Het verhaal van een meisje dat verliefd werd op de verkeerde. (COMPLETED)

Deel 7

Toen ik de volgende ochtend op school was, kwam ik Rosalie tegen bij de kapstokken. Ze liep meteen glimlachend op me af.

‘Hoi! Was het nog leuk zaterdag?’ vroeg ze meteen. ‘Ik heb je de hele avond niet meer gezien.’

‘Nee, klopt. Ik heb….. ik was niet lekker, dus ik ben eerder naar huis gegaan. Maar ik vond het best leuk, ja’, bijna praatte ik mijn mond voorbij en vertelde ik Rosalie over Bonno. Gelukkig kon ik me net op tijd bedenken. Rosalie had niets door.

‘Wat vervelend voor je, gaat het nu alweer beter dan?’

We stonden een beetje te praten, toen de schooldeuren ineens openvlogen en Bonno naar binnen kwam lopen. Toen hij mij zag, glimlachte hij, maar toen hij Rosalie zag, sloeg hij zijn ogen neer en liep meteen door. Verbijsterd stond ik hem na te kijken. Waar sloeg dit nu weer op?

‘Bonno was ook op het hockeyfeest zaterdag hè? Hij was, laten we zeggen, flink dronken…’ zei Rosalie, die blijkbaar hetzelfde had gezien als ik.

‘Ja, ik heb hem gezien.’

‘Ik heb iets heel doms gedaan zaterdag’, ze boog zich naar me toe en begon te fluisteren, nieuwsgierig wachtte ik af wat ze me ging vertellen.

‘Beloof je het niet verder te vertellen, ik voel me zo stom…’

‘Nee, echt niet, vertel nou maar.’

‘Goed, ik heb met Bonno gezoend…’

Verbaasd staarde ik in de zwaar opgemaakte ogen van Rosalie. Wat zei ze nou net?

‘Met Bonno?’ vroeg ik ongelovig en iets te hard. Rosalie siste en drukte een vinger tegen haar lippen.

‘Ja, ik weet dat het stom is. Hij heeft die avond met drie meisjes gezoend, zo dronken was hij. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik het heb laten gebeuren…’

Rosalie ratelde maar door, maar ik luisterde allang niet meer. Een heel naar gevoel kwam opzetten in mijn buik. Alles om me heen vervaagde en ik voelde tranen opkomen. Met al mijn kracht probeerde ik ze tegen te houden, maar het wilde niet lukken.

‘Florien, gaat het wel? Wat doe je ineens raar?’ Rosalie pakte mijn schouders vast en keek me aan. Ik rukte me los, mompelde dat ik moest overgeven en rende naar de dames toiletten. Binnen stonden allemaal meisjes zich op te maken voor de spiegel. Ze keken me verbaasd aan toen ik binnen kwam stormen en snel sloot ik mezelf op in een hokje. Daar liet ik me op de wc pot zakken en begroef mijn hoofd in mijn handen. Geluidloos huilde ik.

Hoe kon dat nou? Ik had hem geholpen, ik had hem naar huis gebracht omdat hij dat met zijn dronken kop zelf niet kon. Hij had me de volgende dag opgebeld om sorry te zeggen en me te bedanken en ik voelde me zo goed na die tijd. Maar ondertussen heeft hij gewoon met vier meisjes staan tongen die avond! Ik dacht dat Bonno mij ook leuk vond, was die gedachten dan fout? Was ik alleen maar een speeltje voor hem?

Ik weet niet hoelang ik daar op het toilet heb gezeten, toen ik rustig was geworden en weer naar buiten kwam, was er in ieder geval niemand meer. Verbaasd keek ik op mijn horloge, het eerste uur was al bijna afgelopen! Snel pakte ik mijn tas en haastte me naar de les.

Het lukte me om de dag door te komen. Ik voelde me knap ellendig, maar liet het aan niemand merken. In de pauze ging ik gewoon bij mijn vriendinnen zitten. Ze keken me eerst wel vreemd aan, maar gingen daarna weer door met hun gesprek. Ik roerde alleen zwijgend in mijn koffie en staarde naar het tafelblad, om alle oogcontact met Bonno of één van mijn vriendinnen te vermijden. Ik had Esther, Fleur en Roosmarijn nog niet eens gesproken over het voorval. Ik had ze eigenlijk nog helemaal niet gesproken. Ik hoopte maar dat ze het me konden vergeven dat ik zomaar was weggegaan en niet meer terug was gekomen.