★Fabulous in Fashion★

★2. My Job★

'Geloof je het zelf Smith' Kate trapt duidelijk niet in mijn smoesjes. Ze is niet zo onnozel als dat ze lijkt. Het was ook te mooi om waard te zijn. Een dag niet betrapt worden door de kleine helper van de duivel. Een diepe zucht verlaat mijn lippen.

Mijn smoesjes zijn misschien ook wat te doorzichtig. Ze zou nooit tenslotte nooit geloven dat ik iets voor haar zou meenemen. Als die dag zou aanbreken, dan kun je me neer schieten. Dan zou de wereld op zijn kop staan. Na al dat getreiter wat ik van haar heb moeten verduren, zou een gratis koffie voor haar het laatste zijn wat ik zou geven.

Ze heeft mijn ontwerp al een door het raam naar buiten gegooid, net als mijn koffie en andere dingen.

Ze heeft mij en Lukas al meerdere malen betrapt op telaat komen, wat ze vervolgens doorlult aan Loce.

Ze heeft mij al eens laten opdraaien voor iets wat ik helemaal niet gedaan heb.

Echt waar. Ik kan Kate totaal niet  uitstaan.

Kate haalt maar een koffie uit het  goedkope koffieapparaat van de zaak.

Voor een euro krijg je hier een plasticbekertje met koffie zonder smaak. Dat verdiend ze. Maar goed, de hatelijk blik die ze mij nu toewerpt verteld me genoeg. We zitten diep in de problemen.

'En nu? Wat ga je doen Kate? Ons verraden?' ik trek uitdagend mijn wenkbrauw naar haar op.

Terwijl ik de gewaagde woorden uitspreek. Weet ik dat ik misschien te ver ga, maar dat kan me momenteel niets schelen. Integenstelling tot Lukas, hij wil graag problemen met Kate zien te vermijden. Maar stiekem houd hij ook wel van een beetje drama. Hij legt een hand op mijn rug neer en duwt me dan uit de lift vandaan.

'Laten we hier geen scène schoppen' fluistert hij in mijn oor. Ik knik kort en ga zo dicht mogelijk naast hem staan.

'Ik zeg niks tegen Locé' antwoord Kate. Ze slaat haar armen over elkaar. Ik wil haar net bedanken, maar dan vliegt ineens haar mond weer open. 'Maar' vervolgt ze.

'Er is altijd een maar! Niet te geloven zeg' ze rolt met haar ogen door mijn commentaar.

'Maar, dan moeten jullie iets voor me doen' antwoord ze met een walgelijke glimlach.

'En dat is?' vraagt Lukas nieuwsschierig. Gosh Lukas verlaag je nu niet tot haar niveau. Je sluit een deal met een duivel. Kan ik alleen maar denken.

'Ik heb de opdracht gezien van Andrew Roden. En blijkbaar ben jij daarvoor verantwoordelijk Smith' snuift ze. Ik voel de bui al hangen.

'Dus?' vraag ik.

'Ik zeg niks tegen Locé, als jullie twee onhandige koeien een handtekening van Andrew voor mij weten te bemachtigen' antwoord ze. Het liefst zou ik keihard nee hebben gezegd. Maar ik weet dat er niets anders op zit. En zo moeilijk kan het toch niet zijn om een handtekening van Andrew Roden te vragen.

'Is goed Kate!' antwoord Lukas al voor me. Ze richt haar aandacht weer tot mij. Haar blik vraagt om een bevestiging. Tenslotte ben ik de degene die deze afspraak leid. Ik geef haar een kort knikje. Haar ogen houden me even zwijgend in de gaten. De deuren van de lift sluiten zich achter ons. Weer iemand die de lift nodig heeft.

'Mooi zo' antwoord Kate dan met haar armen overelkaar. Ze slaat haar haren over haar schouders en loopt dan bij ons vandaan. Voordat ze het kantoor van Locé binnenloopt kijkt ze nog even naar ons over haar schouder. Lukas en ik lopen net weg wanneer ze zich naar ons omdraait.

'Succes' zegt ze snel. En dan verdwijnt ze het kantoor in van Loce.

'Ik haat haar' mompel ik door mijn kiezen.