Captivated

CHAPTER 1

CHAPTER 1

HUMINGA MUNA ng malalim si Dawn bago kumatok sa pinto ng opisina ni Mr. Laxamana sa bahay nito. Ito ang unang beses na makikita siya nito— no— ito ang unang beses na makikita nito si Dust.

Stay cool, Dawn. Pagkausap niya sa sarili. You have done this before, remember? You already play dress up before. So it's no big deal.

Yes, she already did. Walang nakahuli sa kaniya noon maliban sa mommy niya na galit na galit sa ginawa niya. Apat na tao lang ang nakakaalam sa ginawa niyang iyon, siya, si Dust na siyang pasimuno tulad ngayon, ang ina niya at ang matalik niyang kaibigang si Hailey.

"Come on in." Anang baritonong boses mula sa loob ng opisina na pumukaw sa pag-iisip niya.

Maingat na humugot siya ng malalim na hininga bago pinihit ang door knob ng opisina. Inayos muna niya ang suot na leather jacket bago pumasok sa loob ng silid. Masikip ang dibdib niya dahil kailangan niya iyong itago sa pamamagitan ng pagpapalibot ng tela para maging flat 'yon! That is plain torture to her breast.

Nang makapasok sa loob, her eyes automatically search for Mr. Laxamana.

Tumigil ang mga mata niya sa lalaking may kulay brown na buhok na nasa likod ng isang mesa na puno ng maraming papel sa ibabaw. Halatang abala ito dahil hindi manlang ito tumingin sa kaniya.

Dawn knew every angle of Mr. Laxamana's face. He knew that he has steel grey eyes, an aristocrat nose, a kissable sexy lips and proud jaw line. Ilang oras din kasi niyang tinitigan ang larawan nito nang isang araw.

Kaya kahit hindi mag-angat ng tingin sa kaniya ang lalaking kaharap, alam niyang ito si Mr. Laxamana. She studied everything about him, every file about him, every photo in the internet and newspaper and every article about him. She knew every corner of his house, every in and out of her Company's Building. She knew everything about him. Ayaw niyang magkamali siya. Her brother's job is at stake. She has to take this dressing up seriously.

Tumikhim siya at sinigurong mababa at panlalaki ang boses niya ng magsalita.

"Good Morning, Mr. Laxamana." Aniya sa boses na parehong-pareho sa kapatid niya. "My name is Dust Montreal, your Bodyguard from International Protection Agency."

At last, he looked up at her. And Dawn's breath was knocked out from her lungs. Those steel grey eyes looking at hers, making her heart skips a beat! Damn, boy! She can see danger ahead. Guwapo ito sa larawan pero mas doble naman ang kaguwapohan nito sa personal.

"So ikaw ang pinadala nila sakin?" Tanong nito na isinadal ang katawan sa likod ng swivel chair na kinauupuan nito. "Hindi naman sa kinukwestiyon ko ang kakayahan mo, pero sigurado ka bang kaya mo akong protektahan?"

Tumaas ang dalawa niyang kilay. "You are questioning me, Mr. Laxamana."

Nagkibit-balikat kita. "Kaya mo ba?"

"Yes. I can."

Tumango-tango ito pero ang mga mata ay nakatingin pa rin sa kaniya. "Siguro nga." Ang tanging sinabi nito bago ibinalik ang atensiyon sa mga papeles. "Anyway, magpahinga ka na muna. Hanapin mo si Manang Yolanda, siya ang mayordoma ko, alam niya kung saang kuwarto ka patutuloyin."

Nakahinga siya ng maluwang dahil hindi na ito nakatingin sa kaniya. "Yes, sir."

Tumango ito at tuluyang ibinalik ang atensiyon sa ginagawa bago pa siya dumating.

Dawn steps back and walk out of the room. At dahil nakatalikod ito, hindi nito nakita ang kunot na nuo ni Hawk habang nagtatakang nakatingin sa likod nito.