Kiss Me Slowly - Vervolg op Remember When

Hoofdstuk 10 - Birmingham

POV Hannah

Een week, precies een week geleden dat ik en Harry naar het ziekenhuis zijn gegaan om naar ons kindje te kijken. Nog steeds kunnen we beide niet geloven dat ik nu echt zwanger ben. Management was niet echt blij toen Harry het hun verteld heeft dat we kindje krijgen. Eerst hebben ze Harry nog proberen te overtuigen om het weg te laten halen, omdat het ‘zijn imago’ kan schade. Maar Harry heeft zo tegen hun ingepraat dat ze nu toch akkoord zijn gegaan. Tja, wat kunnen ze er eigenlijk ook aan doen. Verder weten we nog niet echt of Harry wel bij de bevalling kan zijn. Aangezien ze bezig zijn met een tour te regelen. Dat bracht dus ook weer spanningen tussen mij en Harry, ik wil gewoon heel graag dat Harry overal bij betrokken is in de zwangerschap en de bevalling. Ook hebben we het erover gehad waneer we naar Harry’s ouders rijden om te vertellen dat ze opa en oma worden, we hadden gezegd zo snel mogelijk na dat we wisten dat alles goed zou zijn. Nu zijn we een week verder en we zijn nog niet geweest. Harry stelt ook telkens uit dat we nog een keer naar Nederland vliegen om het aan mijn vader te vertellen. Ik wil dat gewoon niet door de telefoon doen, ik heb hem nu al zo lang niet meer gezien. Verder kunnen we het nog niet eens worden of we hier blijven wonen of dat we gaan verhuizen.. En, ik heb nogal last van stemmingswisselingen, waar Harry dus totaal niet tegen kan. Harry was verder ook niet veel thuis geweest afgelopen week, dus ik zat heerlijk alleen thuis dus. Not. De meiden heb ik ook niet meer gezien, Danielle heeft nog wel een keer gebeld maar dat gesprek heb ik ook al gauw afgekapt. Je kunt dus wel zeggen dat dit voor mij nogal een kut week was.

Ik hoor mijn telefoon afgaan in de woonkamer en sprint er naar toe. Ik kijk verbaasd naar het scherm als ik Eleanor’s foto zie. “Hello?” vraag ik verbaasd. “Hannah! How are you?!” ze klinkt blij verrast dat ze me hoort. “El, I’m fine” glimlach ik zachtjes. Ik zeg maar niet dat ik Harry nu al mis. Hij heeft niks meer gezegd toen hij wegging. Gisteravond zijn we met ruzie gaan slapen, ik in bed, en hij.. geen idee waar hij lag. Ik werd dus vanochtend wakker toen hij de voordicht dicht trok. “How is the baby?” vraagt ze geintereseerd. “I think it’s still sleeping” grinnik ik. “I can’t wait to see the picture Hannah!” Ik zie haar lachende gezicht voor me en een schuldgevoel kruipt binnen. “What are you gonna do today?” vraagt ze verder. “Uhm. Nothing I quess” denk ik even na, zoals alle andere dagen deze week. “Well, I want to ask you something. So I was hoping you can come over? Danielle, Nathalie and Jennifer will also be here” vraagt ze. Ik glimlach, ik voel me echt slecht dat ik zo over haar gedacht heb deze week. “Uh yeh sure” zeg ik. “Great! I see you in 30 minutes?” vraagt ze weer. “Sure” “Don’t forget the picture honey!” Roept ze nog blij voordat ze de telefoon ophangt. Ik ben eerlijk gezgd toch wel nieuwsgierig wat het kan zijn, vooral omdat de andere er ook zullen zijn. De telefoon leg ik op het salon tafeltje en loop terug naar de slaapkamer. Snel kleed ik me om en doe mijn haren in een wilde knot, niet al te veel makeup en loop de badkamer weer uit. Ik pak mijn tas waar de foto van de baby in zit en even kijk ik ernaar. Het is zo klein, zo schattig en zo levendig. Ik zucht een keer glimlachend en aai over de foto en stop hem dan terug in mijn tas. Ik doe mijn telefoon erbij en pak Harry’s autosleutels uit het bakje en sluit de voordeur.

 “Oh look at you!” slaat Eleanor haar armen om me heen als ze de voordeur opent. Ik glimlach en alles wat ik over haar gedacht heb vorige week is ineen keer weg. “Hannah!” hoor ik de andere roepen. “How are you?” vraagt El als ik naar binnen stap. “Yeh, I’m fine” zeg ik met een glimlach. “Hannah!” vliegt Nathalie me om mijn nek en ik lach weer. “Oh, let me see your belly!” zegt Danielle dan en geeft me een kus op mijn wang. Ik voel hoe de mijn tshirt naar boven doen en allemaal koude handen op mijn buik. “Oh is so cute!” zegt Jennifer dan. “Can we see the picture?” vraagt Eleanor. Ik pak hem lachend uit mijn tas en laat het aan het de meiden zien. “Ohhhh Hannah.. this little one is soo cute! I also want a baby!” zegt Danielle dan en zucht een keer. “Can you feel him, or her already?” vraagt Jennifer en kijkt even op van de foto om mij aan te kijken. Ik schud mijn hoofd, daar was het nog te vroeg voor. “Zayn told me Harry can’t stop talking about it, everytime he talks about you and the baby he starts smiling..” zegt Nathalie en ze geeft de foto door aan Eleanor. “Harry talks about the baby?” vraag ik haar. “Yes, non stop” ze grijnst en ik knik. Dit wist ik niet, ik wist dat Harry het super leuk vind, maar dat hij met de jongens over de baby had wist ik niet. “aaawwhh, this is so cute!”  knuffelt Eleanor me dan. “You have to take care of your mummy little one” begint Danielle dan tegen mijn buik te praten. Ik begin te lachen en voel hoe de vlinders in mijn buik gek worden. Niet van dat ik verliefd op de meiden ben, maar het gevoel dat ik moeder ga worden.