Before He Cheats

Chapter 42: Starting

"What? Are you out of your mind Gev?" halos ay lunukin na ako ni Zach nang sabihin ko sa kanya ang plano ko. "Do you think baiting your body would be the best thing to do ha Gev?" - 

Inirelax ko ang aking pag-upo na ipinatong ko ang ulo ko sa may edge ng upuan at parang wala man lang akong narinig sa kanya. Saka hindi na niya ako mapipigilan pa, my decision is fixed even if it takes on using my body wala na akong pakialam. 

"Gev, nakikinig ka ba?" - pukaw niya sa akin nang makitang pikit ang aking mga mata. 

Tumango ako. 

"Tama ba yang desisyon mo?" tanong na naman niya tungkol sa plano ko. "I mean, it could still hurt you- believe me." 

Iniangat ko ang aking katawan at tumingin sa kanya na hindi seryoso. "Zach, I am so broken at kahit masaktan pa nila ako ulit- hindi na tatalab dahil wala ng tatalab." 

Agad siyang nag-iba ng ekpresyon ng mukha. "Even if Lucas?"

"Yeah of course." 

Tama kahit si Lucas pa iyon. Kahit asawa ko pa siya- hindi pa rin nawawala ang katotohanan na may pagpapanggap pa rin siyang ginawa- he never told me about Miguel and all. Kung siguro ay sinabi na niya ang bagay na iyon- may chance pa na matanggap ko. 

But now their place was getting worse dahil naangkin na ako ng kapatid niya and I really hate the mere fact na sinaktan nila akong dalawa. Kaya tama lang na ganito ang gawin ko. 

"Look Gev, Lucas is really so sorry for what happened, he got amnesia and now he's back- what do you expect him to do - letting you suffer from his brother's hands? Ano ka ba, nagmamakaawa na nga iyong tao para bumalik sa iyo and then what- he had no idea what happened that night before he got into trauma and comatose." 

Huminga ako ng makalawang beses. Tama rin naman kasi si Zach. Lucas shared everything that happened- how things ran and so. 

"Don't you love him now?"- hawak-hawak niya ang dalawang baso ng juice at nilapag sa mesa. Kagagaling lang niya sa kusina para magtimpla kaya't di ko alam kung ano ang nasa isip ng kanyang magandang mukha. 

Tumaas ang kilay ko sa tanong niya.  Ni hindi ako halos makaboses saglit. 

"See?" ngumiti siya na parang binibiro ako. "Can you please tell me if hindi mo na mahal si Lucas- not, I mean, not the idea na hindi mo siya nakasama sa loob ng ilang taon- but when you've found out that he's the real husband- did the feeling exist? Again?" 

Agad akong umiling. "Ewan ko, hindi ko alam." napatingin ako sa kisame ng bahay at iniisip kong mahal ko pa ba siya o kinamumuhian mo na?

Nasabi niya sa akin na bumalik ang memorya niya when we were stranded alone in the yacht dahil sa bagyo- Oo, sasabihin kong may naramdaman ako sa sitwasyong iyon- iniiba ko lang dahil alam kong may Miguel na ako. At noong alam ko na na siya ang asawa ko- walang kahit anong kaligayahan ang naramdaman ko. 

"Because I am telling you now- whether kay Lucas o kay Miguel, pag may mahal ka pa rin sa kanilang dalawa, your revenge is nothing Geneva." she warned. 

I rolled my eyes just to let her see that she's wrong. My plan is all the best I could do, the best shot I have. Love has no space on this situation right now. 

I jumpily stood up out of my sitting position when I heard my phone rang. I directly answered it. Nakatingin sa akin si Zach at nagtatanong kung sino ang tumawag. I changed my eyes from her and went straight looking outside the window. 

It's Miguel calling. My fake-husband. 

"Where are you?" -  tanong nito with a soft voice. 

Simula noong malaman ko ang lahat, naging masunurin at ito sa akin at naging mahina- though hindi pa rin ako kakapanti doon. He was the reason why all of these shits happened. He's the reason why I'm bleeding. 

"Zach's place." I answered. "Why?" 

There is a silence in his line. Matagal bago siya nakasagot. 

"Wala. Wala just checking." - he said.