Kiss Me Slowly - Vervolg op Remember When

Hoofdstuk 18 - Feeling the baby

Het is alweer een week later dan de premiere van de jongens. Ik en Harry zijn woensdag pas in ons nieuwe huis gegaan omdat er toch nog kleine aanpassingen gedaan moesten worden. En, ik kan niet zeggen hoe mooi het huis is geworden. De baby kamer is zelfs al helemaal klaar, die zal hopelijk toch nog wel een tijdje leeg staan. Elke dag krijg ik van de jongens en meiden te horen dat mijn buik steeds dikker wordt, wat ook niet gek is, ik ben bijna op de helft van de zwangerschap. Morgen heb ik de twintig weken echo, waar ze dus alles van de baby gaan meten. We weten al dat hij, of zij, te klein is. Maar als alles maar goed is dan maakt het net zo heel veel uit.  

De jongens zijn de hele week al weg, de laatste dingen regelen voor de tour die eraan komt. Danielle is dansen al de hele week, Jennifer heeft een reeks aan foto shoten te doen,  Nathalie is blijkbaar een nu nieuwe bass kopen. Dus ik zit bij Eleanor om toch al iets door te nemen voor de bruiloft. Eleanor heeft er mee ingestemd om toch de bruiloft op 31 december te houden, en als afsluiter een knallend vuurwerk te organiseren. Louis heeft haar toestemming te geven dat alles wat ze leuk vind dat Louis daar mee instemd. Dus we zijn nu al bezig met uitnodigingen te maken, en die gaan we straks versturen naar iedereen. De plek waar ze willen gaan trouwen is al geregeld, dus dat zetten we dan meteen op de uitnodiging. Ook hebben Louis en Eleanor het erover gehad dat het misschien leuk is om een paar fans uit te nodigen, die dan via een soort van wedstrijd kunnen winnen dat ze op hun bruiloft mochten zijn. Maar Paul vond het geen goed idee, dus dat kunnen we ook al van ons lijstje afstrepen. Volgende week hebben we een afspraak in dé bruidsmeidenjurken winkel van Londen, helemaal weer privé dus geen andere mensen die zich er mee gaan bemoeien.

En van Jessica hebben we niks meer gehoord of gezien, ze zal wel aan het wachten zijn om toe te slaan of zo..

“Oh girl, i can’t wait for the wedding!” slaat Eleanor snel haar armen om me heen. Ze kon inderdaad nu al niet meer ophouden om er over te hebben, alles ging nu over de bruiloft. Ook omdat de jongens er nu al een lange tijd niet zijn, en ik dus heel veel bij Eleanor ben, of zij bij mij, zijn we al vroeg begonnen met alles te regelen. “Do you and Harry already have names for the baby?” vraagt ze dan ineens. Ik glimlach. “No we haven’t” “Why not?” “Well we don’t see each other that much…” zucht ik. Ik miste Harry echt, het huis was te groot voor mij alleen.. “I miss Louis” lijkt Eleanor hetzelfde te denken als ik. “I know.. I miss Harry too” “I don’t like it that we don’t see the boys for 3 months..”  “I can’t believe they are leaving in two days.. two days Han!” “I know…. I’m glad Harry is coming with me to the ultrasound.. but, I don’t like the fact that I have to miss him after that..” zuch ik ook weer. Het was eigenlijk niet eerlijk, natuurlijk wisten we dat de jongens steeds bekender zouden worden, en dat ze over heel de wereld concerten moeten geven. Maar nu, ik vind het zo jammer dat hij straks niet veel meer van de zwangerschap gaat zien. Uiteindelijk maakt het niet uit, straks als de baby er is zal hij ongetwijfeld ook wel eens ooit weg zijn.. Dan zou hij dat ook moeten missen.. het is alleen het idee dat ik straks telkens alleen ben, in ons nieuwe huis, mega groot en alleen..

“so, we’e got everyone you want to invite?” vraag ik nog een keer voor de zekerheid, je weet het maar nooit met Eleanor. “yes I think so” knikt ze als ze de laatste enveloppe op mijn stapel legt. Ik knik en doe de stapel in mijn tas. We zouden zo naar het postkantoor lopen, en daarna nog even snel de stad in. Ik heb nog super veel kleertjes en andere kleine spulletjes nodig voor de baby. Harry vond het goed als we met zn tweeen gingen, mocht er toch wat zijn, konden we altijd hem bellen. Ik pak de jas van Eleanor en geef die aan haar, dan pak ik ook nog de mijne en trek die aan. Mijn tas hang ik over mijn schouder en haak mijn arm in die van El. “don’t worry babe, i’m here to protect you” grijnst ze en half lachend lopen we naar het postkamtoor, niet ver hier vandaan.

