Love Me Dad |HS|

Love Me Dad 4

2014, Eylül Part 1
Telefon

Daniel'i bana doğru koşarken yakaladım.

"Gel buraya afacan!" Kucağıma aldığımda minicik bedenine baktım. Peltek bir şekilde 'anne' gibisinden bir şeyler mırıldandı.

İçeriye giren Louis'i başımı hafifçe sallayarak karşıladım.

"Her hangi bir şey var mı Lou?"

"Maalesef." Üzgün bir ifadeyle bana durumu açıkladı. "Hiçbir mesaj veya bildirim ona iletilemedi. Ben.. Sadece Daniel'e bakmak için gelmiştim." Dedi kucağımda olan oğlumu göstererek.

"Ah. Tabii, alsana Louis. Benim için de iyi olacak." Louis gülümsedi ve heyecanla Louis amcasına gitmek isteyen Daniel'i alarak odadan çıktı.

Biraz soluklanıp, arkamda duran şifonyerin çekmecesinden Harry ile olan fotoğrafımı istemsizce alarak camın önüne yürüdüm.

Fotoğraf barda çekilmişti. Bir hatadan yaklaşık 2 saat önce, 2011...

Ama biliyorum ki Daniel benim için asla bir hata değildi!

-HARRY-

Dönen kapıdan hızla geçtim ve arabama doğru yürürken kravatımın düğümünü gevşettim.

Elimde dosyaları yan koltuğa fırlatıp sürücü koltuğuna oturdum. Arabayı çalıştırmadan hemen önce telefonumu elime aldım.

Bir kaç mesaj vardı ama onlarla ilgilenmeyi hiç düşünmüyordum. İşten gelen saçma sapan bir kaç maildir. Onları geçip Anastasia'nın telefonunu çevirdim.

"Harry?"

"Anastasia, işten çıktım ve açım. Yemek yap, içecek alacağım."

"En sevdiğin yemekleri yaptım aşkım, seni bekliyorum." Arabayı köşeye parkederken ona hoş çakal dedim.

***

Adımlarımı hızlandırarak markete girdim ve hiç beklemeden içki bölümüne ilerledim. Alacağım içki hemen önümdeydi. Tam uzanırken hemen yanındaki.. mavi içkiye gözüm ilişti.

Geriye dengesiz bir kaç adım atarken kahverengi gözler gözümün önüne geldi.. Allis...

-ANASTASIA-

Yumruklanan kapıya koştum ve çarpan yüreğimle kapıyı açtım.

"Harry amacın ne senin?! Neden yumrukluyorsun kapıyı?" Her hangi bir şey demeden içeri girip, elindeki dosyaları ayakkabılığın üzerine attı. "Harry, Harry! İçecek almadın mı?" Boş gözlerle ellerine baktı.

"Yemek hazır mı?"

Bozuk bir sesle "Hazır." Diye mırıldandım, mutfağı göstererek..

•

2014, Aralık Part 2

-HARRY-

Gözlerimin içine girmeye çalışan güneş beni uyandırmayı başarmıştı. Gerindim ve yatakta doğrulup, koridordan salona yeni yıl ağacımıza bakmak için girdim.

Elimi çam ağacının süslerine dokundurdum ve Anastasia ile olan ters dönmüş fotoğrafımızı çevirdim.
Son 3 gün ve ta-ta ta-dam! 2015..

Tekrardan yürümeye başladım ve telefonumu alıp koltuğa yayıldım.

AppStore'a girip Instagram, Facebook, Whatsapp.. Ne sildiydem geri yükledim ve hepsini kullanılır hale getirdim.

Dolu mesaj vardı. Dayanamayıp, hemen girdim ve binbir türlü telefon numaralarından gelmiş ilk mesaja tıkladım.

Bir sürü video.. İlkini açtım..

Bir çocuk, birisinin elinden tutarak zor şer yürümeye çalışıyordu.

Tatlı gülüşü ve kameraya yaklaştığında ki o güzel gözleri..

Bu neydi şimdi? Heey! Telefon numaramı değiştirdim ben!

Diğer videoları da izledim aynı çocuk vardı ve adı Daniel'di. Mesajları okuduğumda: 'Harry/ Bana ulaş/ Neredesin/ Hey/ Lütfen mesaj at' ve daha fazlası yazıyordu.

Diğer numaralara da girdiğimde aynı çocukla karşılaştım, mesajlarda aynıydı.

Artık merakımdan çatlayacaktım. O yüzden bir numarayı notlarıma kaydedip mesajları sildim fakat videoları silmek nedense içimden gelmiyordu..

-ALLISON-

Günler, aylar, yıllar birbirini hızla kovalıyor, zaman çok çabuk geçiyordu. Oğlum ilk adımlarını, ilk sözlerini babasına gösterememişti. Sadece ben ve arkadaşlarım vardı. Harry'yi bulabilmek için her şeyi yapıyorlar, Daniel'in resimlerini ve videolarını sırf Harry görsün diye sanal alemde paylaşıyorlardı.

Fakat hepsi nafileydi. Harry bunları görmüş olsa bile hiç ses çıkartmıyor, direniyordu. Belki de İngiltere'de olan her şeyi geride bırakıp yeni bir hayat kurmuştur. Mümkün olabilecek her şeyi düşünüyorum ama sadece anlamadığım tek şey var; neden Harry ben çocuğumuzun olacağını öğrendiğim zaman, hiçbir şey demeden ortadan kayboldu?

Bu günlerde düşündüğümüz tek şey işte bu soru.