İmkan"sızım"

Bir gün sende biteceksin

Bu sabah.Perdesi açık penceremden kokun girdi içeriye. Boş bir sandalyede oturuyordu hayalin. En sevdiğim kazağın üstünde alyansın parmağında sana en çok yakışan gülümsemen yüzündeydi.Sessizlik uçuşuyordu havada. İçim acımıyordu.Ellerini uzattın bana kuşlar şarkımızı mırıldanıyordu. Ben sana sımsıkı sarılmıştım. Bütün yaralarım kapanmıştı yüreğim acımıyordu. Yüreğime baktım sende atıyordu.Yüreğine baktım bende atıyordu. Sıcak ellerin yüzüme dokundu güneş gibi gözlerin dünyama doğdu.Hİç bitmesin istiyordum hiç gitme.
Alnıma bir buse kondurdun HELALİMSİN dedin.Sımsıkı kapattım gözlerimi bu an hiç bitmesin hep böyle kalsın aklımda ben senin gidişini görmeyeyim diye sımsıkı kapattım gözlerimi.
ve açtığımda gün doğmuştu. Penceremin perdesi havalanıyordu sen yoktun.
Gülüşün kokun sesin hayalin yoktu.
Bİr düştü beni yeniden hayata bağlayan.Senli bir rüya beni kandıran.
Sıcak değildi ellerin buz tutmuştu kalbin ve hala acıyordu yüreğim.
Gidişini görememiştim sımsıkı kapalıydı gözlerim peki ya beni terk eden ayak seslerin onları neden duymadım bir veda bile etmedinmi bana. İki kişiymişsiniz giderken yanındaki kimdi hiç farketmedimmi.

Yüreğim yerinde yok söküp almışsın demek o yanında götürdüğün. Hiç mi hissetmedim sen onu çalarken acısını. Sihirli ellerin dokunmuştu yüreğime sihirli sözlerin kulaklarıma sihirli gözlerin gözlerime sihirli tenin tenime farkedemedim.
Bİliyorum son vedan değil bana. Her gece gelip her sabah gideceksin.
Biliyorum son ölüşüm değil taktın yüreğimi hergün yeniden sökeceksin
Bİliyorum son değil
SON DEĞİLSİN
BİRGÜN SENDE BİTECEKSİN!...