No Control/Over Again ~ Larry Stylinson

~ OO8 ~

Harry Styles.

Ongemakkelijk stond ik in de deur opening. Gek genoeg deed het pijn om dit tafereel te zien ja ik was nu een soort van bezig met Liam maar Louis lag me te diep om er meteen pats boem overheen te zijn hoewel Liam dit wel van mij verwachtte. Even in gedachten verzonken vielen mijn ogen weer op het tweetal Niall keek lichtelijk kwaad naar me terwijl Louis me aankeek met een gezicht vol ongeloof. 

,,Ik geloof dat dit het verkeerde moment is om langs te komen.'' Lichtelijk nerveus draaide ik met mijn vingers terwijl Louis zocht naar woorden ging ik verder ,,Ik kom wel een andere keer langs ga vooral door met wat jullie aan het doen waren.'' Resoluut draaide ik me om ,,Wacht!'' Louis leek zijn woorden gevonden te hebben en stond binnen twee stappen voor me. ,,Wat doe je eigenlijk hier?'' Even keek ik naar Niall waarbij het huilen nader stond dan het lachen. ,,Ik wilde met je praten over wat er gebeurd is maar het is niet noodzakelijk dat het nu gebeurd.'' ,,Ik denk van wel.'' ,,Nee, je hebt gasten nu.'' Wijzend naar Niall draaide Louis zich om. ,,Ehh Niall..?'' 

Zijn ogen werden groter ,,Meen je dit?'' Even  bekeek ik het tweetal en ik vond niet dat ik hier nog langer kon zijn de spanning nam mijn lichaam over en het werd gevuld met pijn. Louis was ook doorgegaan. ,,Nee het is oke, ik moet toch eh gaan.'' ,,Nee, Niall kan wel gaan!'' Louis had het al gezegd en Niall's gezicht vertrok pijnlijk ,,Het is niet nodig ik moet gaan Liam wacht op mij.'' Louis gezicht ging van hopeloos naar verdriet. ,,Sorry, Doei!'' nog langer kon ik zijn gezicht niet zien dus ik maakte dat ik weg kwam en de deur uit was voordat hij ook maar een mogelijkheid had om tegen te houden.

Ik was eerst nog boos geweest op Niall maar zoals ik hem net had gezien had al mijn woede voor hem weggenomen. Hij was ook maar een jongen die nota bene niet eens van mij wist. Deze jongen leek zo kwetsbaar toen Louis op het punt stond hem weg te sturen en even zag ik mezelf in hem terug. Hoe bang ik was geweest als Louis thuis kwam ik hoopte dat hij een goede bui had maar vaak kreeg ik de klappen en lag ik dan vaak op de grond tot de volgende ochtend waarin Louis volledig gekalmeerd was. Het was te ver gegaan en ik had het gevoel dat ik Langzaam moest gaan accepteren dat Louis met Niall verder moest gaan en ik met Liam. Hoe fijn het ook was met Liam omdat hij zo lief voor me was klopte het plaatje niet. 

Ik vergeleek Liam met Louis en dat hoorde niet zo te zijn. Een gapend groot gat was overgebleven toen ik besloot van Louis weg te gaan natuurlijk was dit beter voor mij maar hoe zeer ik het haatte het toe te geven ik mistte hem. Ja wat hij deed was slecht voor me maar hij had zo zijn lieve kanten en zeer diep van binnen zouden deze er nog wel zijn. Ik was dan ook zo diep in gedachten geraakt dat ik niet door had dat ik inmiddels al in het kleine parkje rondliep. Nog even en ik zou bij Liam zijn huis zijn. Maar ik had nog even geen zin om de act weer op te zetten.

Wat ik deed was slecht en ik wist het. Hoe zeer ik het haatte dit toe te geven ik was niet zo verliefd op Liam zoals ik op Louis was. Hoe ik Louis net aantrof deed nog meer pijn dan dat Louis Liam in elkaar sloeg. Natuurlijk was dit fout om te denken maar het was hoe het was. Ik mistte Louis en ik moest dit aan mezelf toegeven hoewel ik zon klein vermoeden had dat het binnenkort te laat zou zijn. Hoe Louis er bij lag met Niall vertelde me dat ze natuurlijk drank ophadden maar op een of andere manier heeft Louis toch gesnakt naar Niall in plaats van naar mij en dat is wat me een steek in mijn hart gaf.

Het parkje kwam tot zijn einde en nog een blok en ik zou weer bij Liam zijn. Ik moest mezelf gewoon de tijd geven. Ik werd vanzelf wel verliefd op Liam tot die tijd moest ik maar gewoon doen alsof het zo was. Ik wilde hem niet teleurstellen zijn ogen twinkelden toen ik hem zei dat ik geen spijt had maar helaas vertelde mijn hart dat ik wel spijt had. Hij was niet zoals Louis en hij zal ook nooit zoals Louis worden dit besef lag hard maar ik moest het de tijd geven. 

Liam zijn huis kwam inzicht mijn gedachtes schoof ik weg en een glimlach plakte ik op mijn gezicht. Mijn hand gleed in mijn zak en al snel kwam ik tot de conclusie dat ik mijn sleutel vergeten was ook dat nog. Voorzichtig drukte ik op de bel maar de deur vloog open. ,,Harry!'' Hij trok me in een stevige omhelzing terwijl ik nog iets wat ongemakkelijk mijn armen om hem heen sloegen. ,,Ik heb je gemist Hazz! Vertel me hoe ging het.'' Hij trok me mee naar binnen terwijl ik hem een zwak glimlachje gaf. ,,We hebben niet gepraat.'' Mijn ogen waren op mijn voeten gericht terwijl ik Liam naar adem hoorde happen. ,,Wat je zou toch met hem praten?'' ,,Dat klopt M-maar, hij stond op het punt seks te hebben met Niall.'' 

In tegenstelling tot ik verwacht had haalde Liam opgelucht adem. ,,Dat is toch geweldig, Harry! Hij zal niet meer zo jaloers zijn.'' Ik voelde mijn hart steken bij ieder woord dat uit zijn mond kwam zo geweldig vond ik dit allemaal niet maar ik moest het weg drukken. Zwak glimlachend keek ik op toen ik twee vingers onder mijn kind voelde. ,,Eindelijk hoef ik me niet schuldig te voelen. Ik kan je nu gewoon kussen wetend dat Louis met Niall is. Dit voelt geweldig Harry.'' 

Zacht maar passievol drukte hij zijn lippen op de mijne en met mijn brandende ogen probeerde ik hard mijn tranen in te houden voordat ik hem zacht terug kuste.

Ik moest het tijd geven. Tijd zou alles oplossen... Hoopte ik.

~

YAY SO IM BEK!!!!!!! Back* Nadja weer met haar foute engels hihihih.

Dit heeft een tijdje geduurd but i hope you all like it! 

All the Love <3

Ps Lees ook de verhalen van ItsTessa_x Ik zou het zeer op prijs stellen want haar stories zijn amazing xxx