Fallen From Above...(Literally)

Day 19

A/N: buhay pa ba ang mga nagbabasa ng story ko?? Hahahaha. Sana buhay pa kayo.

Third Person's POV

Simula nang mawalan ng malay ang dalaga hindi pa ito nagigising, kaya magdamag na nagbantay si Drake, oo nga at kaluluwa lang ang dalaga pero di niya maiwasang kabahan dahil di niya alam kung anong maaring mangyari kay Hal.

"Please wake up.." yan ang huling nasabi ni Drake bago ito mawalan ng malay. Hindi na rin kasi kinaya ng katawan niya ang pagod at antok kaya kahit ayaw niyang matulog hindi niya ito napigilan.

Mga ilang sandali pa lang nakakatulog si Drake ay nagising ang dalaga. Unti unting nagmulat ng mata si Hal, at bahagyang napatulala.

"So never leave me lonely say that you love me only. And that you'll always let it be me.."

Paulit ulit na tumutunog ang kantang yan sa isipan ni Hal. Pilit niyang inaalala kung anong pangyayari ang nakikita niya habang natugtog ang kanta pero hindi niya maalala dahil malabo ang lumalabas sa utak niya. Unti unting naupo ang dalaga dahil nakakaramdam siya ng pananakit ng ulo, kung normal na araw lang siguro ay ipagtataka nito ang pagsakit ng ulo niya pero hindi niya nagawa dahil almost unbearable na ang sakit.

"D..Drake.." nanghihinang sabi ng dalaga. Bahagya niyang hinaplos ang noo ng binata. Sa konting kilos na iyon ni Hal, napabalikwas ng gising si Drake.

"God! Hal! You.. you.. arghhh" sabi ni Drake na agad na niyakap ng mahigpit ang dalaga. Halata sa tono ng pananalita niya ang halo halong emosyon. Frustration, worry and relief, this are the few emotions that Drake felt.

"M..masakit ulo ko" medyo hirap na sabi ng dalaga. Saglit na humiwalay sa pagkakayakap si Drake pero hindi siya lumayo dito.

"Why? Anong nangyari sayo?" nag-aalalang tanong nito. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ng dalaga at tinitigan ito. 

At that time Hal saw how worried Drake was, and she felt that she was somehow important to him which somewhat lessen the pain that she was feeling. Hal leaned her head on Drakes palm, she held his hand and said "Im okay"

"Are you sure? Do you need anything?" tanong pa ni Drake.

"Kailangan ko lang siguro uling magpahinga" sabi niya sabay ngiti sa binata para kahit papano ay mabawasan ang pag-aalala nito.

"Are you sure?"

"Yes" nakangiting sagot ni Hal.

"Okay Ill just..." patayo na sana si Drake nang pigilan ito ni Hal.

"Dont leave me" pakiusap ni Hal, naguguluhan kasi siya sa mga nangyayari. Sa tuwing ipipikit niya ang mata ay may nakikita siya. Hindi niya alam kung ano ito pero hanggat maari gusto niyang kasama si Drake para mabawasan ang takot niya sa kung ano mang nangyayari sa kanya.

"I wont" sabi ni Drake na tinabihan ang dalaga sa kama niya. Noong una naiilang si Hal sa set-up nila pero wala siyang magawa. Pero ngayon hindi na siya komportable wala si Drake sa tabi niya. Kalmado at panatag ang loob niya pag nasa malapit ang binata lalo na ngayon. Mas kailangan niya si Drake kaya kahit out of character niyakap ni Hal si Drake, halatang nagulat ang binata pero tinugon niya lang ang yakap ng dalaga. Alam niyang kailangan siya nito ngayon.

"You scared me Hal" amin ng binata.

"Im sorry"

"Its okay, what's important is that youre okay" sabi ni Drake na hinahaplos haplos pa ang buhok ng dalaga. "Just close your eyes and rest"

"Okay" saglit pa lang naipipikit ni Hal ang kanyang mata ay may nagflash na agad na scenario sa utak niya. Naramdaman naman ni Drake ang unti unting pagtaas ng stress ng dalaga pero hindi niya magawang guluhin ang dalaga dahil parang may nagsasabi sa kanyang hayaan lang ito.

"Why dont you play the piano. Show them my princess"

"If that's your wish." The lady they called princess walked gracefully towards the piano. You can see that all eyes are focused solely on her. When she started to play the piano, the crowd was in awe. She was the epitome of every lady in her society. No one can be compared to her.

"I dedicate this song to you" she said while looking at the person that gave her everything.

"I blessed the day I found you.
I wanna stay around you
Now and forever let it be me.

Dont take this heaven from one.
If you must cling to someone
Now and forever let it be me

Each time we meet, love
I find complete love
Whithout your sweet love
Oh what would life be"

"She sang the song perfectly. You must be so proud of her" asked a guest.

"You wont expect any less from my perfect Halleina" his grandfather said proudly. She is perfect. Afterall her grandaughter will be his successor.