Ms.Maarteng Pulubi Meets Mr. Masungit

Kutob

Chapter_5

Tristine's POV

Minulat ko ang aking precious eyes ng may marinig akong kung anong ingay sa labas,,hayyy,si mama na naman siguro yun,tinignan ko yung orasan sa side table ko at 8:30 am na,tsss,kaya pala.

Bumaba ako sa hagdan ng aming maganda,malake,at malapalasyong bahay, chos,mansion kase tong bahay namen,ano?inggit kayo noh?.

"Ano ba yan!Ang ingay ingay nyo naman eh!"sigaw ko habang nagkukusot pa ng mata,oh, nandito pala ang magaling kong pinsan na si Evera.

"Goodmorning couz!!"masayang bati nito saken,ano namang Good sa morning? Ehh pagkakita ko palang sa pagmumuka nya,nababadtrip na ko eh.

"Tss"yan nalang ang nasagot ko,i dont want to waste my time para makipag sagutan sa magaling kong pinsan,may Saltik din kase sa ulo yan eh, palaging nagtatampo, di mo lang masagot yung call nya sayo ,magtatampo na.

Umakyat ulit ako sa kwarto ko at dumiretso sa kama,sinubukan ko ulit matulog kaso eto nga,di na ako makatulog,hayy maliligo nalang ako,busit kase yang si evera eh

Pumasok na ako sa aking cute na banyo,may banyo kase ang kwarto ko,syempre dahil favorite ko ang kulay purple,yun ang kulay na pinangkulay at design sa banyo ko.

Habang nagshashower ako,bigla kong naisip yung pulubi na nakabanggaan ko,iba kase yung feeling ehh,parang feeling ko nakita ko na sya,ang gaan kase ng pakiramdam ko sa kanya,actually may kamuka sya,kaso di ko matandaan kung saan ko ba ulit yun nakita eh.

Pagkalabas ko ng banyo ko,kinuha ko na yung mga damit ko sa kama ko,simple lang yung damit ko,tutal wala naman akong gagawin ngayon isang malaking t-shirt lang at short ang suot ko,dito lang naman ako sa bahay eh. Nung tumingin ako sa salamin,naalala ko na naman yung pulubi,bkt magkahawig kame?oo tama ,sa sarili kong repleksyon nakita yung kamuka nya kaya pala hindi ko matandaan dahil sarili ko naman iyon. Posible kayang.......

Throwback

"Mama!"tawag ko sa mama ko nung nakita ko syang umiiyak,I was 6 years old i remembered nung nakita ko siyang mugto ang kanyang mga mata.

"Mama,bkt ka umiiyak?"tanong ko sa kanya,kaya naman mas lalo syang umiyak na parang bata,nandito kase kame sa hospital,bibisitahin namen yung kapatid kong si Kharile,ang cute ng pangalan noh,Baby kharile.

"S-s-si baby,na-na-nawa-wala"mahinang sabi nya at gumulabak pa na parang bata, nung pagkasabi nyang yun,agad akong pumasok sa kung saan nakahiga si baby kharile,pero tanging higaan at mga dede nya lang ang nandun, may isang nurse dun at nilapitan ko sya,

"Nurse,nasaan po yung baby dito?"tanong ko sa kanya,pinipigilan kong lumuha para di ako panghinaan ng loob,pero habang tinitingnan ko yung bed ni baby,parang winawasak ng unti unti ang pusu ko.

"Nanay mo ba yung umiiyak dun?"tanong nya sakin,

"O-o-po"nauutal na sagot ko sa kanya,malapit na kaseng kumawala ang mga luha sa mga mata ko,naaawa na kase ako kay mama eh,mugtong mugto na ang mata nya

"Naku baby,patay na kase yung bata dito"biglang tumigil ang paligid nung sinabi nyang patay na ang kapatid ko,duon na bumuhos ang mga luhang kanina pa gustong kumawala.

"H-h-h-hindi pa po sya pa-pa-patay diba,kase po nung dinalaw p-po na-na-namin sya dito ok pa naman po sya eh diba?"pinipilit kong patatagin ang sarili ko.

"Nagkaroon kase sya ng lagnat eh,sa sobrang taas, di na nakayanan ng baby"huh? Lagnat?eh ok naman si baby eh nung huling dalaw namen dito,masigla pa sya,pano nangyari yun?

"Hindi totoo yan!!!"pagkasabi ko nun,umalis na ako sa loob ng room ni baby,pinuntahan ko si mama na patuloy pa ring umiiyak,niyakap ko sya at mas hinigitan ko pa sya sa iyak nya,pinangako ko sa sarili ko na,hahanapin ko si baby kharile kahit na sinabi nilang patay na sya,hindi pa sya patay para saken.

