Franklin University and I

Chapter 28: Smelly Acgrevile

Nanlaki ang aking mga mata sa narinig ko. At ang isip ko ay tila mga tali na naghihilahan at pinipilit na tanggapin ang impormasyong bagaman isa sa aking mga inaakala ay nakakagulat parin.

"Hindi ko maintindihan Henry. Paanong si Professor Meyer--"

"Anong pinapahanap sainyo ni Professor Meyer nung na late kayo, di ba Nutmeg? Si Professor Orion, oo, di ba galing kay Professor Orion ang nutmeg na ibinigay ni Donald?"

"Oo."

"Bingo! Yun na Azthryd!" Napahampas naman si Henry sa lamesa.

"T-teka. Wait lang. Ano bang bingo don?" Natutuliro kong tanong sa kanya.

"Tsk! Can't you see? Professor Orion's searching for nutmegs and he's giving it to Professor Meyer. And Professor Meyer makes the nutmegs as his ingredients."

"Ingredients naman ngayon. Ano ba talaga?" Pagalit kong tanong tanong sa kanya. Bakit ba kase ganito sya magpaliwanag?

"Bakit sa dinami-dami ng pedeng ipahanap sainyo ni Professor Meyer eh Myristica Fragrans pa ang napili nya? Here. Yung nutmeg na yon, isa sa mga ingredients na nasa good vibes cookies ni Professor Orion na syang nakain ni Donald. And believe it or not, lahat ng ginawa ni Donald, nakalimutan na nya ngayon. There is something strange with that nutmeg na kayang mag-alis ng specific memory mo. Pedeng single memory, pede ding lahat. Professor Orion and Professor Meyer are very good friends. Kaya nga si Professor Meyer ay nagvo-volunteer para gumawa ng Good Vibes Cookies." Mahabang paliwanag ni Henry na parang naiinis na din saakin.

Nakatungo lang ako at pinipilit pag-ugnayin ang mga pangyayari. Maya-maya pa ay humarap ako kay Henry at nagpakawala ng ilang salita.

"So ibig sabihin, alam ito ni Professor Orion? Pero dahil si Professor Meyer ang nagbigay sa kanya nito, posible din na may alam sya sa mga nangyayari dito sa school pero--"

"Okay. I got it. No more explanations." Kalmadong sabi ni Henry. Nakaramdam naman ako ng kaunting guilt sa loob ko dahil alam na niya agad. Clear kase akong mag-explain kesa sa kanya. Tss.

"Kailangan nating mapigilan yon. If I know, kung hindi nawala yung specific memory nila, siguro hindi na sila nag-attend ng school dito. Pero bakit wala man lang aksyon ang faculty? O siguro dahil biktima lang din sila."

Ikinunot lang ni Henry ang kanyang kilay.

"Kailangan nating malaman ang totoo. Pero Henry--" Bahagya akong napahinto matapos muling maalala ang lahat ng kababalaghang nangyari at maaaring mangyari sa paaralang ito.

Itinaas naman ni Henry ang kanyang kilay saakin at saka sinabing, "Bakit?"

"Paano bukas? Ang RTM. Paano na? Paano ako? Paano kung bukas, katapusan ko na?" Nangangamba kong sabi sa kanya.

"Why? Are you afraid?" He said softly.

His questions echoed inside my head. Am I afraid? Am I?

I exhaled a bunch of Carbon Dioxide and shook my head a little and felt like I blanched but hid it right away.

"N-no. Maybe I'm just nervous. I mean, I still got a lot of things to do in this world and I don't want to die unaccomplished. Yeah. That's it."

"Death. It's just one word composed of five letters. Why does everybody fear it? Don't be afraid of death Azthryd." He said calmly.

"Seriously. Are you really my friend? Do you want me to die?!" Nagngingitngitngit kong bulyaw sa kanya. Sya lang ang nakita kong kalmado matapos malaman ang possibleng pagkamatay ng kaibigan nya!

