Kara bulutlar
Daha dağılmadı
Ve kirpiklerimde
Uyku var benim
Mevsimleri şaşırmışım
Ve ölesiye karışık herşey
Üşürken hayallerim
Sonlarını yaşadık
Yaprak dökümlerinin
Sonlarını yaşadık
Tüm ifadelerin
Damarlarımda akan kanın
Sızısını duyuyorum
Öylesine sessizki içim
Acıların
Hengamesini duyuyorum
Saat tıkırtılarında kayboluyor
Tüm sessiz ifadelerim
Sessizliğin perdeleri
Oynuyor yaşam sahnemde
İç sesim bile
Öylesine suskunki
Yıkılmak üzereyken biz
Ayakta tutma
Çabası içindeyiz hayallerimizi
Bir araya toplamak üzere
Dağıttık düşünceleri
Bizi hırpalasada
Bizi esir almış düşünceler
Nöbetini tutmuşuz kimsesizliğimizin
Biz hala
Kimseyi yanaştırmazken
Sessizliğimize
Düşleri hep kurulmuş
Sabahların
Doğma vakti daha gelmedi mi?
