Sırılsıklamdı yatağım uyandığında..Perdeyi araladım, güneş daha doğmamıştı ve yine karanlıktı heryer....Yatağıma uzandım yine ve kapadım gözlerimi, birazda olsun uyumaktı istediğim, bir gece bile olsa yatağıma uzandığımda unutmaktı herşeyi ama olmadı, başaramadım, ben seni hiç unutamadım ki. Kendimi kandırdım hep, oh be unuttum onu dedim, o yok artık hayatımda dedim..Dedim demesine ama saatler ilerleyip, güneş kaybolduğunda derin bir sessizlik çöktü, dost bildiklerim birer birer ayrıldı ve başbaşa kaldım yanlızlığımla..
Sonra düşünmeye başladım ve sordum kendime...
Neden dedim ne suçum vardı, niye sensizdim...
Yüzüm avuçlarımın arasında, dalıp gittim anılara...
Gençlik yıllarımın ilk göz ağrısıydın....
İlk aşkım, ilk tutkum, ilk gözyaşımdın...
Seni Yaşamak Öyle Güzeldi ki sensiz yaşadığım her gün bunu bir kez daha anladım...
İsyan ettim sensizliğe, ve bırakıp gittim bu şehri...
Seni Hatırlatıyordu bana sokakları...
Gülleri Sen Kokuyordu, ve Sana doğuyordu güneşi..
Gittin gülleri soldu bu şehrin,
Gittin güneşi doğmaz oldu...
Geçici bir gidişti bu şehirden biliyorum ama sen benden kopup gitmiştin geri dönmemek üzere...
Bir daha benim olmayacaktın..
Canım yandı, Ağladım kuytu köşelerde...
Gittim, Seni Sevdiğim Bu Şehirden...
Ardıma dönüp bakamadım
Çocukluğumun, gençliğimin ve hayatımın şehrine
Aşkımın Başkentine Veda Ettim....
Gittim olabildiğince Uzak Şehirlere Herşeyden Kaçtım sandım
Ama Ben Sadece Kendimden Kaçmışım Bunu Anladım...
Senden Uzak olduğum Her an Seni Düşledim...
Seni Sevdim, Seni Yaşadım
Acısı Dinmeyenim, Yürek Yaram
Çok Özlüyorum Seni Gel Ne olur
Hayalde Olsun Çık ve Gel...
Son ver Gözümün Yaşına,
Son ver Uykusuz Gecelerime,
Gel ve Son ver Özlemine..
Taşımaz Oldu Bu Yürek Sensizliği..
Anladım Gelmeyeceksin,
Canın Sağolsun Karbeyazım...
Bir Ömür Seni Bekledim
Gelmeyeceğini Bile Bile..
Artık gelsende beni bulamayacaksın..
Karanlık Gecelerde Hasretine Türküler Söylerdim..
Şimdi Elim Şakağımda Ama Bu Sefer Düşünmüyorum Sadece Gidiyorum
Umarım Mutlu Olursun...
Elveda...
