ကြၽန္မကအေမႊစိန္ပါေမာင္
အပိုင္း၁
ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕သာယာေသာမနက္ခင္းအစပ်ိဳးခ်ိန္နဲ႔အတူပတ္ဝန္းက်င္ကသာယာေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္မထင္မွတ္လိုက္ေသာ အသံတစ္ခု
Baek: ဟဲ့ျပဴးစိန္မေရ အိပ္ရာထေတာ့ဟ ေနဖင္ထိုးေနပီ
Soo: ဟိုငဘတ္မ နင့္အသံျပဲႀကီးနဲ႔ေအာ္မေနနဲ႔ အိမ္ခ်င္းက ကပ္ေနတာကို
Baek: ဟဲ့ နင္ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မယ္
Soo: ေအး ဟုတ္တယ္ဟ ခဏေစာင့္ ငါအျမန္ထြက္ခဲ့မယ္
*အမွန္ေတာ့ေက်ာင္းက ၉ နာရီမွစတာပါ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းေမႊရန္ေက်ာင္းကို ၇နာရီကတည္းကလာၾကသည္။
Baek: ဟဲ့ျပဴးစိန္မ မၿပီးေသးဘူးလား(ငဘတ္တစ္ေယာက္ျခံအဝမွာ ကုန္းေအာ္ေနသည္။)
Soo: ပီးပါပီ ငဘတ္ရယ္။ငါစကတ္ဝတ္ေနတယ္
*sooတစ္ေယာက္ ငဘတ္မလုပ္လို႔ စကတ္အျပဲႀကီးဝတ္လာမိတာေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ေပ။ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွ
Baek: ဟဲ့ျပဴးစိန္မ နင့္စကတ္ႀကီးကြဲေနတယ္ဟ
Soo: borrrrrrr
Baek: ျဖည္းျဖည္းေအာ္ပါဟဲ့ နငိ့ကိုလူေတြၾကည့္ေနတယ္
Soo: ငါ့ကိုေနာက္ကေနကြယ္ေပးေလဟယ္
Baek: ေရာ့ငါ့မွာ သဘတ္ေတာ့ပါတယ္ နင့္ခါးကေနခ်ည္ထားလိုက္
Soo: အဲ့တာမ်ား ေစာေစာကေျပာပါလား လဒဦးေႏွာက္ရဲ႕
ဂြပ္..
Baek: ငါ့ကိုဘာလို႔လာေခါက္တာလဲ ျပဴးစိန္မ
Soo: ေခါက္ခ်င္လို႔ေအ စကားမ်ားမေနနဲ႔ျမန္ျမန္လာ
Baek: ျပဴးစိန္ နင္ေနာ္ ငါ့ကိုအႏိုင္အရမ္းက်င္တယ္ ငါ့ပါးစပ္နဲ႔ေတြ႔ခ်င္ေနပီလား
Soo: ဟဲ့ ငဘတ္ နင့္ကိုငါမွာထားတဲ့ေခြးလ်ားသီး အမူန္႔ပါလား
