Britach's POV
Another boring day. Tsk.
"Uy..", sabay tusok sa tagiliran ko.
Napataas naman ang kilay ko sabay tingin sa katabi ko.
"Don't dare to poke on me again. We're not close. Duh", sabay roll eyes sa kanya. Papansin talaga.
"Sungit naman nito. Magtatanong nga lang sana eh."
"Oh, ano ba yun? Bilisan mo at wala pa yung Prof."
"Ba't wala si Mario?"
Napatingin naman ako sa kanya na nandidiri.
"Wag mong sabihing miss mo na siya agad? So gay, parihas lang kayo. Pero siguro bisexual ka lang."
Hayz. Boys nowadays talaga, lalaki rin ang gusto. Tsk.
"What the ef. Gay? Bisexual? Sino? Ako?", gulat naman niyang tanong sa akin.
Ang O.A. lang.
"Ah eh, sino pa ba? Yung lamesa ba sinasabihan ko? Diba ikaw? Kaya ikaw! Halata na eh. Tinatanong pa."
"Anong--"
"Oo na. Wala siya dahil babalik na siya with his family sa New York. Di na babalik yun kaya wag kang umasa.", putol ko sa kanya. Kainis kasi, andaming sinasabi.
"Ay talaga? Ba't naman ako aasa? Ano ako bakla? Ang pogi ko para maging bakla lang."
"Tumahimik ka nga. Nandito na yung Prof.", inis 'kong sabi sa kanya.
- - -
*After class
-Canteen
"Britach, san ba 'ko nagkulang? Kainis naman yung lalaking yun!"
Hulaan niyo sino siya. Ang makasagot ng tama ay mali. At ang makasagot ng mali ay talagang mali.
"Sino ba kasi yan? Nakakairita na siya sa tenga hah. Nung isang araw mo lang sinabi sa akin yan."
"Ano... Uhmm, wag na kaya. Baka gulo naman aabutin mo."
Tsk. Alam niya naman pala eh.
"Uy.." *poke *poke
Alam ko na sino 'to.
Tiningnan ko naman ang mokong at aba, may kasama pang iba. Tiningnan ko siya sa mata.
"Diba sinabi ko na sayo na wag kang tusok ng tusok sa tagiliran ko. Di tayo close F.Y.I. Tsaka, hindi UY ang pangalan ko. Britach, Pepeboy.", sabay roll eyes sa kanya at binigyan ng death glare.
"Uhmm... Una na ako.", bigla namang nagmamadaling umalis si Angel at iniwan ako dito kasama 'tong mga mokong na 'to.
Wth. Eng seye nemen. Sebreng seye.
Umupo naman silang dalawa sa harapan ko na may dala-dalang Fresh Fruit Halo.
"Paupo ah?", saby ngiti.
"Upo lang. Ipakukulam ko lang kayo kaya sige, una narin ako.", sabay irap kay Pepeboy at umalis sa kinaroroonan nila.
Naku, malilintikan 'ko talaga yung babaeng yun. Makauwi na nga lang.
Nang makarating na ako sa Condo ko ay dire-diretso na ako sa comfy king sized bed ko sabay labas ng cellphone ko sa Gucci bag ko.
To: Mario
Have a safe trip ahead.
Sent 6:00 P.M.
Sabay pikit ng mga mata ko.
--
Morning
I checked my phone when I got up from my bed.
5 messages and 2 missed calls.
I didn't bother to read the messages and checked if who just called me instead, I directly go the the bathroom and take a bath.
Oh, naging english bigla no?
Bipolar rin kasi language ko eh.
When Im about to reach my garage, I saw Angel in the window standing outside beside her car.
I drove off and stopped infront of her and opened my car window to hear her voice.
"Britachhh", she then hurriedly walked near me.
"Oh?", walang gana 'kong sagot sa kanya.
"Im so sorry about yesterday.", her while making a pout.
-.-
"Oh tapos? Sorry rin kasi male-late na talaga ako sa class ko. Bye".
"W-wait"
"What?"
"Im gonna explain everything."
"And?"
"Ugh, fries again.", walang gana niyang sabi.
"Good", I smiled at her. "Same place. See you after school."
And then off I go, leaving her behind.
- - -
"Diba may kasama yung ano mo sa canteen?"
"Anong ano mo?", naguguluhan 'kong tanong sa kanya habang patuloy na kinakain ang fries ko.
"Yung boyfie mo uy."
Napa face palm naman ako. Wth, si Pepeboy? Naku. Wag nalang. Mabuting mag mamadre nalang ako kaysa naman siya ang magiging boyfriend ko no'.
"Seriously? Siya? In his dreams. Ano ka ba, di ako papatol nun no. Tsaka ano ba talaga. Oo na, yung kasama ni Pepeboy, tapos?"
Bigla namang lumungkot ang mukha niya.
"Uhmm, siya yun"
Loading...
"Siya yung tinutukoy ko."
"Sa ano?"
"Yung palaging sinasabi ko sa iyo."
Bigla namang kumulo ang dugo ko. And as far as I know, hinihula ko na siya palabas.
*Steven's picture on MEDIA
