Ghost Rockers - Het begin

Standbeeld

Jonas liep de volgende dag weer naar school toe. Hij kon gewoon niet geloven dat hij nu al zulke leuke en goede vrienden had, en natuurlijk die geheime kelder. Hij had een hele zware boekentas, dat komt omdat hij zijn schoolboeken mee moest nemen en die boeken waar hij en Mila gisteren aanwijzingen in hadden gevonden. 

Toen hij op school was keek hij goed rond in de gang, maar hij zag niemand. Toen hij veder liep naar het binnen plein zag hij zijn vrienden zitten. Toen Charlie en Alex hem zagen werden ze nog enthousiaster dan dat ze al waren. Jonas ging erbij zitten en haalde de boeken uit zijn tas. Hij had twee boeken meegenomen van de vijftien die hij en Mila gisteren hebben bekeken. Ze begonnen met het boek met liedteksten, ze besloten om die bij te houden voor als ze nieuwe liedjes kregen van de wat ze toen besloten hadden 'geesten' te noemen. Zo hoefden ze in ieder geval de teksten niet zelf op te schrijven. Toen kwamen ze bij het boek van 'de liefdesbrieven' waar Mila al over had vertelt. Ze hadden de belangrijkste brieven aan de rest laten zien. Toen besloten ze naar de les te gaan. Ze spraken af om in de pauze met elkaar in de 'geheime kelder' af te spreken zodat ze de rest van de brieven nog konden lezen.

 De tijd ging heel langzaam maar het was dat toch eindelijk lange pauze. Omdat bij Jonas, Jimmy en Alex één les verviel en bij Mila en Charlie twee hadden ze genoeg tijd om eens rustig onderzoek te doen in de boeken en in de kelder.  Ze keken nog in een paar kisten toen ze een brief vonden. Ze kwamen er al snel achter dat die uit het boek met 'liedteksten' is gescheurd.

"Kom als de nacht valt, ik zeg je waarheen. Ik verwacht je waar de liefde werd gebeiteld uit een steen. Kom als de nacht valt, in donkere dauw. Naar het mooiste beeld op aarde waar ik wachten zal op jou. Kom als de nacht valt"   

Er waren nog een paar coupletten maar twee stukjes in het refrein leken met elkaar te maken te hebben. De zin 'ik verwacht je waar de liefde werd gebeiteld uit een steen' en 'naar het mooiste beeld op aarde waar ik wachten zal op jou' . Ze hadden allebei met een standbeeld te maken. Ze besloten om na schooltijd naar het park te gaan want daar stonden veel beelden. Toen ging de bel, de jongens hadden wiskunde en de meisjes hadden nog een vrij uur.

Mila en Charlie waren gezellig bij aan het praten om elkaar nog meer te leren kennen, aangezien ze elkaar pas één dag kennen. Ze kwamen veel over elkaar te weten, zo ook de gevoelige onderwerpen. Charlie vertelde over haar broertje Felix die is overleden toen ze 8 jaar was. Mila vertelde dat haar haar moeder stierf toen ze 6 was en dat haar vader crimineel werd en nu in de gevangenis zit en dat ze al sinds haar 8ste in allerlei pleeggezinnen heeft gezeten. Ze vonden het allebei fijn dat ze dat in ieder geval wisten zodat ze niet steeds als ze over een gevoelig onderwerp beginnen iemand wegrent zonder dat iemand de rede weet. Al snel ging de bel en gingen ze weer naar de les. 

De school was klaar en iedereen stond bij de poort te wachten op elkaar. Toen iedereen er was gingen ze naar het park toe. Ze besloten om op het gras te gaan zitten. Ze praten een beetje over school tot dat Mila zei "voelen jullie ook alsof jullie bekeken worden?" Tot haar verbazing knikte iedereen, maar ze zagen niemand dus ze gingen ervan uit dat er niemand was ze gingen naar de standbeelden toe toen plots Jimmy iets zag...

(sorry dit deel hete eerst 'uithoren' maar dat is de titel van het volgende deel)