Harry Styles.
Tegelijkertijd kroop een stemmetje mijn hoofd binnen. Ineens besefte ik waar ik mee bezig was ik rukte me los ,,Het spijt me.'' mijn broek half aantrekkend rende ik het bekende huisje uit. Ik moest hier weg ik kon hem dit toch niet nog eens aandoen. Louis dat is de enige naam die door mijn hoofd ging zou hij echt seks gehad hebben met iemand anders? Na alles zou hij het dan echt nog eens gedaan hebben of was het gewoon mijn verbeelding geweest was ik te snel geweest qua reageren?
Zuchtend greep ik naar de sleutel in mijn achterzak waarna ik de deur opende. De stilte overspoelde me en meteen wist ik dat Louis nog niet terug was van zijn pleziertje, ik kon niet ontkennen dat ik er ook een had gehad maar dan nog hij ging misschien wel veel verder dan dat ik gedaan had. Was dit dan misschien een teken van het lot. Hoorde Louis en ik wel echt bij elkaar? Hoorde het niet anders te zijn.
De deur sloeg ik achter me dicht waarna ik me op de bank liet vallen mijn telefoon bleef maar trillen en het callers ID was ofcourse Liam maar ik kon hem niet nog is kwetsen. Hij was Niall kwijt en ik had Louis.. voor hoelang wist ik niet maar ik had hem dus moest ik alles negeren zo gezegd zo gedaan drukte ik mijn telefoon uit. Rust dat is wat ik nodig had niemand om me heen die me vertelde wat ik moest doen.
De tv was niets bijzonders dus bracht ik mijn nacht door op de bank starend naar de klok die de uren langzaamaan weg tikte.. Nog altijd was Louis niet aanwezig en ondanks dat ik wist dat hij bij een anders was miste ik hem. Ik wilde zijn liefde voelen, zijn armen om me heen, zijn lieve woordjes die mijn oren bereikte, Ik wilde gewoon zijn lichaam tegen het mijne en hem niet meer loslaten maar alles was een droom want toen ik de volgende ochtend ontwaakte uit mijn diepe slaap was de rust in dit huis er nog altijd.
Louis was niet meer naar huis gekomen. Dat deed flink pijn mijn hart leek wel doormidden gescheurd te zijn en toen dan ook de bel ging sprong ik gehaast op. Zou hij zijn sleutel vergeten zijn? Ik trok de deur vlug open ,,Louis einde-- Oh.'' Ik wilde Louis erin trekken maar hij stond niet voor mijn deur het was Liam. ,,Kunnen we praten Hazz?'' Binnenmonds moest ik glimlachen om de bijnaam maar probeerde zo neutraal mogelijk te kijken. Ik gaf hem een knikje voor hij zichzelf binnenliet en plaats nam op de bank.
,,Ik-- Waarom ging je weg Harry?'' ik had nog geen plaats genomen op de bank of hij kwam al to the point. Zo was Liam altijd al geweest maar ik voelde mezelf stil vallen ik kreeg er niks uit en dat hoefde ook niet meer want op dat moment klapte de deur hard dicht en stond Louis in de woonkamer met een woedende blik van mij naar Liam kijkend. ,,Wat doet hij hier!'' Spuugde hij uit voor ik wat kon zeggen kwam hij dreigend voor Liam staan. ,,Niks belangrijks.'' Walgend keek Liam van ons heen en weer voor hij stampvoetend de woonkamer verliet en de deur hard achter zich dicht trok.
Ik kon enkel toekijken en het schuldgevoel dat ik had werd honderd keer erger maar niet voor Louis. Sterker nog alleen voor Liam. Ik rook de drank gemixt met wiet van ver af dus kneep ik mijn neus dicht. ,,Ga douchen Louis je stinkt.'' Zijn blik ging van verbaasd naar woedend en voor ik wat kon zeggen kreeg ik een harde klap in mijn gezicht.
Geschrokken keek hij van zijn hand weer terug naar mij, mijn zicht werd wazig en alle herinneringen sprongen terug. Nee.. Ik stond abrupt op. ,,Hazz het spijt me zo. Ik wist niet wat ik deed!'' Louis probeerde pogingen tot knuffelen maar ik duwde hem hard weg ,,NEE! Je had het beloofd. Godverdomme Louis.'' hij nam dit enkel niet zo goed op want hij werd met de seconde bozer. ,,Ik zei verdomme sorry!'' ,,Rot op met je sorry!'' Ik wilde langs hem lopen maar ik werd hardhandig aan mijn haren terug getrokken. Gilletjes van de pijn verlieten mijn mond en ik probeerde tegen te stribbelen maar de ene klets na de andere kwamen op mijn huid terecht.
Mijn neus bloedde en mijn gezicht was rood toen ik mezelf al slepend naar de spiegel had gekregen. Dit werd zeker zichtbaar. Louis was woedend vertrokken en ik, ik lag minstens een uur op de grond ineengedoken snikkend wachtend op hulp de hulp die er niet zou komen. Ging alles nu weer vanaf begin af aan beginnen? Ik hield van hem en dat was het gene wat me nekte. Ik had Liam nodig maar hij was boos op mij tenslotte mag niemand me zo zien. Mijn hand legde ik lichtjes tegen mijn wang aan maar trok hem in een reflex eraf toen ik in een kromp van de pijn.
Ik bekeek mezelf in de spiegel en het enige wat ik kon doen was huilen. Hevige snikken verlieten mijn mond terwijl ik mezelf bekeek in de spiegel. Ik snapte het opeens allemaal. Louis had me niet nodig, Louis kon zonder mij, iedereen kon zonder mij. Ik was niet leuk,Knap of bijzonder. Ik had geen talenten of bijzonderheden. Ik was nergens goed in sterker nog ik was gewoon een waardeloos geval dat gemaakt was voor misbruik.
Ik was iemand die mensen te snel vergaf en dat wist Louis maar al te goed. Keer op keer gaat hij vreemd. Ik dacht eindelijk dat het goed ging maar weeral liet mijn hart me in de steek. Ik was te waardeloos om iets waard te zijn. Ik was te zielig om trouw aan te blijven. Dat ik het niet eerder zag was dom van me. Ik was nutteloos en niemand moest me en ik zou ze geen ongelijk geven.
,,Het spijt me zo voor het bestaan.'' Fluisterde ik tegen mezelf waarna ik mijn hoofd wegdraaide niets meer willen zien van het verschrikkelijke beeld tegenover me..
~
HOLYSJJITTTTTTTTTTTTTT LOUIIS VERDORIE WAAR BEN JE MEE BEZIG.
POOR HAZZA.
Anyways, ik zal dus zoals je ziet nu veel vaker gaan posten ivm ik heb morgen mijn laatste examen namelijk ;;;; ENGELS.
En dan het deze meid zomervakantie!
Enjoy this chapter and All the lovvvv X
Ps Als het je leuk lijkt mag je me volgen.;
Instagram; xsafetypinxnadjax
Twitter; Hometeken; TakeMeHoodx
JE LEEST
No Control/Over Again ~ Larry Stylinson
FanfictionEen harde klap weerklonk in de holle kamer waar we ons bevonden. Klets na klets kwam op mijn huid terecht ik zat tegen de muur aan gedrukt terwijl de tranen van mijn wangen af stroomden. ,,Louis stop!'' ik smeekte en smeekte hem te stoppen maar lui...