Kalem Anlatır Herşeyi

...Babaya Mektup...

Merhaba Baba;
Yine alıyorum kağıt kalemi elime ve tüm satırlarımı sana yazıyorum belki tanırsın diye...
Tam 16 yıl geç kalmıştın bana.Şimdi başlasan 16 yılın hasretini,acısını dindirebilir miydin babacım?Senin yokluğunda kızın epey bir büyüdü.Liseye gidiyor artık.Sen elimden tutup hiç okula götürmedin ya beni şimdi yapabilir misin babacım?Kalbimde yarattığın boşluğu yeniden doldurabilir misin?Peki ben onca şeyden sonra masumca sevebilir miyim ki seni?Bu aralar kalbim acıyor babacım.Müthiş bir sancı giriyor sol yanıma ve hemen sen geliyorsun aklıma.Işte o zaman damla damla yaşlar akıyor gözlerimden.Peki 5 yaşında döverek uyandırmıştın ya hani beni,onu nasıl telafi edeceksin?11 yıl sonra öperek mi uyutacaksın,ninni söyleyerek mi?Hangisi babacım söylesene hangisi?Hep anneme anlatırdım, o da "Ben bilmem ki kızım nasıl olur,huylu huyundan vazgeçer mi?" derdi.O halde huylu huyundan vazgeçmiyorsa sen nasıl seveceksin ki beni?Huy edinmişsin beni  sevmemeyi nasıl seveceksin ki?Peki babacım neden sevmedin ki beni?Çok mu yaramazlık yaptım,çok mu oyuncak istedim senden yoksa çok mu üzdüm seni?Hangisini yaptım babacım?Suçum neydi de beni sevginden mahrum bırakmakla cezalandırdın?Ah be baba...Neden sevmedin ki beni?Benim diğer çocuklardan neyim eksikti ki?Neden hep onların babalarının sevgisine imrenmek zorunda bıraktın?Neden böyle bir mecburiyete sürükledin?Bir nedeni olmalı bunların babacım.Nedensiz bir sonuç olmaz çünkü.Cevapsız bir sürü soru var babacım.Nedensiz ve cevapsız bir sürü soru.Hiç birinin cevabını ben bilmiyorum.Sen biliyor musun cevabını bu soruların?Yalnız şöyle bir durum var babacım ben bir kerede anlamıyorum.Üşenmeden,sıkılmadan tekrar tekrar verebilir misin soruların cevaplarını?Sahi eskisinden güzel bir hal alır mı herşey?Söylesene babacım,konuşsana.Neden cevap vermiyorsun bana yoksa satırlarım ağlattı mı seni,üzdü mü,kırdı mı?Özür dilerim babacım hiçbir zaman seni üzmek istemedim.Sadece beni tanımanda yardımcı olmak istedim.Keşke zamanında gelseydin,bu kadar geç kalmasaydın masum duygularıma babacım,şimdi ihtimallerle boğulmazdım belki de.Of be baba...Neden geç kaldın ki bana?Niye benim için çabalamadın?Bak küçük kızın bir kalp hastası artık.Onun ufacık yüreği yetmiyor seni beklemeye.Doktoru üzme kendini diyor,bilmiyor ki benim babasız büyüdüğümü.Nereden bilecek ki, anlatmadım ben ona.Sahi anlatsam anlar mıydı babacım?Sensizliğin nasıl bir duygu olduğunu,buna alışmak için ne kadar çaba sarfettiğimi fakat bir bu kadar çabalamış olsam da başaramadığımı,epeyce büyük bir yara aldığımı...Sen gittin ve senin gelmeyişin ise bu yaranın kabuğunu kaldırmaya yetti.Sağol babacım yaramı kanattın şimdi ise bana geriye kan kaybından ölmek kaldı.Of baba of...Başkaları anneleriyle konuşurken babalarını soruyorlar.Benim neden sorabileceğim bir babam yok?Eda annesiyle konuştu bugün "Babamı öp benim yerime,çok özledim onu."dedi.Babacım benim de seni öpmeme izin verir misin?Çok özledim babam desem sarılır mısın sıkı sıkı?Önceden çok fazla hissetmezdim yokluğunu.Şimdilerde yokluğun fena acıtıyor canımı buda çok vahim bir durum.Benim için,kalbim için tehlike arzediyor adeta.Babam...Can içim...Neden mahrum ettin beni kendinden?Neden sevginsiz büyümeme izin verdin?Babacım kaçma artık ne olursun gel ve azad et beni...