlardır. 5 kişiler zaten. 3 erkek 2 kız. Seninle birlikte 3 kız olacak.
-Peki peki. Kantinde taşınırız no problem.
-Bide troll'ün eksikti Gece.
-Bilmem. Bence vardı.
Sonra okula gidene kadar hiç konuşmadık. Ben telefonla oyalanıyordum. O da camdan dışarıyı seyrediyordu. Bu okul forması ona gerçekten yakışmıştı.
-Ne yani senin bile aklını kaçırabilecek kadar yakışıklı mıyım Gece?
-Ha? Son 5 dakikadır onu inceliyordum! Dalmış olmalıyım.
-Son bir kaç dakikadır bana aşıkmış gibi bakıyorsun. Senin bile hoşuna gidebilecek kadar yakışıklı mıyım?
-Evet öylesin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopat Üvey Abim
AcciónBen Gece. Yalnız, güzel bir hayat yaşıyordum. Ta ki taşınana dek. Sadece şunu düşün: Sevdiğin her şeyi bırakıp başka bir Şehir'e taşınıyorsun ve psikopat bir üvey abin var
