Het verhaal van een meisje dat verliefd werd op de verkeerde. (COMPLETED)

Deel 9

Mijn rapport was niet best de derde periode, iets wat ik totaal niet gewend was. Ik had ineens vijf onvoldoendes, waarvan twee vieren. Mijn moeder keek verbaasd naar mijn lijst.

‘Wat is dit?’ vroeg ze. Ik haalde mijn schouders op, maar eigenlijk wist ik het wel. Ik sprak vaak met Bonno af en daardoor had ik niet veel tijd om mijn toetsen te leren. En als ik wel tijd had om te leren, kon ik me niet concentreren. Eigenlijk had ik school deze periode een beetje verwaarloosd.

‘Ik ben dit echt niet gewend van jou, Florien. Is er iets?’

Ik kon heel slecht liegen tegen mijn moeder, maar ik kon haar ook echt niet vertellen over Bonno.

‘Nee mam, er is niks. Ik moet gewoon iets beter mijn best doen.’

‘Dat moet je zeker! Anders ga je niet over.’

‘Ja mam’, mompelde ik en ik sloeg mijn ogen neer. Ik schaamde me voor mijn slechte cijfers en al helemaal voor de reden ervoor.

Ik werkte heel hard voor school om de onvoldoendes weer op te halen. In de laatste proefwerkweek leerde ik heel veel en het lukte me om alle voldoendes, op één na, op te halen naar zessen. Ik was zo blij, nu kon ik in ieder geval over naar de vijfde klas. Bonno bleef zitten, hij stond negen onvoldoendes. Hij leek het niet eens erg te vinden.

‘Rooie! We hebben vakantie!’ Bonno kwam met een grote grijns naar me toe en drukte een zoen op mijn mond. Het leek hem ineens niet meer te interesseren of de andere leerlingen ons konden zien.

‘Ja, heerlijk. Maar Bonno, je blijft zitten, vind je dat dan niet erg?’

‘Ach, stomme school. Ik kom je vanavond ophalen, goed?’

‘Waar gaan we dan naartoe?’ vroeg ik nieuwsgierig.

‘Verrassing. Tot vanavond.’

’s Avonds kwam hij me zoals beloofd ophalen. Ik had tegen mijn moeder gezegd dat ik met een paar vriendinnen de vakantie ging vieren en ik sprong met zenuwachtige kriebels in mijn buik bij Bonno achterop. Na best een lange tocht kwamen we bij een groot plein dat ik niet kende. Midden op het plein was een groot podium opgebouwd, waar een drumstel, een piano en een paar gitaren op stonden. Om het podium heen stonden een heleboel mensen.

‘Bonno, wat is dit?’ vroeg ik verbaasd. Hij grijnsde en pakte mijn hand.

‘Het is een open podium voor bandjes, om hun eigen geschreven liedjes te laten horen.’

‘Wat leuk! Gaan we hier kijken?’

‘Ja, ik dacht dat je dat wel leuk zou vinden?’

‘Ja! Ik vind het geweldig!’ Ik sloeg mijn armen om hem heen en trok zijn brede lichaam naar me toe. Ik vond het echt heel lief van hem dat hij me meegenomen had. Ik keek hem aan, lachte en zoende hem... Het was echt een geweldige avond. De groepen die optraden waren stuk voor stuk heel goed. Bij sommige liedjes kreeg ik gewoon kippenvel. En het beste was nog dat Bonno de hele avond achter me stond met zijn armen om mij heen. De vlinders raasden door mijn buik en mijn hart ging als een gek tekeer. Ik voelde me zo geweldig bij hem. Maar onze avond werd bruut verstoord…

‘Bonno, jij klootzak! Dat jij je nog hier durft te vertonen!’ Werd er plotseling achter ons geroepen. Bonno trok zijn armen terug en duwde me opzij. Beduusd keek ik naar hem, maar hij was voor me gaan staan met zijn rug naar me toe. Tegenover hem stond een gevaarlijk uitziende, donkere jongen die hem vuil aankeek.

‘Hufter dat je bent, een beetje met mijn vriendin rotzooien. Dacht je dat ik er niet achter zou komen?’

Ik begreep niet helemaal waar dit over ging. Kende Bonno die jongen?