Het was de volgende dag en iedereen zat aan het ontbijt. Jonas en Mila hadden die avond samen gepraat en besloten te vertellen. "Ehh, Mila en ik moeten jullie wat vertellen." Zei Jonas. " Jullie hebben verkering!!!" Riep Charlie uit. Jonas en Mila kwamen niet meer bij van het lachen. " Nee Charlie, iets anders." Zei Mila. "Toen wij gisteren in de stad liepen werden we gevolgd door iemand alleen we weten niet wie." Zei Jonas. Ze zagen de glimlach van alle gezichten verdwijnen. "Weten jullie het zeker?" Vroeg Charlie. "Ja, helaas wel." Zei Mila een beetje sip. "We gaan uitzoeken wie het is en zorgen dat hij stopt." Zei Jimmy moedig. Plots horen ze geklop op de deur. Jonas besluit open te doen. Plots horen ze geschreeuw, het was Jonas sie schreeuwde. Iedereen rende zo snel mogelijk naar de deur, maar het was al te laat. Jonas lag daar bewusteloos op de grond en er was niemand op straat te zien. Ze belde een ambulance die Jonas thuis naar het ziekenhuis zou brengen. Ze wouden hier niet meer blijven, hier waren ze niet meer veilig.
Toen ze thuis waren gingen ze direct naar het ziekenhuis. De dokter zei dat Jonas geluk heeft gehad dat hij niet in coma ligt maar alleen in een diepe slaap waar hij zelf uiteindelijk wakker uit wordt. Ze kregen ook te horen dat hij geen hersen beschadegingen had en dat hij alles nog weet. Vooral Mila was daar heel erg blij mee, want ze had geen zin om te vertellen tegen haar vriendje dat hij haar vriendje is. En al helemaal niet waar de anderen bij stonden.
Toen Mila de volgende morgen aan het ontbijt zat kreeg ze een telefoontje. Jonas mocht opgehaalt worden uit het ziekenhuis. Mila was dol gelukkig en at haar ontbijt niet eens op. Ze wou zo snel mogelijk naar het ziekenhuis om Jonas op te halen.
Toen ze in het ziekenhuis aan kwam zat Jonas al te wachten in de gang. Toen ze elkaar zagen gaven ze elkaar een dikke knuffel. Toen ze bij Mila thuis waren belde Mila iedereen op dat ze Jonas uit het ziekenhuis heeft opgehaalt en dat hij bij haar thuis is en dat ze mogen komen. Toen iedereen bij Mila thuis was vroegen ze aan Jonas wat er gebeurd was. Omdat Jonas geen last had van geheugenverlies wist hij nog precies wat er gebeurd was. "Oké, het ging dus zo." Begon Jonas.
(Ik ga het 2e deel van dit stukje er gelijk achteraan schrijven. Het is misschien raar maar ik heb nu veel inspiratie en ik hoop dat jullie het ook leuk

JE LEEST
Ghost Rockers - Het begin
FanfictionDit verhaal heb ik zelf bedacht en is dus niet het verhaal van de serie. Kleine stukjes zullen wel het zelfde zijn. Ik probeer zoveel mogelijk te schrijven maar aangezien ik best veel huiswerk heb weet ik niet oh het zou lukken. Ik ben Nederlands du...