Uzun zamandır yeni bölüm gelmiyor.Özür dilerim arkadaşlar.Ama bu aralar canım değil yazmak yaşamak dahi istemiyor.Nedeniyse...Hani anlatılmaz yaşanır diye klişe bir laf var ya aslında ne kadar doğruymuş o laf.Anlatabildiğim kadar anlatayım size.Lütfen arkadaşlar gerçekten okuyun,derdime derman olun,yaralarımı sarın,sizden başka kimim var ki?Belki yorumlarınız iyileştirir beni.Konumuza gelelim...
Daha önce deliler gibi aşık oldunuz mu?Eminim olmuşsunuzdur,kim olmaz ki?Güzel bir şeydir aşık olmak.Herkes öyle zanneder.Peki neden sonra herkes ağlar?Neden,bu hikayenin mutlu sonu yoktur?Neden hayat masallardaki gibi değildir?Oysa masallarda aşkta vardır,mutlu sonda,mutlu bir başlangıçta...Bizim hikayemizin bir başlangıcı bile yok.Nasıl sonu olsun?Sahi bizim hikayemiz var mı,onda bile şüpheliyim.Bunu ona sormak istedim,belki bu yazıyı okur,cevap yazar.Belki de hiç okumaz,öyle kaybolur yazdıklarım.Tüm samimiyetimle,tüm içtenliğimle yazacağım ona.
"Gülüşün,saçların,yürüyüşün,konuşman,kahkahan,içimi eriten gözlerin...Daha sayayım mı?Anlatmakla bitmez sana olan aşkım.Uzaktan bir gelişin var;sanki bütün nurları üzerine toplamışsın.Sonra hiç konuşmadan geçiyorsun yanımdan,oysa tanıyorsun beni,daha önce konuşmuştuk.Madem tanıyorsun,madem daha önce konuştuk,o zaman neden yanımdan geçerken en kötü ihtimal gülümsemiyorsun.Halbuki sen gülsen,ben yeniden doğacağım,bende güleceğim,yaşama sevincim olacak.Ama gülmüyor öyle geçip gidiyorsun.Ben önce buruk bir gülümsüyorum belki arkanı dönersin diye ama dönmüyor,yoluna devam ediyorsun.Sonra içim kelebekleniyor,karnım ağrıyor,bana bakmayacağını bile bile yine gidiyorum peşinden.Birkaç defa daha görüyorum seni ama sen yine pas vermiyorsun.Nasıl kalbim kırılıyor,bir bilsen,bilsen böyle yapmazsın.Benim aşkım yapmaz diye avutuyorum kendimi.Kalbimi kıran,beni depresyonlara sokan sen değilmiş gibi yine seviyorum seni.Daha çok bağlanarak,canımın yanacağını bile bile.Sen üstüme bile bakmazken ben senin beni sevebilme ihtimalini seviyorum.Keşke sevse diye geçiriyorum içimden.Düşüncesi bile güzel geliyor,gülümsüyorum sonra.Sonra yine gerçek hayata dönüyor,sadece"ihtimal"diyorum.Evet,dünyalara sığmayan sevgim küçücük bir sözcüğe sığıyor.İhtimal...
Arkadaşlarıma anlatmaya çalışıyorum seni,olduğu kadar.Onları da tanıyorsun aslında.Öyle bir anlatıyorum ki seni herkes senin yerinde olmak istiyor.Sana beni fark etmediğin için kötü kelimeler söylemeye çalışıyorlar.Ama izin vermiyorum.Sana toz dahi kondurmuyorum,peki sen?Benden konu bile açılmıyordur herhalde sizin konuşmalarda.Bense sadece seni konuşuyorum senden başka dil bilmediğim için.Normalde tek kelime etmediğim sen rüyalarımdasın her gece.Konuşuyorsun benimle,gülüyorsun bana,ne yapıyorsak birlikte yapıyoruz.Diyorlar ki;eğer sevdiğiniz kişiyi rüyanızda gördüyseniz o da sizi görüyordur.Söylesene,sende beni görüyor musun?Her gece seni görmek için uyuyorum,sabaha kadar düşlerimde sen.Uyanmak istemiyorum,seni sadece orada görebildiğim için.Çok özlüyorum seni.Sesini,kokunu,gülüşünü.
Tam bu sefer söyleyeceğim seni sevdiğimi diyorum.Yanına gidecekken durduruyor yalnızlığım,biz bize yeteriz diyor.Hem yalnızlıkla hem aşkla baş etmek zor...Halbuki sen yardım etsen bana,yalnızlığı sen alsan,çöpe atsan,aşk bize kalsa...Ne güzel hayal kuruyorum ben,senin hayallerinde olmaksa en büyük düşüncem.
Keşke daha sık duyabilsem sesini,keşke daha sık görebilsem yüzünü,keşke sende beni sevsen.Ne çok keşke diyorum ben.Sen gelsen bütün keşkelerim bitecek ama gelmiyorsun.Acaba çok mu belli ediyorum sevdiğimi,o yüzden mi umursamıyorsun beni?Bu umursamaz hallerin delirtiyor beni.Daha çok ağlıyorum sonra,duvarlara bağırıyorum sana bağıracağıma.
Sende sevsen beni,nasıl olur?Her şeyin olsam senin.Aşkım desen bana,ya da en kötüsü kuru bir merhaba.Sen sadece konuş,ben o merhabadan bile güzel anlam çıkarırım.Yeter ki benimle de konuş,diğer herkesle konuştuğun gibi...
Çok seviyorum işte seni.Bu sevgimin çeyreği bile değil.Sadece sende beni sev istedim,çok mu?Herkes bize hayran kalsın istedim ya da sen istemezsen sessiz yaşarız aşkımızı,fark etmez benim için...Eğer sevmezsen beni,olsun ben yine de severim seni.Ama sakın benim seni sevdiğimi unutma olur mu?Sen sevmesen de o seviyor de.Başkasının olmam ben,olamam.Hep bekleyeceğim seni.Daha da çok seveceğim hem de,seninde bir gün beni sevmen dileğiyle...
Seni çok seven kız...."
İşte bu başı olmayan hikayem.Çok seviyorum onu,aklınızın alamayacağı kadar.Umarım o da beni bir gün sever.Şimdilik ben kederimle baş başayım.Yeni bölüm olmadığı için tekrar özür dilerim.Yorumlarınız çok değerli olacak ve sayenizde yeniden yaşamaya başlayacağım.Mektubu okurken baştaki şarkıyı dinlemenizi tavsiye ediyorum.Düşüncelerinizi yazın...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT "ilkbahar"/Watty_Destek
Teen Fiction"Bana masal anlatır mısın?" "Annenin'tüm karanlığın içindeki ilkbahar pembesi'masalını değil mi?Tamam başlayayım.Eskiden..." "Hayır bu değil.Bizi anlat.Sen ve beni." "Bizim bir masalımız yok ki." "Var.Hem de aslında o ezbere bildiğin masal var ya.O...