İmkan"sızım"

Kimsin sen?

Bütün gün sıfat aradım sana yakışacak.En güzel kelimeleri seçerdim sana söylemek için.Çoğu zaman dudaklarımdan dökülen bir aşk şarkısı olurdu adın.
Sevdiğim derdim sana Helalim.öyle içten öyle inanarak söylerdim ki ne zaman kızsam sesim buğulanırdı anlardın hemen bir AYAZ GÖZLÜM deyişin vardı içim titrerdi.Her tartışmamızdan sonra defalarca "aşkım ben seni çok seviyorum derdin"Ben sana hiç kırılmazdımki Ben hep duymak isterdim sevdiğini bir daha söyle derdim.Bıkmazdın söylemekten.Aşkım derdin aşkın içimi yakardı.Sevdiğim derdin sevdam taşardı yüreğimden.Birde TUĞBAM deyişin vardı.Aşık olurdum adıma.Dudaklarını kıskanırdım ismimden.
Ben sana ilk sevdiğim dedim sonra helalim.İçten inanarak.Kiminle tanıştırsam seni önce sevdiğim sonra sözlüm dedim.peki ya şimdi Kimsin sen?
Dudaklarım tövbeli ismini söylemeye.Söylesene hayatımda yerin ne?
Kenarları yakılmış birkaç yırtık resimden ibaret şimdi aşkımız.Sevgi dediğim şeyin adı nefret şimdi.Sensiz yaşayamam diyen dudaklarım sensiz yaşamak için and içiyor.Ellerimi açıp Rabbime "onu benden alma canımı al onu alma" diye dua etmiyorum artık.Onun yerine "sök al onu içimden ya onu ya canımı al yardım et Rabbim" diye dua ediyorum.
Söylesene kimsin sen?
Yeni adın ne.
Helal değilsin yüreğime
Can değilsin ömrüme
Aşk değilsin kalbime
Aşkıma ihanet eden bir Hainsin
Sus söyleme ne söylersen söyle nasıl olsa gözümde Zalimsin!...