Kiss Me Slowly - Vervolg op Remember When

Hoofdstuk 23 - Happy New Year

Het eten wat we net hebben gekregen was echt super lekker. Ik vond het echt jammer dat ik niet zo veel op kon. Gelukkig heb ik met de rest van mijn eten Harry en Niall heel erg blij kunnen maken. Het feest was nu echt los aan het komen, het was ongeveer 10 uur en iedereen was druk aan het dansen op de dansvloer. Net hadden Louis en Eleanor hun eerste dans gedanst, wat er super mooi uitzag. Daarna werd ineen keer de muziek veranderd en ging iederereen de dansvloer mee op. In mijn ooghoek zie ik Anne op me aflopen. Ik glimlach naar haar als ik haar aankijk. “How are you my love?” vraagt ze en komt naast me zitten. “Tired” lach ik. “You should take a nap. It’s been a long day for you” legt ze haar hand op mijn knie. “I know. I just don’t wanna miss anything” glimlach ik. “I totally  understand, but you have to take care of yourself and the baby” Ik zucht een keer en knik. “Why are you guys here? The dancefloor is over there!” komt Harry naar ons toegelopen. “We’re just talking” zegt Anne en kijkt haar zoon aan. “I wanna dance with the two most important woman in my life” grijnst Harry. Ik rol lachend met mijn ogen en kijk Anne aan, die lachend haar hoofd schud. “Please?”  kijkt Harry  mij dan weer aan. “No.. she’s not gonna dance with you” grinnikt Anne dan. “why not?” kijkt hij dan eerst Anne verbaasd aan en dan mij. “Because she is a very tired pregnant woman” zegt Anne weer. “Are you tired?” vraagt hij dan aan me, ineens bezorgd inplaats van lachend en hyper zoals hij net was. “Yes I am” knik ik. “You should take a nap” zegt hij dan, pakt mijn hand en helpt me mee opstaan. “Where are you taking me?” lach ik als ik lachend over mijn schouder kijk naar Anne die lachend naar ons kijkt. “Somewhere when you can take a nap” zegt hij dan. We lopen de zaal uit en ik volg hem door een aantal gangen en opent dan een deur. Het is een klein kamertje met een bed erin, en alles was hier ook rood en wit. Was dit toeval? “Eleanor told me she regulate this, in case you wanted to take a nap.” Zegt Harry dan en gaat op zijn ene knie zitten en maakt het bandje om mijn enkel los van mijn schoen. Daarna ga ik rustig op bed zitten en ga liggen. Zo bleef mijn jurk nog goed zitten. “I’m gonna wake you at 11:45” kust Harry me dan. Ik knik zachtjes en hij legt zijn jasje over me heen en doet dan het licht uit en sluit de deur. De kamer was ineens donker en ik merkte hier bijna niks van de muziek die best hard stond in de zaal. Gelukkig maar, anders kon ik nog niet slapen. Ik sluit mijn ogen en merk dat ik al snel in slaap val…

~~~~~~~~

“babe, wake up” hoor ik Harry dan zachtjes in mijn oor fluisteren. Ik kreun zachtjes en open dan mijn ogen. Ik sliep echt heel lekker, dit bed was echt heel comfortabel. “I’m sorry to wake you” fluistert Harry weer. “no, It’s okay..” glimlach ik zacht. Ik rek me even uit en ga dan op het rand van bed zitten. Harry heeft mijn schoenen al in zijn handen en gaat weer voor me zitten als hij het bandje om mijn enkels vastmaakt. Hij geeft me mijn witte jasje aan, aangezien we nu naar buiten gaan om zo naar het vuurwerk te kijken. En Harry verder ook geen jas bij heeft moet hij toch zijn eigen jasje aan hebben. Hij pakt mijn hand en we lopen terug de gang op, de muziek stond zachter dan net, maar dat was vast omdat we nu toch naar buiten moesten. “Hannah!” zwaaien de meiden dat we naar hun moeten komen. We lopen naar ze toe en we staan dicht bij Eleanor en Louis, die beide een glas champagne in hun handen hebben. Dit voelde echt als vroeger toen je kind was met Nieuwjaar, je mocht opblijven maar omdat je toch in slaap viel werd je een kwartier van te voren wakker gemaakt om toch vuurwerk te kijken. Dit was precies hetzelfde gevoel, eigenlijk wou je helemaal niet wakker worden, maar om vuurwerk te kijken was altijd zo spannend. Ik zie dat de ouders van de jongens allemaal bij ons staan, en Anne knipoogt een keer naar me. “First I wanna say something!” zegt Louis dan en laat Eleanor’s hand los en doet een stapje naar het midden, zodat iedereen hem kan zien. “Today I’m married to the love of my life, and I just wanna thank her for everything.” Zegt Louis, Eleanor hangt meteen om zijn nek en iedereen begint te klappen. Waarschijnlijk was hij nog niet eens klaar met vertellen, maar dit zag er gewoon te lief uit. We beginnen allemaal hard terug te tellen naar 10,  nu was het bijna zo ver!