"Of course not. Do you think Arlan and I will let that happen to you?" Bigla nyang bawi saakin. Mukha naman syang nagbibiro dahil sa ipinakita nyang emosyon.

"Well, siguro ikaw hindi pero si Arlan? Hmm. I don't think so." Sambit ko na may intonasyong nagbibigay-pahiwatig ng pagkadismaya.

Ngumiti na naman itong si Henry. Isipin nyo nalang na isang lalaking nakasalamin at mukhang suplado na mahilig mang-asar! Nakakainis di ba?

"But you know what Henry, I'll be honest to you. I think I dreamed about the Dark Lord Merlah." I said seriously.

"Don't be ridiculous!" He shooked his head.

"I'm not joking! I thought you were him when you knocked on our door. That's why I'm pulling you off of me. And then later I realized that it was you. But wasn't it too weird?"

Nagmadali kaming lumabas sa aming kinaroroonan at nilisan ang magandang lugar ni Vanity. Nanatili namang walang imik si Henry saakin. Na-offend ko ba sya? Pangit ba si Merlah para ikagalit nya ang sinabi kong akala ko ay sya ito?

"Kailangan nating malaman ang totoo."

Sa wakas! Nagsalita na sya. Bigla naman nya akong hinila at hawak sa aking dalawang balikat.

"Azthryd! Totoo ba ang sinasabi mo?!" Sigaw niya saakin.

"Teka! Ano ba Henry?! Bumitaw ka nga!"

Nakarinig naman kami ng sandaling pagyanig. Noon di'y ibinaba ni Henry ang kanyang kamay mula sa kanyang pagkakahawak sa dalawa kong balikat.

"Really? Alam mo Azthryd, dahil sa ikinuwento mo, gusto ko tuloy isipin na ang handbook na to ay pakana lang ni Merlah. Paano kung ganoon lang talaga ang pinalabas ni Merlah para ganoon ang isipin nila sa nangyare kay Sebastian?" Seryosong sabi ni Henry saakin. Hindi ako sigurado pero pakiramdam ko ay alam ko na kung saan kami pupunta. Mabilis kaming naglalakad papunta sa bahay ni Professor Orion. At oo, sinabi ko sa kanya ang kinuwento ni Donald saakin at sa narinig kong feedback mula sa kanya, biglang kumabog ang dibdib ko.

"Paano kung hindi?" Mahina kong sabi sa kanya.

"No. Alam mo naman sigurong hindi sasalakay ang isang indibidwal nang hindi nya pinag-iisipan at pinaghahandaan. Diyablo sya Azthryd. Hindi lang sya pangkaraniwang diyablo at demonyo. Sya ang pinuno!"

*WHAM!*

An extra-foul and unusual greenish liquid fell down in front of us. The heavy impact of the matter made the earth dug and so the earth looked like there is a green swamp or green pond in here.

We threw wide looks in each other's eyes and rose our sights upward.

"W-w-what was t-t-that?" Henry stuttered.

A jelly-looking creature with a lots of eyes in its body without vertebrates had just spilled something green from it's mouth.

"I-I think it's an S-smelly A-acgrevile." I stuttered as well.

The monstrous creature walked like a mollusk slowly towards us. I pulled Henry backward to shield him from the enemy.

"Smelly Acgrevile A-azthryd?" Tension covered Henry's voice.

"Acgre from acid and green, vile from it's meaning itself and smelly--"

Bigla namang nag-secrete ng panibagong greenish liquid ang Acgrevile.

"Ugh!" He shooked his head and covered his nose. "No need to explain. What're we going to do now?" He said while still covering his nose at closing his eyes.

In a blink of an eye. I took my wand and gave it a wave.

"Reducto!"

*WHAM!*

Acid green liquid scattered through the earth and our body was bathed with the foul substance too.

"Err. Better if you used 'Stupefy'." He said while removing something in his face.

- - -