Alpha Caden (#Wattys2016)

Alpha Caden

ALPHA CADEN.

Hij werd het meest gevreesd. Hij was als een koning voor alle weerwolven. Hij was hun voorbeeld, hun leider. En zo gedroeg hij zich ook. Hij is een koelbloedige, emotieloze man die al zijn gevoelens heeft uitgeschakeld na dat hij 21 werd. De dag dat hij zijn hoop verloor. Hij verloor de hoop om zijn mate te vinden. Hij dood mensen zonder enig schuldgevoel en is een mega grote player.

AVA.

Ze is het nieuwe meisje in de stad. Ze is 17 jaar oud, lief, aardig ook al heeft ze een  moeilijk verleden. Ze wordt al snel aanvaart op school en alle dingen gaan goed tot dat ze op een bepaald moment oog in oog komt te staan met Caden als ze alleen op straat loopt.

Little did she know dat iedereen in de stad een weerwolf is en in Cadens pack zit.

*

*

*

*

*

*

'Mate '

Het meisje staart de man recht voor haar met een vragende blik aan. Ze vraagt zich af wat een mate is en waarom ze zich zo aangetrokken voelt tot deze sexy man.

Ze sluit haar ogen en schud haar hoofd. Het meisje begint haar hoofd harder en harder te schudden. Alsof ze een angstaanval krijgt. Opeen stopt ze met haar hoofd te schudden alsof iets in haar zegt om niet te panikeren. Ze kijkt de man vragend aan, iets wat ze eigenlijk al heel de tijd deed.

Ze voelt zich zo heel, alsof er altijd al een stukje van haar hart miste en het nu compleet is.

Voor ze verder kan nadenken is ze al gevangen tussen de muur en de goddelijke man. Ze is verstijft van schok. Ze begint te trillen en tranen vinden een weg naar buiten. Ze denkt dat hij andere intenties heeft, maarja wat verwacht je van een vreemde man die je 's avonds laat tegenkomt in een steegje

De man merkt het op en kijkt haar verbaast aan.

Hij is in shock. Hij heeft eindelijk zijn mate gevonden. Zelf weet hij niet wat hij doet maar zijn wolf wilt hem overnemen. Hij is zo blij om eindelijk zijn mate te zien dat hij zijn wolf niet meer kan controleren, dus hij legt zijn gezicht tussen haar schouderblad en haar nek en ademt haar zoete geur op om zijn wolf in bedwang te houden.

kokos, appel en kaneel.

Zijn lievelingsgeuren.

Hij blijft aan Ava's haar ruiken totdat Jayden, Cadens wolf gekalmeerd is. Wat moeilijk gaat aangezien hij eindelijk zijn mate heeft gevonden.

Vanaf het moment dat Caden haar had opgemerkt wist hij dat zij het was. Ook al was ze geen weerwolf hij wist dat hij van haar zou gaan houden.

De maangodin had hen voor elkaar bestemd. Of ze het nu wou of niet.

Ava was geplet tussen Cadens borstkas en de muur. Zijn hoofd was nog altijd tussen haar schouderblad en haar nek. Ava wou niet toegeven maar eigenlijk genoot ze van de man zijn aanraking.

het voelde alsof haar huid in brand stond, één aanraking was al genoeg om de nekharen in Ava's nek omhoog te zetten en niet op een slechte manier.

Ze probeerde meer ruimte te maken tussen de man en haar wat overduidelijk niet lukte want hierbij deed ze zichzelf gewoon meer pijn door de voegen en losse spijkers in de muur.

Ava schud haar hoofd en duwt de man weer weg uit haar nek. Ze wordt gek.

"W-wie ben j-je? W-wat..." Komt er stommelt uit Ava's mond. Caden merkt dat hij zo'n effect heeft op Ava en grijnst. Hij onderbreekt haar voor ze nog iets te zeggen.

"Sweetheart, Ik ben Caden." Zegt hij eenmaal hij op armlengte weg is.

Hij steekt zijn hand uit en kijkt Ava vragend aan.

Ava's hart maakt een sprongetje toen hij haar sweetheart noemde en dat merkte hij ook op door het weerwolf-horen. Daardoor grijnst Caden nog meer.

Voordat hij nog iets kan zeggen rent Ava weg. Ze wil gewoon naar huis gaan en alles vergeten wat juist gebeurd is. Dit is gewoon te raar en toch zegt een stem binnen in haar dat ze terug moet gaan naar de man en in zijn armen vliegen en hem nooit meer loslaten.

Toch blijft ze lopen en kijkt niet om. Ze voelt zijn ogen op haar maar negeert dit. Toch kruipt er een goede rilling door haar lichaam.

Twee straten verder belt ze aan. Haar bezorgde moeder opent de deur.

"Ava, waar was je?"

Ze haalt haar schouders op en gaat gewoon langs haar naar binnen. Nog steeds buiten adem van de inspanning die zojuist heeft plaatsgevonden.

Caden laat haar lopen en volgt haar op een rustig staptempo. Aangezien weerwolven veel sneller lopen als normale mensen is het moeiteloos om haar bij te houden.

Hij was gekwetst dat ze weggelopen was van haar mate, maar als mens voelt de mate-bond anders dan een weerwolf. Tot nu toe is het heel buitengewoon om een mens als mate te hebben. Ik denk dat niemand het ooit heeft voorgehad.

Na een paar minuten komt Caden tot stop als zijn mate aanbelt bij een normaal- eerder klein- huis in tegenstelling tot het packhuis. Als ze bij hem zou wonen wordt ze rotverwend. Hij wordt uit zijn gedachte gehaald door een zachte en bezorgde vrouwenstem. Caden keek op en zag een oudere versie van haar mate staan.

"Ava..."

Na die woorden draait Caden zich om gaat terug naar het packhuis.

Ava, mijn lieve, mooie Ava.

Caden mindlinkt naar zijn Beta, Nick.

'Ik heb mijn mate gevonden.'

'Proficiat, ik kan niet wachten om de Luna te leren kennen.' Antwoordt Nick enthousiast.

'Ik kan ook niet wachten om haar te leren kennen.'

Nog steeds heeft hij die grijns op zijn gezicht die langzaam verandert in een glimlach.

ALPHA CADEN's mate.

AVA.

Little did Ava know dat dit nog maar juist het begin was van haar avontuur.