Fotomodel

Hoofdstuk 9

Hoofdstuk 9

Na schooltijd ging Nicole nog even met mij mee naar huis. We kwamen daar aan en niemand was er, dat kon je zien vanaf de buitenkant. Alles was donker. Ik was nog steeds in shock hoe Nicole Megan afbekte. Ik kon niet geloven dat zij dat zomaar durfde. Ze zou morgen wel hard aangepakt worden. ‘Zullen we even gaan zitten?’ stelde ik voor toen we al binnen waren. Ze knikte. Ik liep achter haar aan richting de bank. We gingen zitten. Ze keek de woonkamer rond. ‘Dus..’ zei Nicole na een lange stilte. ‘Ik vond het knap van je, dat je Megan zo behandelde. Dat je zo boos op haar werd.’ Ik begon te lachen toen ik er weer aan dacht. ‘Hoe zo? Ik ben toch geen nerd?’ vroeg ze dramatisch. Ik schudde me hoofd. ‘Nee, dat ben je ook niet maar Megan en Amy die doen allebei heel rot tegen me.’ Zei ik en ik slikte een brok weg ‘1 iemand van hun bende die heeft zelfs bij mij bedreigt met een mes.’ Ik voelde weer tranen opborrelen. Die dag had ik Dylan voor het eerst ontmoet. Ik kon echt niet ophouden om over hem te denken. Heel bleef in mijn hoofd hangen. Misschien moest ik dadelijk naar hem toe gaan en het uitpraten? Misschien voelde ik me dan beter. ‘Moet ik haar pakken? Niemand komt aan mijn Maddi.’ Zei Nicole met een grote glimlach en ik glimlachte kort terug. Ik dacht even terug aan wat ze net dacht. Ik schrok toen ze het woordje Maddi gebruikte. Misschien wist ze het?

Ondertussen was Nicole al weg en ik stond net op het punt om naar Dylan te gaan, om het goed te maken. Ik stond voor de deur met een twijfeling of ik wel zou gaan. Dadelijk was hij daar met Megan, dan stond ik best voorschut. Misschien moest ik hem eerst sms’en of ik kon komen. Nee, zo is het goed, dacht ik. Een snelle reflex deed de deur open en ik liep er gauw uit mijn huis. Straks wilde ik nog terug naar binnen. Had ik mijn huissleutel eigenlijk wel bij me? Ik voelde in me zakken en toen wist ik alweer, ze lagen nog op de tafel. Nu kon ik pas weer om 8 uur terug naar huis gaan want mijn moeder ging altijd nog even bij oma kijken. Ik zuchtte en besloot gewoon te gaan lopen. Ik vond het heel erg spannend hoe Dylan zou reageren als ik ineens voor zijn door stond. Misschien moest ik hem toch sms’en? Ik besloot gewoon te gaan lopen, naar Dylan’s huis.

Ik kwam aan bij Dylan’s huis aan en ik drukte op de deurbel. Na een tijdje deed iemand de deur open. Toen zag ik Demi staan, waren Dylan en Demi broer en zus? ‘Hallo!’ zei ik en Demi keek me raar aan. ‘Hallo, wat doe jij hier?’ zei ze bot. Ze had het waarschijnlijk al van Olivia gehoord wat er in het restorant was gebeurd. ‘Is Dylan er?’ vroeg ik aan haar. ‘Ja, die is er. ’ zei ze bot. Ik wilde gaan vragen waarom zij met Dylan woonde maar dat ging ik zo wel aan hem zelf vragen. ‘Mag ik hem even spreken?’ vroeg ik en Demi knikte meteen. Ze liet me binnen en ik hing mijn jas op.

Ik kwam aan op Dylan’s kamer en klopte er één keer op. ‘Kom maar.’ Zei hij en meteen kwam ik naar binnen. Hij keek me met grote ogen aan. ‘Wat doe jij hier?’ vroeg hij. Ik stond daar maar en ineens zette ik een stap naar binnen. ‘Megan komt zo dus ik zou maar snel zij.’ Zei hij en hij bleef me aankijken. ‘Ik wilde alleen maar goed maken want zo kan het niet verder, je loopt maar achter Megan aan als een hondje.’ Zei ik. Hij knikte. ‘Maar als je haar beter leert kennen is ze wel aardig.’ Zei hij en hij zette een glimlach op. ‘Je…’ ratelde ik ‘Je past gewoon niet bij haar.’ Ik keek naar de grond, ik wilde zijn gezicht niet zien. Dylan stond nu voor me, dat kon ik zien omdat ik zien schoenen zag. Hij tilde mijn gezicht op en nu keel ik recht in zijn ogen. ‘Jij bepaald niet met wie ik omga. Kom je hier even binnen en vertel je dat eventjes.’ Riep hij. Ik schrok er een beetje van want hij klonk echt heel erg boos. Snel rende ik het huis uit. Ik wilde het alleen maar goed maken. Even dacht ik beter na. Het was mijn eigen schuld, bedacht ik nu. Ik begon over Megan en hij, dat ze niet bij elkaar passen. Nu besefte ik pas hoe dom ik bezig was. Dylan en ik hadden helemaal geen ruzie we vonden elkaar alleen niet. Ik, Madison heb er nu een ruzie van gemaakt.

--------------

Sorry voor de laten update maar ik moest aan mijn werkstuk werken die best snel afmoest, maar ik ben nu weer in staat om er weer aan het verhaal te werken. Maar hopelijk vinden jullie nog een beetje leukxx

100 READS OMG. JULLIE MAKEN MIJ HIER SUPER BLIJ MEE. DANK JE WELLL LIEVE LEZERS VAN MIJ! <33

Liefs, Louise