Ghost Rockers - Het begin

De zoektocht

Jonas, Charlie, Jimmy en Alex verdeelde de stad in stukken. Alex kreeg het zuidelijkste stuk van de stad met woonwijken, zijn opdracht was om te kijken of er mensen waren die zich raar gedragen en kijken of ze verdachte dingen doen. Jimmy kreeg precies de zelfde opdracht als Alex alleen dan in Het westen van de stad. Charlie kreeg het oosten waar het bos was en een industrieterrein om te kijken of er daar ergens een schuilplaats was. En tot slot Jonas hij kreeg het noorden en het centrum, alleen het noorden bestond uit 2 stukken, spoorpark noord en 'het verlaten station' eigenlijk wou niemand naar 'het verlaten station' omdat er vaak de verkeerde mensen liepen maar iemand moest erheen dus Jonas heeft zich maar opgeofferd.

Mila had heel veel pijn aan haar polsen en haar enkels. Ze voelde ook dat haar polsen begonnen te bloeden waardoor het nog meer pijn ging doen. Ze hoopte dat iemand haar zou vinden... ze hoopte dat het Jonas zou zijn...

Toen Jonas de plekken in het centrum had door gezocht besloot hij eerst naar spoorpark noord te gaan. Hij keek overal waar hij zoeken kon maar hij vond niks dus moest hij toch naar het verlaten station, en daar had hij geen zin in. Toen hij de weg naar het verlaten station liep zag hij een armbandje liggen, een armbandje met een 'J' erop, hij vergeleek het met zijn armbandje en kwam tot de conclusie dat het precies het zelfde armbandje was als die hij om had, alleen had hij het armbandje met de 'M' erop. Nu besloot Jonas toch door te lopen aangezien hij Mila haar armbandje had gevonden. Jonas kwam aan bij het verlaten station hij opende de deur en daar zat Mila vast gebonden aan een betonnen paal. Toen ze Jonas zag was ze heel blij. Net toen Jonas haar los wou maken kwam er iemand binnen maar vlak daarachter kwam er iemand die de voorste man neer mepte, het bleek een oude vriend van Mila te zijn die de 'ontvoerder'neer had gemept. Mila gaf de jongen en knuffel en bedankte hem. Jonas voelde zich overboden worden en ging weg. Hij sms'te zijn vrienden dat iemand haar bevrijd had en dat ze veilig was en dat iedereen naar huis kon gaan. Die avond ging iedereen naar het huis van Mila, behalve Jonas hij had geen zin. Toen die avond iedereen weg was ging Mila naar Jonas zijn huis toe om hem te bedanken voor dat hij haar ging zoeken op een plek waar hij eigenlijk niet heen wou.

Jonas zat op de bank televisie te kijken toen er plots iemand aan belde. Hij had geen zin om open te doen maar hij deed het toch. Toen hij de deur open deed zag hij Mila staan en ze vroeg of ze binnen mocht komen en hij liet haar binnen. "Ik wou je nog bedanken dat je me bent komen zoeken"zei Mila "Maar volgens mij was dat niet nodig aangezien iemand anders je al had gevonden" zei Jonas. Mila wist niet wat ze moest zeggen. Plots bedacht Jonas zich dat hij haar armbandje nog had en gaf hem aan haar. "Je hebt hem gevonden!""ja ik vond hem toen ik naar het station liep zo wist ik dat je daar was." Mila gaf Jonas een knuffel. Ze zei nogmaals dankjewel en wou weggaan maar ze wou nog één ding zeggen "ik vind je heel leuk en ik ben blij dat JIJ mij gevonden hebt" ze legde expres de nadruk op het woordje 'jij'. Ze zag Jonas blozen. Ze wierp zich om zijn nek en kuste hem....

(Een stuk van dit deel is geïnspireerd door een ander boek maar ik kan dat boek jammer genoeg niet meer vinden)