The Lost Snow Princess and the Twelve Prince (TLSPATP)
Chapter 3 : FDOS Part 2
[Yuki’s POV]
*CAFETERIA*
Umupo na kami sa piniling table, kasama ko ngayon si Hailem at Kristelle.
Pareho sila ng in-order, pancake at hot choco while I order fries ang pancake with hot choco na din.
Hindi kasi ako familiar sa mga nakalagay dun tulad ng so..softdrinks ba yun?
Mayroon kayang harddrinks? Maybe, maybe not.
“Uwaaaah! (>_<) chayap chayaga ichong chancake! Chaya chaborito ko cho eh!!!” sabi ni Kristelle.
She’s even speaking even through her mouth is full.
“Hey, Telle! Don’t speak when youre mouth is full, di ba? Nakakahiya ka kay Yuki!” si Hailem yun.
“Choye! Guchom lang kachi ako chahil chindi ako chumain ng cheackchast!” sabi naman ni Kristelle.
“Just shut up, okay?”
Nagthumbs-up naman si Kristelle kay Hilem.They look cute! Kawaiii!
Kaya napasmile ako sa kanila. (^___^)
O__O
Nabigla sila kaya natigil nila ang ginagawa nila.
As in they were shocked! Bakit kaya?
Tumingin ako sa paligid para malaman kung bakit sila nagulat.
(>.>)
(<.<)
Wala naman ah!
Bigla silang sumigaw at sinabing:
“ANG KYUT MO YUKI!” at sabay pa talaga nilang sinabi…
“Wahhhh! So CCCUUTEE!”
“You smile! She smile!”
At pinagtinginan na kami ng mga tao (=__=)
(?_?)… Huh? Anong nangyari sa kanila? Bakit? May masama ba?
Bawal ba mag-smile dito sa Genie Academy?
“I really like you na talaga!” sabi ni Hailem.
“Its our first time to see yoou smile..” sabi ni Kristelle
“Lagi ka kasing expressionless o kaya blank expression” – Hailem
Nag-apir sila. Kitang-kita talaga sa mga mukha nila ang saya.
They really are right…
Blank expression ako lagi.
Cheerful ako at makulit if im with my friends.
Im afraid at the same time shy to talk to others.
I’m always afraid to tell somebody about my problems…
That’s why I always hide it with my smile.
I hava a powerful smile…walang makakahata kung malungkot ako at maraming dinadalang problema dahil sa ngiti ko.
They always said na hindi pa daw nila ako nakikitang ngumiti ng fake…
Wait! Hindi ako plastic ha!
Madali ko ring mahalata kung fake ang smile ng isang tao…Ewan ko kung bakit…Anu ba yan!
Back to reality na nga!
Kumain lang ako ng fries at itinuloy na nila ang ginagawa nila…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mabuti na man at umabot pa kayo sa chapter na to....
I know na hindi maganda ang kwentong ito...
Pagpasyensahan niyo na lang...First time ko lang kasing gumawa ng story....
