Britach's POV💁
Mario:
8 A.M. IN THE MORNING
PLACE: PARK
Labyuu💜
Sent 7:30 A.M.
Oh, text message yan. Wag kayo ano. Feeling naman nitong hinayupak na 'to. May "labyu" pang nalalaman. Tsk.
Dahil nasa mood ako gumala ngayon dahil exempted sa exam, syempre I have to treat myself today pero pupunta muna ako sa Park. Oh, wag kayo. Ayaw ko lang maging rude at tsaka parang ang sad niya kasi kahapon kaya parang gusto 'kong magalit naman siya mamaya o di kaya'y umiyak nalang. Hmm.
When Im done doing my morning routine, I then checked the time and it's exactly 8:10 A.M. already.
I then headed to my car and Im finally on my way to the Park.
Mario's POV
Okay. Kalma lang, Mario. Sayang ang pagpapapogi mo kanina kung magiging haggard ka na dahil sa kabado ka kakahintay sa kanya.
Hmm. Ano kaya mabuting gawin habang hinihintay siya? Tumingin naman ako sa paligid at saktong may nakita akong nagselfie. Tama! Selfie nalang ako.
Kinuha ko agad ang cellphone ko sa bulsa ko at nagselfie sabay upload sa Facebook na may caption na, "While waiting for her:)" Saktong sakto pag tingin ko sa notification ko ay 250+ likes agad. Famous eh. Pogi. Di naman sa nagmamayabang pero.. uhm.. pwedi narin. (｡>﹏<｡)
*Beep *Beep
Natauhan naman ako at tumingin sa bumusina.
Naku!! Siya na yan! Naku!! Ano gagawin ko! Ay oo nga pala!
Britach's POV
HAYZ. AFTER 546634654YRS NAKARATING NARIN. TRAFFIC PA MORE-.-
Dahil sa naiinis pa ako dahil sa traffic kanina ay nilakasan ko ang pagbukas nitong saksakyan ko at *BLAG
Napalabas naman naman ako ng sasakyan ko at bumungad naman agad sa akin ang nakahilatang si Mario na nakahawak ang isa niyang kamay sa kanyang tiyan.
"Oh? Anyare sayo?", taas kilay kong sabi sa kanya.
"Eh. Pagbubuksan sana kita ng pinto kaso inunahan mo ako. Arayy naman", mangiyak ngiyak niyang sabi.
Naku. Ang kabaduyan nito.
"Eh bakit naman ba kasi harang ka!? Tingnan mo nga ang glass window nitong car ko. Nagasgasan!"
Napatingin naman agad siya sa car ko tsaka diretso sa akin.
"Ouch! Grabi naman. Mas concern ka pa sa car mo kaysa sa akin. Huhu"
Kalerki. Sakit sa bangs!
"Bahala ka diyan. Tsaka ano ba? Bilisan mo na nga diyan at meron pa akong pupuntahan.", irita kong sabi.
"Oo na po.", sabay pagpag niya sa kanyang pwet at kuha sa cellphone niya sa kanyang bulsa at nanalamin at inayos ang buhok niya.
Wewz. Eng seket neye se mete.
"Follow me.", utos niya sabay unang naglakad.
Wewz. Wewz. Wewz.
A few minutes later..
"Sa wakas! Nakaupo na rin." -Mario
Kakapagod. Bakit ba naman kasi dito pa gusto niya makipagkita? Pwedi naman sa restaurant ah.
Nakaupo na mga pala kami ngayon sa swing. Talagang nakipag unahan pa talaga kami sa dalawang bata at.. nauna kami kaya umiyak tapos sinumbong kami sa Mama. Kaya ayon, death glare galing sa Mother, duh. Pangit naman. Tsaka kanina habang naghahanap kami ay talagang wala kaming makitang empty sits sa mga bench kasi puro may mga naka-upo. Tsaka bigla nalang kaming hinabol ng mga bata. Hirap grabi ng pinagdaanan namin.
"Uhm.. Britach, my love"
Napatingin naman ako ako sa kanya na nangdidiri.
"Ewwwww. I think Im going to vomit right now!", taas 'kong kilay na sabi sa kanya na parang nasusuka.
"Hehe. Joke lang, peace", sabay peace sign.
One word. "BADUY"
"Oh? Ano ba kasi sasabihin mo at bakit kailangan ko mo pa akong papuntahin dito tsaka yung exam mo?"
"Uhm ano.. nag take na ako ng exam kahapon sa guidance office eh.", sabay kamot niya sa ulo.
"Ano? Bakit ang aga naman ata? Buti naman pinayagan ka."
"Ah eh.. Yun na nga sasabihin ko eh."
"Yung sa exam lang sasabihin mo?", naguguluhan kong sabi sa kanya.
"Hindi. Uhm ano kasi.."
Omyghad. Naiirita na talaga ako. "Ang gulo mo grabi!", sabi ko sa kanya.
"Im going back to New York tommorow."
"Yun lan--"
"Im staying there for good"
Steven's POV
"Moommm!! Good to see you again!", I then hugged my mom so tight.
"Ay! Ang sweet naman ng anak ko. Sige na, tama na at iiyak ako niyan. Pero you know what?"
"What mom?"
"Mas lalo kang naging gwapo! Pero joke lang hahaha de.. Joke ulit."
"Tsk. Halika ka na nga dito.", I hold her hand and we then headed to the car.
"So? What took you so long to pick me up in the Airport kanina?"
Napatingin naman ako sa kanya.
"Uhm.... well, traffic mom. Always nalang.", sabi ko naman at patuloy sa pagmamaneho.
*Mario's selfie on the Media
