Başımdan aşağı buz döküyorlar sanki. Elim ayağım tutmuyor. Belki de bir felçliden daha çaresizim. Umudumu yitirdim. Benliğimi yitirdim. Beni ben yapan erkek artık yanımda yok. Onu sevdiğimi belli etmek için yaptıklarım yetmedi. Organlarımı verdim. Yetmedi. Öldürmesi için izin bile verdim. Yettiremedim. Ben ona hiçbir zaman yetemedim. Bir masal gibiydi her şey. Bütün cümleler onun üstüne kuruluydu. Ya da uzun süren bir rüyaydı. Kalkmaya kıyamadığım bir rüya. Hayatımda hiç bu kadar pişman olmayacağım. Yanımda otururken beni seviyor musun diye soru sordum. Benim mutlu olmamı isteyen tek kişi yanımdayken sevgisinden şüphe ettim. Şimdi kaybettim o sevgiyi. Bütün satırlarım ağlıyor. Bütün harfler gelmen için bağırıyor sana.
