Franklin University and I

Chapter 20: Dilemma

"Sa RTM, hindi kailangang maganda ka o gwapo. Pare-pareho lang tayong pumapanget pag nagda-drive sa ere man," Tumuro si Isaac sa gawing taas. "O dito sa lupa." Saka sa baba.

Naglakad-lakad siya habang ang kanyang kanang kamay ay nilalaro ang susi nang sasakyan at hinahagis ng malakas sa ere! Napatingala naman ako. Hindi ko na makita kung nasaan ang susi.

"Dito sa RTM, utak ang ginagamit. Tatag ng loob!" Sinalo niya ang susi at saka ibinato sa akin! Geez! Buti na lang nasalo ko! Pano kung tinamaan ako sa mukha? Baka nasuntok ko to ng isa!

"Lavenza! Ibato mo ulit saakin!"

Tulad ng gusto nya, ibinato ko ito at agad naman nyang sinalo.

"Clear state of mind! Presence of mind! Clever mind! In short, a great mind and a sturdy tire, that's what our team needs most."

"Excuse me Isaac but, would you mind if I ask where our team mates are?"

"They're making they're close practice and now, you're doing a close practice too."

"Kahit wala sila?" Bahagya kong ikununot ang aking noo.

"Look! Finishers are finishers. Race The Maze. Not a message sending game, but a game of life, game of death."

Napalunok naman ako sa sinabe nya. Grabe, baka RTM pa ang maging mitsa ng kamatayan ko. I don't care.

"Magsisimula ang laro sa isang simpleng pagpito mula sa referee. Ang dalawang relay masters ang syang gagawa ng paraan para makarating sayo, ito." Linabas niya ang isang simpleng flaglet. Red and orange colored flaglet with an embroidered Spryfeline logo at the middle.

Hindi ako nagsalita ng kahit ano, tiningnan ko lang ang flaglet at saka ibinaling ang paningin kay Isaac. Nakita kong ngumiti sya, napahinga naman ako ng malalim.

"Once na naipasa na nang unang relay master ang flaglet sa second relay master, tapos na ang trabaho ng unang relay master. At kapag naibigay na ng second relay master sa finisher ang flaglet, tapos na ang problema ng second relay officer. At ikaw, hawak mo ang huling responsibilidad. Tungkulin mong pumasok sa maze at hanapin ang finish line upang ilagay ang flaglet ng team natin sa poles kung saan mo makikita ang finish line. Bukod sa paghahanap ng finish line, nakaabang palagi ang iba't-ibang mga panganib. Habang lumalapit ka sa finish line, mas mabigat na responsibilidad. Pero hindi lang yon, kailangang mabilis ka dahil baka mauna pa ang kalaban. Kailangang una tayo." Mahabang paliwanag ni Isaac.

Dahil sa paliwanag na ito ni Isaac, kumabog ng malakas ang puso ko. Walang sinuman ang hindi kakabahan kung ikaw ang makakarinig ng ganito. Daig mo pa ang ipinambabala sa kanyon.

"I have no plans of petrifying or scaring you. Gusto ko lang ihanda ka."

"P-pero kayo, s-sila? A-anong gagawin nyo?" Nauutal kong tanong sa kanya. Dahil narin siguro sa kaba kaya ganito.

"Ako? Nasa loob lang ako, nakaupo, habang nakaharap sa pc. Ako ang partner mo. Meron tayong earhphones para marinig ang isa't-isa at ako ang tutulong para ma-track mo ang tamang daan sa maze."

"Bakit hindi mo na lang ako samahan sa loob ng maze, tapos dun mo ako tulungan?" Seryoso kong sabi sa kanya.

"RTM is composed of two relay masters, one maze master and one only one maze finisher. Are we clear?"

"Oo nga. Sabi ko nga. Only one maze finisher, only one."

After that, binigyan lang nya ako ng tips kung paano maging mas mabilis ang pagtakbo ng sasakyan. Hindi ko naman sinabi sa kanya na nagamit ko na iyon ng minsan noong nakipagbasag-ulo, I mean noong kinuha ko ang jade bracelet ni Cindy kay Julia. Itinuro nya din kung paano i-explore ang features ng sasakyan. Ngayon palang, gusto ko nang ikabahala na si Gabriel ang gagamitin kong sasakyan. Ayaw ko mang magasgasan sya eh inilalagay ko na ang sarili ko na hindi lang gasgas ang maaari nyang makuha habang nasa race ako. Err. Sayang naman si Gabby. May ilang spell din syang itinuro na maaari kong magamit habang nasa maze. To be honest, hindi ko alam na kailangan din pala ng tamang pronounciation ng spells, kase pedeng iba ang kalabasan. Nakakaawa ata ako at ang dami kong hindi alam. Ang sabi naman ni Isaac, nasa Standard Book of Spells daw na libro iyon na sa kamalas-malasang pagkakataon ay ang natatanging libro na hindi ko man lang nasilip ang pages sa lahat ng librong binili namin sa London.

Maya-maya pa ay pinatigil na niya ako. Salamat naman at naramdaman nyang nakakapagod at nakakaliyo ang magdrive at puntahan ang direksyong gusto nyang puntahan ko samantalang naroon sya sa malayo at nakatutok sa laptop nya habang naka earphones din at inuutusang pumunta ako sa N, S, N, W, E, W, NE, NW, S, SE, SW, NW, argh! Yung ibang direksyon naman, paulit-ulit lang. Hindi ko alam kung gusto nya talaga akong i-train o gusto nya lang akong mahimatay sa hilo. Hahaha! Magdidilim nadin nang matapos ang practice. Nagpaalam na si Isaac at humiga muna sa field, pampa-alis hilo.

Wala pa mang 5 segundo akong nakakapikit ay sya namang pagtawag ng isang boses at tiyak kong si Tyrone ito.

Rinig ko naman ang napipinto nyang paglapit. Minabuti kong bumangon na agad para malaman nyang na-appreciate ko ang presensya na.

"Got here something for you. Blueberry cheesecake, fries and an orange juice."

Para namang kuminang ang mga mata ko ng makitang iniaabot niya saakin ang aking satisfaction.

"Thanks." Inabot ko naman iyon at saka inuna ang fries.

Tyrone cleared his throat. "Well, Azthryd. I am here to tell you something."

"What?", I said while chewing another stick of fries.

"About the Acquaintance Ball. I'm just wondering if you can go with me." He then scratched his head and showed a face with an embarassment in it.

I'm just shocked with that moment. Ngayon ko lang naalala na kailangan nga pala namin ng, (okay, sorry for the corny word) 'date' for that Acquaintance thing. I almost forgot about it after all that happened. Discovering that Professor Meyer has no feet, Cindy's death, RTM, Assistant Prefect of four houses, yeah, that's why I still have doubts about the Acquaintance. Maybe the last night which is the Acquaintance ball is my only chance to rest and to review more because 7 days after it was our examinations. But it is really hard to refuse for a Tyrone like him. I mean, he's a student leader, he's known for his good grades, he's really good-looking, kind-hearted, a strong one. Many girls around is trying to know his personal address and phone number so that they can make some conversations with him after the school year. And if I knew, many girls of different houses tried to ask him out to be his date on the ball. He is nearly perfect. But how about rejecting him? Will he get offended?

"U-uhmm. Would you mind if I'll think about it first?" Those are the only words released by my mouth. Good Azthryd. Better told him those rather than giving him a punch on his almost perfect face.

"Yeah sure. Just ask me if you have decided already. I'll be happy if you'll say yes."

Crap. Crap. Crap. I think I'd better punch his almost perfect face before rather than telling him that I am going to think about it.

- - -