Tamamen, tüm benliğinle, burada, benimle olmayacaksan, kolumu sıkı sıkı tutup insanlara;'benim'diyemeyeceksen, sevme beni. Görme. Konuşma. Anlatma. Dokunma bana. En zor anımda, 'Olmuyor böyle, yapamıyoruz bak sende görüyorsun' diyecek biriysen, girme hayatıma, tanıma beni. Hayatıma gireceksen; zor günümde de 'burada' ol. Nefesini omzumda hissedebileyim. Başkaları seni suçladığında, tek başıma seni savunacak halde bırakma beni. Aramızda neler 'olmuyorsa', onları oldurana kadar zorla.Beni seviyorsan, zorlan. Zorlanmak da yokmudur aşkın içinde ? Zorlanmaktan korkma. Benden korkma. "Biz" olmaktan korkma. Çünkü herkes sevebilir beni. Herkes hayatıma girebilir. Herkes öpebilir beni.. Ama herkes kokumu içine çeke çeke öpemez beni, herkes beni düşünerek uyuyamaz. Elbet sever, belki aşık olur ama bu aşktan da öte bir şey olmalı. Sıradan olmamalı. Herkes olmak istemiyorsan, gitme.
