Kimsesizliğimin dizlerinde
Ağlıyorum bu gece
Bedbahtlığın koynunda uyuyorum
Polyannaların bile yaşayamadığı
Bir hayatı sahiplenmişim bilmeden
Yağmurlarla beraber
Gecelerce ağlıyorum
Yutkunuyor her hecem
Her kelimem
Tek heceyle bile halimi Anlatamıyorum
Son yaşam gücümü
Kurban veriyorum yalnızlıklarıma
Hesapsızca çektiğim
Acıları hesaplıyorum
Kaç nefes daha feda ederim
Bu yaşama
Bilmiyorum ama
Kalbi kırık hayatları
Nefeslerime feda ediyorum
Kuytular bile reddediyor
Gözyaşlarımın sırdaşlığını
Bende kalanlarla
Benden gidenleri hesaplıyorum
Düşüncelerimin sızısı
Kalbimi parçalıyor
Ve ben hayata
Hep geriden başlıyorum
Ve herkes tam iken
Ben her defasında
Yarım kalıyorum...
