Başlangıç

453 22 2
                                    

Perdenin arkasında parlayan güneş yattığım yerden beni rahatsız ediyordu. Rahatsızca hareket ettim yatağımda. Tam bu sırada annem odama gelip

"Hadi kahvaltıya gel!" dedi.

Kafamla onayladım ve yataktan kalktım üstümü değiştirerek banyoya gittim. Aşağı indiğimde babam ve annem masada oturmuş sohbet ediyorlardı. Selamlayarak yerime geçtim. Her sabah klasik olarak kahve ve bir kaç kurabiye yerken bende konuşmaya katıldım.

" Bugün arkadaşlarımla işten sonra içmeye gitcem geç kalırım beni beklemeyin"dedi babam.

Annem de her zamanki gibi "Tamam ama dikkat et aklım kalıyor sonra."dedi gülümseyerek.

Alışık olduğumuz bir durumdu. "Baba akşam çok geç kalmazsan beraber film izleyelim." dedim ama babam hiç bir tepki vermedi.

Kendi aralarında konuştular ama fazla dinlemedim. Daha sonra yukarı çıkıp duş aldım ve odama geçip kitap okumaya başladım. Odamı her zaman çok sevmişimdir. Her şeyini kendim yapmıştım kendi paramla, haftalarca para biriktirmiştim. Ben yukarıda kitap okurken babam çoktan gitmişti annemde biraz dolaşacağını söyleyip evden çıktığında rahat bir nefes aldım.

Hiç fark etmeden bütün gün kitap okudum ve sigara içtim. Kitaplar benim için herşeydi. Beni bölen şey ise aşağıdan gelen annemin sesiydi. Aşağı indiğim de bir sürü torba ile karşılaştım. Ben alışveriş sevmediğim için annem her zaman benim için kıyafeti kendisi alırdı. Genel olarak koyu renkler severdim. Annem de bunu bildiği için kış için bişeyler almıştı. Israrla kıyafetleri tek tek deneterek yorum yaptı ve hepsini siyah almıştı çok sevinmiştim.

" Anne ne kadar teşekkür etsem az hepsini çok beğendim." dedim ve sımsıkı sarıldım.

Hemen karşılık vererek o da bana sarıldı. Saat akşam 9'a doğru gelirken annemle yemek yedik ve beraber bağırarak şarkı söyledik. Saat 10 olduğunda bahçemizden bağırma sesleri geliyordu annemle birbirimize şok içinde baktık çünkü bu babamın sesiydi.

Aniden kapı kırılırcasına açıldığında yerimden zıplayarak ayağa kalktım. Babamın gözlerinde ki ifade çok anlamsızdı. Annem babama doğru yürüyerek

" Veli bu halin ne, ne yapıyorsun" diye söylediğinde babam tek hamlede annemi bir kenara itip benim yanıma ulaştı.

Gözlerimin içine öfkeyle bakıp saçımdan tuttu. Canım çok yanmıştı ama belli etmedim.

Bende yüzüne öfkeyle bakıp " Baba ne yapıyorsun lütfen " diye bağırdım. Ama o çoktan beni bodrum katına indiriyordu. Yukarıdan cam kırılma sesi geldi anne diye bağırdım ama babam öyle bir tokat atmıştı ki başka bişey göremedim.

Gözlerimi acıyla açtığım da içki kokuyordu her yer. Bir yere bağlanmıştım üstümde kıyafet yoktu. Babamın arkadaşları vücuduma bakıp iğrenç kahkaha atıyorlardı. Babam yukarıdan benim kameramla indiğinde olacakları anlamıştım. Vücudum buz kesti.

Babam yanıma yaklaşıp saçlarımı tekrar tuttuğunda acıyla inledim. İğrenç şekilde baktığım da, hayatıma küfrettim. Önce babamın tenini ve terini vücudum da hissettim ardından da kamerayı arkadaşından alıp arkadaşlarının bana yaptığı şeyleri videoya çekti. Canım çok acmıştı ama en çokta kalbim. Boğazım yırtılırcasına bağırmıştım ve boğazımdan aşağı doğru süzülen kanı hissediyordum.

En son polis sirenlerini duydum ama başka bişey hatırlamıyorum. Ben kim miyim? Adım Vera ve daha 18 yaşındayım. Ama artık ben yokum.

Kanlı GecelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin