Chapter 13: Revelation

152 21 0
                                    

(Kent's POV)

I Don't know how urgent it is but feeling ko kailangan kong pumunta. Di ko alam kung tungkol saan pero yung tono ng pananalita niya parang nakakabagabag.


Pumunta ako sa pinagiwanan ko kay Denise after ng meeting. Pero wala siya dun.


"Gala talaga"


Kumuha ako ng papel sa bag at nagsulat dun sa upuan na inuupuan niya kanina.


May pupuntahan ako. Pag nabasa mo 'to. Deretso ka na sa bahay. - Kent


Agad akong lumabas ng school at nagtaxi na lang.


Nakarating ako sa apartment ni Altair mga kalahating oras. Di ko alam kung andito pa ba yung parents niya pero bahala na.


Nagbukas naman agad yung pintuan.


"Kent pasok." Dumeretso naman ako sa loob. Tahimik mukhang wala na nga parents niya "I don't know if this is pure coincidence or we might get something from this or I don't know...I just ---"


"Huy kumalma ka nga ano bang problema mo?"


Umupo na ako sa mahabang couch. Di ko alam bakit si Denise yung naalala ko nung nakita ko yun.

Naagaw naman ng iba yung atensyon ko ng mapansin ko yung mga papel na nakaprint at nakakalat sa lamesa. Nakita ko ring nay inuusog na white board si Altair paharap sa sala.


"Ano yan? Ano tong mga 'to"


"Research"


"About what?"

"I don't know if you're going to believe me Kent, but I found something interesting and I just can't let it pass. You need to know this"

"Ano nga?"


"Okay. I am currently investigating Denise' case"


Nagulat ako at the same time eh natawa sa sinabi niya.


"Investigating what?" Tumayo ako at pumunta sa kusina niya, kumuha ng baso at tubig sa ref saka isang lagukan na ininom.

Investigating Denise' case.


Hindi yun sumagi sa isip ko.

Ibig sabihin ba nito may reason bakit siya andito sa lupa? At kung bakit namin siya kasama?

I was about to think that one day I'll be waking up in the morning and no more Denise by my side, that she's just part of my imagination or something.


Hindi ko pinaghinalaan ng kung ano-ano yung existence niya.


But now.


"Kent listen to me first, umupo ka muna"


"Altair you know what. You don't have to go this far. Minsan naiisip ko na baliw lang ako at nakakakita ako ng di nakikita ng iba, and then there was you who happened to be seeing the same girl I am seeing everyday, hindi mo ba naisip, these could all be just imagination. I am happy whenever I am with her but there's parameters. Altair. We don't know if she's real"

Nanahimik si Altair at binitawan ung papel na hawak niya. Saka tinaas yung dalawang manggas ng sweater niya.


Ang huli kong natatandaan nasa sahig na ako at may dugo na yung labi ko.


"Now Kent. That punch is real. This is real!!"


Umupo siya sa kabilang banda ng sofa. Tumayo naman ako at umupo rin. Tahimik pa rin yung paligid.


When She DiedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon