Chapter_ 27
Anca's POV
Natatakot na kong bumalik sa school dahil sa mga nangyare.Hanggang ngayon kata-kataka parin saken kung sino yung 3 tao sa likod ng mga maskarang yon
May part saken na gustong malaman kung sino yung mga yun,yung tipong susugurin sila, pero mas malaki yung parte na natatakot ako.
Nakakulong ako ngayon sa kwarto, kung tutuusin may pasok ngayon, pero pinili ko nalang na mag stay sa bahay, kasama ko si keiro na kasalukuyang natutulog sa side ko.
Nakaupo ako sa gilid ng kama, kanina pa kasi ako gising.
Ano bang kailangan sakin ng XuknownX na yun. Bakit muntikan na nya kong patayin, hindi, bakit gusto nya kong patayin.
Sa pagkakaalam ko wala naman akong nakaaway na tao eh.
Pero bakit ngayon ,ngayon nila ako inaatake, at patago pa. Kailangan doble na ang ingat ko ngayon.
"Babe."-keiro
Napatingin ako sa side ko, mala anghel na anyo yung nakikita ko, pag tulog talaga to ang amo amo ng mukha,pero pag gising na kala mo nangangain ng dragon. Isa pa yung ka coldness nya .hayssss
"Po?"-anca
Dumilat na sya, at umupo katulad ko, malalim din siguro iniisip nito.
"Nag aalala ako."-keiro
Sabi ko na eh,malalim din iniisip nito.dahil siguro to doon sa mga misteryosong tao.
"Dahil ba sa kahapon?"-anca
Tumingin sya diretso sa mata ko habang nakahawak sa balikat ko
"Ayokong maulit pa yun, dahil minsan kapag wala ako,hindi ko alam kung anong nangyayare sayo, ayokong mawala ka saken babe, kaya kahit buhay ko mismo ,iaalay ko maprotektahan ka lang. "-keiro
Seryoso syang nakatingin saken, naghihintay ng kasagutan
"Ayoko din na mawala ka saken keiro, mahal na mahal kita."-anca
"Mahal na mahal din kita babe. Sorry sa mga panahong wala ako. Sorry."-keiro
At niyakap nya ko ng mahigpit
- - - -Maghahapon na at napagpasyahan naming kumain sa isang resto . Nakasakay kami sa kotse ni keiro
At syempre,kami lang dalawa.^_^
Nakaramdam ako ng pagkawiwi kaya sinabihan ko agad si keiro na magbabanyo lang ako saglet.
"Babe, magbabanyo lang ako saglet hah."-anca
Siguro naman payapa na kami ngayon, napabuntong hininga nalang ako.
Hanggang ngayon naaalala ko pa rin yung eksena kahapon sa may gym
Habang papunta ako sa banyo, may nararamdaman akong nakatingin salen kaya todo lingon naman ako.
Namamawis na din ako dito, bakit kase dito pako nawiwi ehh!!!
Pumasok na ko sa banyo sa may toilet na talaga, saka umupo, may konting singit dun kaya sumisilip ako kung sino yung nasa labas.
Babae, pero nakamask, mukhang may sinusulat sa salamin, sh*t
Dugo!Pagkatapos ko magwiwi, binuksan ko kaagad yung pinto.bumungad saken ang mga salitang
KATAPUSAN MO NA
Pagkabasa ko ay namatay ang ilaw sa banyo nagblack panigin ko ,sheteerr naman ohh, keirooooo!!!!
Napadapa nalang wko ng marinig kong mabasag yung salamin,may tumakip sa bibig ko at napapikit nako, wala nakong makita, madilim na ang lahat.
BINABASA MO ANG
Ms.Maarteng Pulubi Meets Mr. Masungit
Novela Juvenil"PULUBI AKO?" "SO?" "WALA KAYONG PAKE" Ancarhil A. Angartemoteh sya ay,maarte,pilosopo,mapangbara,maganda,madadldal at higit sa lahat pulube. Keiro Y. Sowpogi sya ay,cold,kilala sa school nila in short famous,masungit at tahimik Ano kaya ang mangyay...