Duyduklarımı duysaydın akardı gözyaşlarını keşke seni hiç bırakmasaydım be kadın sen beni o kokunla yıkardın ama geri dönüp o anlatıkların kalbimi tıkadı o an sadece elimden gülmek geldi telefonu kaptığın an tuttu beni sinir krizi elimden bi kaza çıkacak diye korkuyordum iki bira alıp hemen içtim neden içtiğimi soruyosan kendimi sakinleştirmek içindi seni bırakıp gittmemin nedeni aslında o piç içindi berki onla mutlu olursun diye kendi mahallemde kendi sokağımda kapımın önünde haykırarak ağlamaya başladım telefonda sana karşı parmaklarımdan bişey hissettim ozaman parçaladığım ellimden kanlarin yere boşalıp yerdeki göz yaşıma karıştığını