“well he was nice” grijnst Eleanor, ik beginnte grinniken. De jongen achter de balie keek ons vrolijk aan toen we stapel enveloppe neerlegde, lachend zei hij of het uitnodigingen waren voor een bruiloft. Wat El dus helemaal geweldig vond en vertelde alles wat we al geregeld hadden, ze zei zelfs dat hij ook mocht komen als hij wou. Lachend heb ik haar toen toch maar naar buiten getrokken, de rij achter ons begon langer en ongeduldiger te worden. “no he was nice because you couldn’t stop talking" grinnik ik. “oh shut up, im just happy” lacht ze als ze haar arm in die van mij haakt. “I know babe” grinnik ik weer. Het was goed om haar weer zo blij te zien, telkens als ze eerst lachte leek het nooit echt, maar nu, nu merk je dat het anders is. “I’m gonna buy the cutest clothes for your little one” trekt Eleanor me lachend een winkel binnen en sleurt me mee naar de baby afdeling. “Oh look at this El!” hou ik een super schatig jurkje omhoog. “Oh and this one!!!”  gilt El, ze is echt heel druk vandaag. Ik knik lachend en ze zoekt naar de goede maat. Dan valt mijn oog op een tshirtje, super schattig. My daddy is a rockstar.“El, look” hou ik het lachend omhoog. “Oh you have to buy that! Harry would love that!” komt ze naar me toe en houdt het in haar handen.

 “What else do you need?” vraagt ze als we toch al een aardig setjes met kleren hebben. “Stuff like bottles ect” zeg ik. Ik zie Eleanor nog even nadenken en knikt dan. “you should have a baby shower” zegt ze dan. “What no!? I really don’t like that.. expecially not when Harry’s not with me..” zucht ik, ik heb echt geen zin als de meiden dat voor me gaan regelen. “Ofcourse you like it! And Harry isn’t even allowed to come!” knipoogt ze dan. “El, please..”zucht ik. “You have no idea what you’re missing. You will get thons of clothes for the baby!” “I just don’t want all the attention..”  “alright.. but you’re missing something really fun” zegt ze uiteindelijk. Ik schud lachend mijn hoofd en trek haar een andere winkel binnen waar ze allemaal baby spullen hebben. Hier kan ik me vast en zeker de hele dag verder nog vermaken.

~~

 “Babe, everything is fine, don’t worry” Ik hou mijn telefoon aan mij oor en zucht een keer als Harry dat zegt. “I know I know.. It’s just.. It feels so weird..” ik leg mijn hand op mijn buik, het voelde echt raar, iets in mijn buik.  “Is Eleanor  still with you?” ik zucht een keer en blijft stil.

Het was een week geleden dat we de 20 weken echo hebben gehad, alles was goed, het groeide goed, het was alleen wel iets aan de kleine kant. Wat waarschijnlijk komt omdat ik wel dikker aan het worden ben, maar blijkbaar zal ik nooit echt z’n mega dikke buik krijgen, omdat ik zelf best tenger ben. Veder hebben we weer een echo mee gekregen en als je die dan verglijkt met de andere, zie je echt wel dat het groter is geworden. Ik weet dat Harry me alleen maar gerust probeert te stellen, maar zo zonder hem al deze week is al zwaar. Ik voel me echt te klein in dit huis, ik mis iemand om me heen zodat ik me niet meer alleen voel.  Eleanor en Danielle zijn al wel een kleer blijven slapen, maar toch. Ik kan ze niet elke keer vragen om bij mij te blijven, hun voelen zich net zo goed alleen gelaten.

“Babe, you’re still there?” vraagt Harry dan en haalt me uit mijn gedachten. “Uh, yeh. I was thinking”  zeg ik snel. “Is Eleanor with you?” vraagt hij nog een keer. “No, she uh.. she left this mor-“ ik stop met praten en leg mijn hand weer op mijn buik. Wat was dit? “Babe?” vraagt Harry nog een keer. Dit kan niet? Dit gevoel.. ik dacht dat het raar was, maar.. ik voel mijn baby, ik voel mijn kindje bewegen in mijn buik. “Hannah what’s wrong? Are you okay?” de bezorgheid is duidelijk in zijn stem te horen. “I feel the baby” zeg ik en voel hoe de tranen in mijn ogen springen. “what?” “It feels so .. weird.. Something is moving inside me” ik lach door mijn tranen heen. “I wish I could feel it” mijn glimlach al gauw als ik Harry’s stem zo hoor. “I wish you had stayed here” “I’m sorry babe.. I’ll see you in 3 weeks” zucht Harry. “I know.. I just miss you” zeg ik weer. “I miss you too, I miss watching you, your belly is really the cutest I’ve ever seen Hannah” ik glimlach zacht als hij dat zegt. De baby voel ik nog een keer bewegen en leg mijn hand op de plek waar ik hem voel. “Babe, I have to go. I love you” zegt Harry dan snel, “I love you too” glimlach ik en hoor al meteen dat hij op heeft gehangen.

Ik zucht een keer, dit was zo oneerlijk allemaal.. Ik snap echt wel dat de fans de jongens willen zien, maar ik wil mijn vriend ook zien. Ik wil hem ook aan kunnen raken, mee op de foto willen, een praatje maken,  en niet hier alleen thuis zitten. Ik ben de dagen al aan het aftellen dat hij twee dagen voor de bruiloft van Eleanor en Louis naar huis toe komt. Over een paar maanden dus..

A/N

Sorry voor het lange wachten lieve mensen. Ik had een beetje een writersblock, toch heb ik het beste er van proberen te maken. Er zullen nu even iets meer tijdsprongen komen, omdat het anders te langdraaidig wordt :) Hoe vinden jullie het verhaal tot nu toe? Please let me know, ik wil jullie mening echt heel graag weten xx Vera