★Fabulous in Fashion★

★3. My feelings★

Verbaasd kijk ik naar het tafereel wat zich voor mijn ogen afspeelt. Ik plaats mijn vingers op mijn neusbrug en schud mijn hoofd geërgerd heen en weer.

Ik hoor Maddy naast me verbaasd naar adem happen.  Andrew Roden, beroemd schrijver, die vermoedelijk een relatie met een van zijn proofreaders heeft. Een roddel die overigens direct de prullenbak in kan. Want alles wijst erop dat hij geen interesse heeft in zijn proofreaders.

Zoals ik hem nu zie, in een iets te gezellige omhelzing met Lukas, lijkt het er niet op dat hij op vrouwen valt. Balen, want hij ziet er net zo leuk uit.

Mijn beste vriend Lukas - waar ik na vandaag nog een hartig woordje mee wil spreken- zit  samen met hem te zoenen op de bank. Zonder er ook maar erg in te hebben dat wij bij de deur staan. Lukas zijn arm ligt rond die van Andrew. Hun lippen bewegen gulzig naar elkaar toe, als twee magneten die elkaar aantrekken. Vanuit zijn ooghoek kan ik Luuk naar ons zien kijken. Hij werpt me een knipoog toe waarna hij Andrew nog verder naar zich toetrekt.

En ik maar tegen Luuk zeggen dat Andrew niet gay was. Damn wat zat ik fout. 

Ik trek Maddy mee naar binnen en kijk snel om het hoekje van de deur. Er is niemand buiten, dus niemand heeft dit tafereel gezien behalve wij. Mooi zo, laten we dat zo houden. Ik wil niet Andrew zijn carrière in gevaar brengen door het onverantwoorde gedrag van Lukas. Ik sluit snel de deur en draai me terug naar de twee jongens. 

'Lukas ga van hem af nu!' roep ik. Hij werpt ons een geamuseerde blik naar toe. Dan laat hij Andrew los, maar niet nadat hij zijn hand nog even langs een plek laat glijden waar de zon niet schijnt.

'Ach Luuk, toe nou' zeg ik geïrriteerd.

Hij moet lachen en komt dan overeind. Verdedigend houd hij zijn handen omhoog in de lucht. Waarna hij kalm naar ons toe komt lopen.

'Ik was blijkbaar wat eerder, en ik verveelde me een beetje' antwoord hij met een wegwerp gebaar. Op dit soort momenten kan ik hem wel slaan. Hoe haalt hij het in zijn hoofd om te flikflooien met onze klant?

'En dan ga je direct maar met zijn mond vrijen' sis ik hem toe. 

Hij leunt iets verder naar me toe. Tot zijn lippen vlak bij mijn oren zijn.

'Ik heb hem uit de kast getrokken' fluistert hij trots.

Ik kijk hem verbaasd aan, nog voordat ik hem een tik kan geven komt Maddy tussen ons in staan. Ze duwt ons beide aan de kant. Om ruimte tussen ons te creëren. Haar blik glijd tussen ons in. 'Jongens gedraag jullie. "Onze klant" is er nog steeds' ze knikt naar Andrew met een verontschuldigingende glimlach.

Ik haal gefrustreerd een hand door mijn haren heen. Ze heeft gelijk. Maar ik kan zijn gedrag niet zomaar goedkeuren. Lukas heeft de gewoonte om mijn grenzen op te zoeken. En nu is hij echt te ver gegaan. Rotzooien met een van onze klanten kan echt niet. En ik kan dit moeilijk goedpraten tegenover Locé. Gelukkig krijgt ze hier niets van te weten. Lucas zou eens moeten beseffen hoeveel ik wel niet voor hem over heb.

Mijn blik glijd naar Lukas die nonchalant om zich heen zit te kijken, alsof er zojuist helemaal niks gebeurt is. Zo doet hij nu altijd. Ik rol met mijn ogen en zet een stap naar voren. Maddy schuift langzaam tussen ons vandaan. Haar blik blijft nerveus bij mij hangen. Omdat ze niet weet wat ik ga doen.

'We hebben al genoeg tijd verspilt' ik druk mijn vinger op een verwijtend manier tegen zijn borst aan. 'Maar omdat jij zo graag met meneer wou rotzooien kun je me nu ook mooi gaan meehelpen' antwoord ik vermoeid met het gedrag van Lukas.

Ik loop naar Andrew toe zonder nog om te kijken naar Lucas. Hij zit nog steeds in dezelfde positie op de bank. Maar met een verbaasde gezichtsuitdrukking. Hij is er waarschijnlijk ook helemaal overdonderd. Ik kan hem niks kwalijk nemen. Lucas is gewoon.. Nou ja.. gewoon Lucas eigenlijk. Hij is spontaan, impulsief en roekeloos.