Best friend Ko ang Asawa ko :D (Vhong-Anne)

Chapter 3

Anne's Pov




"Dika pa ba aalis?"



"Bakit parang kanina mo pa ako pinapaalis?" Nakakahalata na ako ha.parang ayaw niya na nadito ako


"Hindi naman. Kasi baka malate ka sa pupuntahan mo"



"Hindi na ako aalis.. Tumawag sa akin yung friend ko sabi di na kami tuloy next time nalang daw" ang totoo talaga. Wala talaga ako rampa. Kasi gusto ko lang talaga pumunta dito.




"Ah. Edi umuwi ka na"


"Bakit mo ba ako pinapaalis ha? Nakakatampo na" sabi ko at ng pout sa kanya



"Eto. nAmang bestfriend ko nagtampo agad osige dito kana muna.. Alagaan mo si Von Von" ba! gagawin pa akong yaya?



"Ano ako yaya?"


"Sa gandang mo yan?? Yaya ka?" Namula ako sa sinabi niya.


"Tse!"





Ang totoo niyan, kaya ako nandito para makita ang bestfriend ko. Si Vhong ang lalaking pinakamamahal ko. Grabe nung nalaman ko na magpapakasal na siya parang gumuho ang mundo ko.




*Flashback*




"Anneeee!!" Sigaw ni Vhong pagkadating palang niya dito sa may park. Tumawag kasi siya sa akin sabi niya pumunta daw ako sa Park malapit sa Bahay nila




"Ano ba yun?!, kung makasigaw naman kala mo naman may gera or what?!" Singhal ko sa kanya..



Paglapit na paglapit niya sa akin niyakap niya kaagad ako "best, may Good news ako sayo" sabi niya, mukang good news nga kasi msayang masaya siya.



"Ano yun?" tanong ko sa kanya at kinalas ko angpagyakap niya sa akin at naupo sa bench.








"I'M GETTING MARRIED!!!!" pagkarinig ko pa lang nun. parang gusto na ng mga luha ko na lumabas sa mga mata ko, pero pinipigilan ko, ayoko na mahalata niya na nasasaktan ako. Di ko muna ako sumagot dahil nabigla rin ako.




"Uy, di ka ba masaya para sa akin?"tanong niya sa akin at naupo sa tabi ko



"Uy!'' ulit pa niya. Di ko alam ang sasabihin ko, sasabihin ko ba an totoo or sasabihin ko sa kanya na masay ako para sa kanila, para sa kanya.



"Uy"



"A-ano ka-ba sympre masaya ako para sayo" pagsisinungaling ko sa kanya, ngumiti ako sa kanya ng pilit, para hindi niya mahalata.



"Awww. Gusto ko sana ikaw ang bestman eh. Kaso babae ka" tapos tumawa siya, hinanpas ko siya ng mahina sa balikat at nakitawa na lang.
Mukang masaya naman siya.



"Loko ka talaga!.. Hmm.. Best kailangan ko na palang umuwi kasi may gagawin pa ako eh." Gusto ko muna tumukas dito, gusto ko ng ilabas ang nararamdaman ko, gusto ko ng sumabog.



"Ha? Ganon ba? Hatid na kita?" Umiling ako "No, kaya ko na"



"Sige na, hatid na kita" pagpipilit niya.



"Hindi na nga"



"Hatid na k--" diko na siya pinatapos at agad akong tumakbo papunta sa sasakyan. Narinig ko ang pagtawag niya sa akin pero diko na siya nilingon at nagpatuloy na lang ako sa pagtakbo ko. Pagkapasok ko palang ng kotse agad kong dinukdok ang ulo ko sa manibela at doon binuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman ko "ang tanga mo Anne..ba't di mo sinabi sa kanya ang totoo na nasasakamtan ka!" sabi ko sa sarili ko habang patuloy pa rin ako sa pag iyak




*End of Flashback*







Down na Down ako non. di ako lumalabas di rin ako nakakain ng maayos.wala naman ako kasama sa bahay para magcomfort sa akin. Dahil sa tuwing naaalala ko yung araw na yon di ko mapigilan Umiiyak.