End of the throwback

Napabuntong hininga nalang ako ng maalala ko ang senariong iyon,di ko alam na may luha na palang tumulo sa aking mga mata,all this time naniniwala pa rin akong hindi pa patay ang kapatid ko,20 years old na ako,sa tancha ko ay 15 na sya ngayon dahil 6 years old ako ay 1 year old palang sya.Namimiss ko na ang kapatid ko.

Gustong gusto ni mama sa baby kaya nga di na sya makapag hintay na ikasal ako at mag ka apo na sya eh,pero naaalala nya paren si baby kharile.Minsan dumadalaw sya sa puntod ni baby,hindi ako sumasama dahil hindi ako naniniwala na patay na sya.

Pero posible kayang sya yun......

Habang sa kabilang dako naman ay

Dito ako ngayon sa park natulog dahil malayo layo na ang tambahayan ko sa kung nasan ako,ayoko namang mapagod,eh di pa nga ako kumakain eh,pagkagising ko palang,nakita ko na ang swing,may mga bata nang naglalaro doon,sabado pala ngayon,kaya wala silang pasok,(chos,huy bakasyon na ngayon,shunga lang)sagot ng kunsensya ko, (ayy sorry naman,wala kase akong alam sa mundo eh,i'm a pulubi right?)sagot ko rin sa kanya,langyang kunsensya toh.

Nakita ko naman yung isang batang naglalaro sa padulasan na may dalang pagkaen,burger yun ah!naalala ko na naman si troy,pwe,bkt ko ba naaalala yung epal  na yun,nakatitig lang ako sa tinapay na dala nya,nakita nya naman ako,tapos inalukan nya ako,batang babae sya,cute sya ah,

"Gusto mo?"tanong nya saken,otomatiko naman akong napatango sa sinabi nya,binigay nya yung isa nyang burger na kinuha nya mula sa bag, "ahh ate,san po kayo nakatira?" sabi nya saken habang kinakain namin yung mga burger.

"Ahh,wala akong tirahan,pulubi lang ako,kung san san nalang ako natutulog."sambit ko naman sa kanya

Napatango naman sya,"May magulang po ba kayo ate?"tanong nya saken

Napangiti naman ako sa tanong nya sabay ng luhang tumulo galing sa mga mata ko."Oo,kaso patay na sya.Nanay lang ang meron ako,wala akong tatay,sabi daw ni nanay,patay na daw si tatay bago pa man daw nya ako nakita"oo ampon lang ako,at tanggap ko yun,atlis may mga tao pa na nagkaroon ng concern saken at inalagaan ako.Naalala ko pa yung sabi ni nanay nun,mga huling salita nya na makahulugan.

Throwback

"Nay,wag ka munang bibitaw,ipapagamot kita nay!"sambit ko kay nanay habang hawak-hawak  ang kamay nya.

"Anak,salamat sa lahat,kahit hindi kita totong anak,ipinadama mo saken kung ano ang pakiramdam ng magpalaki ng anak.Sana makita mo rin ang totoo mong mga magulang,patawarin mo ako anak sa ginawa ko."pag katapos nun ay bumitaw na sya sa pagkakahawak ko sa kanya.dun ko lang nakumpirma na patay na si nanay. Nangulila ako ng 5 taon,dahil 10 taon ako nung nawala si nanay,kaya natuto na akong tumayo sa sarili kong paa,at naging pulubi,kasama ko si mirrel nun 3 years ago ng magkakilala kami ni mirrel.

End of the throwback

"Ate!ate!"sabi saken nung batang babae na kasama ko,mukang  lutang na  naman ako  sa mga naalala ko ahh."Aalis na kame!sa uuliten" sabi nya saken at nagpaalam na sila.Kumaway naman ako sakanila pabalek.

Tumayo na ako sa kinauupuan ko at lumakadlakad sa paliged,napunta ako sa isang tindahan na nagtitinda ng maraming salamen na may iba't ibang disenyo,nakita ko ang repleksyon ko dun,teka,parang may kamuka ata ako?

Sandali akong nag isip at doon ko lang napagtanto na yung babaeng nakabunggo saken,sya yung babaeng kamukha ko,kaya pala ang gaan ng loob ko sa kanya. Teka,yung ganun diba,sabi nila pag daw may kakaiba kang nararamdaman ,ibig sabihin may koneksyon kayo sa isa't isa,teka!ano naman yun?

Hindi kaya..........

Itutuloy

~
A/N:abitin ba kayo guys? Ayan,medyo mahaba na update ko,salamat sa mga nagbasa,thankyou so much pati naren sa mga nag vote at comment :) enjoy reading